Vanmorgen om ca 08.00 uur zijn we aangekomen in Cochin (ook wel als Kochi geschreven), een plaats waar al duizenden jaren de zeevarende volken elkaar getroffen hebben. De Romeinen waren hier al, evenals de Chinezen. Maar in 1530 stichtten de Portugezen hier een welvarende kolonie die in 1663 na 10 jaar van aanvallen door de Nederlanders werd overgenomen. Hier hebben we Fort Williams gebouwd. We werden later door India verslagen die zich op hun beurt in 1814 aan de Britten moesten overgeven.
Cochin ligt in de staat Kerala en, zoals we met de immigratie procedures hebben ervaren, elke staat heeft een grote mate van autonomie. De regels zijn daarom overal verschillend! In Kerala wordt Malayalam gesproken (een palindroom) en de tuktuk chauffeur vertelde dat hij de nationale taal Hindi niet spreekt.
Om ca kwart over negen gingen we van boord en wandelden naar de ferry, onderwijl de vasthoudende taxi- en tuktuk-chauffeurs van ons afhoudend. Bij de ferry kwam een privé boot aan met een prachtig geklede Indiaase familie. De mannen heetten ons welkom in India. Gevrasgd werd of ze een foto van ons mochten nemen, samen met hun prachtige drie kinderen. Wat een schatjes en wat geweldig gekleed! Natuurlijk mocht dat en stom, stom ben ik vergeten om ook een fot op ons toestel te maken.
Daarna kwam de ferry en we moesten de kapitale som van 4 Rupee pp betalen voor de overtocht. (1Euro = 68 Rupees). Aan de overkant gingen we wandelend in de schaduw naar de tip van het schiereiland. Eerst koffie gedronken in een restaurant gevestigd in een oud koloniaal huis. Toen het visvangen gezien met behulp van zgn. Chinese netten. Die worden vanaf de kant in het water gelaten en na enige tijd met een groep mannen weer opgehaald. Degene die eij bewonderd hebben had bij die haal maar een kleine vangst van een enkel visje en garnaaltje. Daarna naar het grote fort. Op het strand is hier reuzenkrab gebouwd van het afval dat in zee gevonden wordt. Het Nederlandse kerkhof was dicht en ik had wel graag willen lezen wat er zoal op de grafzerken beschreven staat.
Pepsi en thee gedronken in een hotelletje waar we dachten WiFi te hebben. De St. Franciskerk is een overblijfsel van de Nederlandse en Portugese invloed hier. Daarna in een tuktuk, want we wilden ook nog de synagoge zien. Via een specerijenhandel zijn we uiteidelijk om een uur of half drie weer bij de erg drukke ferry beland. Gelukkig stond er al een medepassagier in de rij voor kaartjes die voor ons ook wilde kopen.
Via een wandeliñg op het eiland kwamen we omstreeks drie uur weer aan boord.
Lekker een salade gegeten, de quiz meegemaakt en gedoucht. Dat laatste is wel nodig na een dag rondbanjeren in de tropen.
S'avonds in La Fontaine gegeten en genoten van een leuke show in de 'Showroom at Sea'. Een zang en danspresentatie door de Rooerdam Singers and Dancers.
Om een uur of 11 terug in de hut en lekker ons bedje opgezocht, waarin we allebei heerlijk kunnen slapen.
Geschreven door Denelzen