Vanmorgen zijn van de Arabische Zee de Rode Zee binnengevaren. Dat gebeurt vie de zee-engte Bab el-Mandel, wwar de kust Erithrea (Afrika) en Jemen (Arabisch schiereiland) elkaar het dichtst naderen. Daarmee is hrt gevaar voor piraterij wel verdwenen, want als die verstandig zijn wagen ze zich niet in een gebied dat zo gemakkelijk af te schermen is. Rond het middaguur varen we 20 mijl (36 km) van de Eritreese kust en 3 mijl (5 km) van Jemen. In dit laatste land is het weer onrustig, maar daar hebben we niets mee te maken, ook al varen we in hun territoriale wateren. We varen 13° noordekijk van de evenaar en gaan nu noordwaarts, richting een gematigder klimaat. Toch is het nog steeds 28° C en de verwachtingen voor morgen zijn hetzelfde.
We varen 17,7 knopen, ca 32 kilometer per uur, maar ik neem aan dat we spoedig wat snelheid zullen verminderen. We zijn volgens schema pas de 23e in Akaba. Ik was op de heenweg verbaasd hoe lang de Rode Zee is. Pas als je er 'in het echt' mee geconfronteerd wordt krijg je een goed idee van de afstanden. Kijk maar eens in een atlas hoe langwerpig deze zee is.

Onze dag verloopt verder zonder bijzonderheden. Bridge, lezingen, quiz, bridge, Tai Chi, enzovoorts. Vanavond hebben we een leuke film, 'The theory of everything' die recent Oscars gewonnen heeft. Die zijn we dus om 21.00 gaan bekijken. Daarvoor zaten we een half uur tevoren al in het Wajang theater want we verwachtten veel belangstelling voor deze film. Immers 'the early bird catches the worm'...
Daarna was om 23.00 een show van de Philipijnse bemanningsleden. Ze hebben dat op de heenreis ook al een keer gedaan, maar die u ebben we gemist. Vanavond zijn we wel gaan kijken. Er is er ook altijd een van de Indonesische bemanningsleden en ze zijn erg leuk. Omdat je intussen een aantal artiesten herkent can hun dagelijks werk wordt het ook wat persoonlijker.

Geschreven door Denelzen