Vanmorgen zijn we dus wakker geworden in Colombo. We hebben rustig aan gedaan. Na het ontbijt waren we om een uur of negen op de wal. Het was al warm, maar nog wel uit te houden. We zijn wandelend richting Pettah gegaan, samen met Fort de oudste delen van de stad. Elke twee meter werd ons gevraagd of we een tuktuk of een taxi wilden. Je bent immers gek als je als rijke buitenlander met deze temperaturen (33°) door de stad wandelt. Maar je krijgt veel meer mee van de lokale sfeer als je je onder de bevolking begeeft.
We wilden naar het Dutch museum en moesten een paar keer vragen naar de juiste richting. Dan blijkt dat het Engels hier maar heel erg beperkt verspreid is. Men spreekt 'Singalees', de taal van Sri Lanka. Dat is een wezenlijk ander taal dan van Indonesië, Singapore en Maleisië, die alle drie min of meer van het Maleis stammen.
De wijk Pettah is veel meer een winkelwijk, met straten vol stalletjes en kraampjes. Het was er erg druk. De kraampjes in een bepaalde straat verkopen allemaal dezelfde soort materialen, dus dat is gemakkelijk zoeken voor de klanten. De dozen worden nog steeds op grote lange handkarren met mankracht vervoerd. We kwamen ook nog een verkoper van bananen tegen die de handel op zijn hoofd droeg.

Uiteindelijk vonden we het museum waar materiaal bewaard wordt van de periode in de 18e eeuw dat Nederland hier een grote rol speelde. Dat begon met economische interesse (VOC?, reden om het van de Portugezen over te nemen. Begin 19e eeuw was het de beurt aan de Britten en waren wij weg. In de taal schijnen (volgens een meneer in het museum) nogal wat Nederlandse woorden zijn blijven hangen. Ook in de gebouwen vind je nog wat Nederlandse invloed terug, zoals in het Dutch Hospital waar we gisteren waren. En op weg naar het Dutch museum moesten we door de 'Leiden Bastion Road'!
Het museum is schraaltjes bedeeld met oud Nederlands materiaal en kopieën van brieven die destijds geschreven zijn. Er liggen ook munten, duiten, stuivers en 'Rix Dollars' (rijksdaalders) uit die tijd. Er was ooit ook een Nederlands kerkhof (zoals in Goa), maar dat is geruimd en de grafstenen staan nu opgesteld in het museum. De mensen werden niet oud in die tijd! Ik ben bang dat ze niet voor tegen de hitte en de lokale ziekten konden.

Nadat we de geschiedenis van onze voorouders gezien hadden wandelden we richting station waar een massa mensen op de perrons wachtten op hun trein. Daarna gingen we naar het Grand Oriental Hotel, want we waren hard toe aan een biertje. Het is hier niet alleen erg warm, maar ook erg vochtig en je gaat vreselijk zweten. De donkere kleuren op mijn T-shirt zijn geen schaduwen, maar plekken die doorweekt zijn van zweet!
Dat biertje, merk Lion, ging er dus goed in. De bar in de GOH was op de 4e verdieping en we hadden een prachtig uitzicht over de haven, waar ons tijdelijke thuis, de MS Rotterdam keurig aan de kade lag te wachten. Ik heb hier de blogs geupload en de emails gedownload zodat we allemaal weer helemaal op de hoogte zijn

Om ca 2 uur waren we weer aan boord en genoten van de airconditioned ruimten. Lunch, rusten, quiz en om zes uur gingen de trossen los en zetten we koers richting Mumbai, dat vroeger Bombai heette. De quiz van 18.00 hebben we gewonnen. Drie teams met 10 / 15, maar wij waren met de schiftingsvraag het dichtst bij het geboortejaar van Antonio Gaudi: we schatten 1847, het was 1852.
Lekker gegeten, zwaardvis, en om 10 uur nog een show gezien van Ukebox, een ukeleleband uit Liverpool.

Geschreven door Denelzen