Op 18 maart 1913 is Rie van der Meij geboren in het ouderlijk huis aan de 'Gedempte Gracht' in Voorhout. Zij is mijn (KE) moeder en de moeder, schoonmoeder en grootmoeder van vele lezers van deze blog. We mochten haar 98 jaar in ons midden hebben. Vandaag herdenken we haar met liefde en dankbaarheid.

Ons bezoek aan de oude hoofdstad van Oman, de stad Salalah, begon s morgens om 09.30 met het onderhandelen voor een taxi. We waren met 4 (Penny en Stan waren bij ons) en we kwamen 5 uur taxi voor USD 100 overeen, 20 dollar per uur. Toen de eersten instapten kwam een agent of bewaker (dat was niet duidelijk) vertellen dat er weer uitgestapt moest worden. We dienden de eerste taxi in de rij te nemen! Okee, daarheen dus en de bewaker vertelde hem in het Omani wat de deal was. Instappen en wegrijden en daarna bleek de goede man maar 5 woorden Engels te spreken...
Eerst nog aar de soukh in Salalah. Daar bleek niets te beleven, behalve dat een vriendelijke Indiaase meneer in een electronica winkel ons zijn internet liet gebruiken. Dat was niet heel succesvol, want ik zag later een melding dat er maar twee dagen van dezevblog zijn opgeladen.
Daarna ging het richting Taqah, waar een mooi oud kasteel annex fort is. De chauffeur wilde meer gekd, maar dat weigerden we. Onderweg kochten we een kam kleine bananen in een kraampje langs de weg. Die worden hier geteeld en smaken heerlijk.
Opvallend is dat de strook langs de kust noordwaarts heel vruchtbaar is en groen. Pas na ca 20 kilometer wordt het steen- en woestijnachtig. Hier zagen we ook kuddes wilde kamelen, nou ja dromedarissen, want ze hebben maar een bult.
Na Taqah stelde de chauffeur voor om naar Sxxxxx te gaan een oude haven waarvandaan wierook geëxporteerd werd. Dat was een heel belangrijk product in deze contreien. We troffen een Canadees in de shuttlebus terug die had 10 pakjes wierook gekocht. Het deed hem denken aan vroeger, toen hij nog misdienaar was... We wilden (opnieuw) niet extra betalen voor deze bestemming, maar de chauffeur bracht ons toch! Een reden voor zijn vragen was misschien dat hij nog nooit in Taqah en Sxxxx geweest was en steeds om de weg moest vragen.
De conversatie met ons ging overigens via een tussenpersoon. Hij riep iemand die een beetje Engels sprak en liet die als tolk fungeren. Dat werkte, dus we kwamen waar we zijn wilden.

De oude wierookhaven bleek een opgraving te zijn aan een baai waar nu flamingo's visten en koeien graasden. Het was er heerlijk doordat er van zee een briesje waaide. Het is hier nog steeds ca 30 graden en een verkoelend wjndje is heerlijk.
Op de terugweg dronken (verrukkelijke verse mango sap!) en aten we wat in een Libanees restaurant in Salalah zelf. Daarna reden we terug richting haven. Deze, tamelijk grote, containerhaven ligt ca 20 kilometer van de stad, dus je hebt echt vervoer nodig. Om kwart voor drie stonden we weer bij de bewaking, waar vandaan een shuttlebusje ons naar boord zou brengen. De chauffeur werd betaald, 100 dollar in 1 x 50, 2 x 20 en 1 x 10. Hij bleef de biljetten tellen bekijken en het leek alsof hij niet kon tellen, of nog nooit dollars gezien u ad. Hij kreeg nog wel een riante tip met onze laatse Omani Rials. Uiteindelijk bleek hij tevreden en vertrok.
Aan boord gingen we weer in shorts. Oman is conservatief en je wilt niet het risiko lopen dat je ergens geweigerd wordt. Dus bezochten we het land in lange broek.


Jullie weten intussen ook wat de stemming voor Provinciale Staten van vandaag als consequenties heeft in de 1e Kamer, en daarmee op de bestuurbaarheid van ons land. Als je dit leest en je kunt je stem nog uitbrengen, doe dat dan! In sommige landen zou men er alles voor over hebben om te mogen stemmen. Stemrecht is een groot recht, gebruik het en gebruik het goed!
Enne, als je je afvraagt hoe het dan zit met onze stemmen, onze stem werd met volmacht uitgebracht, zowel voor PS als voor Rijkswaterstaat.

Geschreven door Denelzen