Onze Shoshanna viert vandaag haar 17e verjaardag. ls het 'sweet sixteen' is, dan is het vast en zeker 'sweeter seventeen'. Lieve Shoshanna, ook langs deze weg van harte gefeliciteerd met je verjaardag. We hebben vanavond met je gebeld en weten dus ook dat je in het weekend je verjaardag voor familie gevierd hebt en dat je vanavond nog een paar vrienden op bezoek krijgt. We hopen dat het nog een gezellige avond was en wensen je nog heeeeeel veel gezonde en gelukkige jaren toe!

We zijn vandaag met gezwinde spoed (mooie uitdrukking, toch?) naar onze ankerplaats in de Baai van Suez gevaren. Daar hebben we gehoord dat we nummer 16 zijn in een konvooi van circa 40 schepen dat noordwaarts door het kanaal gaat varen. We verwachtten dat we omstreeks 19.50 de motoren mochten starten, het anker ophalen en onze plaats innemen in de lange van rij schepen. Omdat dit proces pad in gang gezet wordt als alle zuidwaarts varende schepen het kanaal verlaten hebben, werd het uiteindelijk 21.00 voordat we vertrokken. Het was stikdonker en we konden niets anders zien dan de lichten van de schepen achter ons. Het schip achter ons is trouwens wel zo'n 400 a 500 meter verwijderd. Alle schepen varen natuurlijk met dezelfde snelheid di ca 8 knopen bedraagt, dus 14 a 15 km/uur.
Op de heenweg duurde de doorvaart ongeveer 10 uur, en dat zsl vandaag wel niet veel anders zijn.

Het was vandaag overigens niet helemaal de gebruikelijke zeedag. We zijn uitgenodigd voor een 'receptie' door de kapitein ( nou ja, anderen hebben dat natuurlijk voor hem gedaan). We kregen om 10.30 een bronzen medaille uitgereikt voor onze loyaliteit aan de Holland America Line ( lees $$$$$$$$ die we ingebracht hebben). Een glas champagne, een aardig woordje en om 11.30 een brunch voor alle trouwe passagiers in de La Fontaine dining room. Het was een leuke happening. Het is natuurlijk een spuuglelijke medaille, maar och, wat geeft dat.

Verder is er weinig bijzonders te vertellen. Om een uur of zes s'avonds gingen voor anker in de Golf van Suez. Om 19.40 zouden we onze plaats in moeten nemen in het konvooi richting noorden. Het werd ca 9 uur voordat we langzaan richting kanaal gingen. De schepen voor ons gingen in lijn en wij waren nummer 16 van in totaal zo'n 40 schepen. Ons werd verteld dat de MS Rotterdam per enkele reis USD 240.000 moet betalen voor de doorvaart.
Omdat we uitgebreid geluncht hadden hebben we alleen nog wat gegeten in het Lido zelfbedieningsrestaurant. Daarna gingen we aan dek nog even kijken of er wat van het kanaal te zien was. Maar het waaide hard en buiten de schijnwerpers van het schip achter ons was er weinig te zien.

Geschreven door Denelzen