Vandaag zij we terug op het dichtstbevolkte eiland van Indonesië Java, na een rondje gemaakt te hebben via Bali, Lombok, Komodo en Sulawesi.
Het schip ligt aan de kade in Tanjung Perak en we weten ondertussen dat 'tanjung' haven betekent. We hebben vanmorgen vroeg voorzichtig door de zee-engte tussen de eilanden Madoera en Java gemanoevreerd. Blijkbaar is dat de enige manier om de haven te bereiken. Ik ken de term Madoerezen nog uit het boek 'Gods Geuzen' van Jan den Hartog, dat destijds nogal indruk op me gemaakt heeft, maar wist niet dat dit eiland zo dicht bij Java ligt.

Tanjung Perak is de haven van Soerabaya, de tweede stad van Java. Het is de hoofdstad van Oost Java en heeft de bijnaam 'city of heroes'. Dit laatste heeft te maken met het gegeven dat in deze stad de opstand begon na de capitulatie van Japan in augustus 1945. Op 10 november 1945 verklaarden Soekarno en Hatta de republiek Indonesië hier onafhankelijk. Tegelijkertijd waren er veel Europese vrouwen en kinderen die in Jappenkampen gezeten het adden in en rond Soerabaya. Zij probeerden onder bescherming van het Britse leger de haven te bereiken om gerepatrieerd te worden. Velen verloren alsnog het leven of raakten zwaar gewond tijdens de tocht door de stad waar ongecontroleerde groepen bewapende opstandelingen actief waren. Dezelfde groepen die in Nederland terroristen genoemd werde , worden nu in Soerabaya geëerd als vrijheidsstrijders.
Het is erg afhankelijk van je eigen positie op het moment! In ieder geval heeft Nederland de onafhankelijkheid van Indonesië pas in 1949 erkend.

We namen al vroeg een blauwe taxi (eentje met meter dus) naar 'House of Sapoerma' een lokale fabriek waar kreteks (sigaretten met kruidnagelen) gemaakt worden. De firma heeft een mooi museum en is gratis te bezoeken. Er is een en ander te zien over de historie van Java en de tabaksteelt. Van achter glas kan naar een zaal gekeken worden waar vrouwen met de hand sigaretten rollen. Ongeveer 500 vrouwen die elk meer dan 300 sigaretten per uur draaien. Een andere groep knipt de sigaretten en weer een andere groep verpakt ze in doosjes en daarna in kartons. Er wordt hier nog erg veel gerookt, zowel door jong als door oud. We hebben maar een gebouw gezien waar niet gerookt mocht worden en waar een rookcabine was.
In de ruimte waar gewerkt wordt was geen airco, want voor dat is slecht voor de tabak en geen ventilatoren, want dan waait de tabak weg. Maar we konden boven, achter glas, de kruidnagelen duidelijk ruiken.
Er was ook een zgn historische bustour die volgeboekt was, maar we lieten ons op de reservelijst zetten. Vervolgens zijn we naar het centrum gewandeld, naar China Town en de Amsterdamse straat met originele Nederlandse gebouwen. Om 12.40 waren we voor terug om te horen dat we met de bustoer mee konden. Dat was erg interessant met een toer door de aanliggende wijk en te voet een bezoek aan het vrijheidsmonument en het verhaal daarom heen. Vervolgens gingen we narr en fantastisch mooi en duurzaam gebouw dat in 1908 door de Handelsverening Amsterdam(HVA) was gebouwd. Zwaar djatihout (teak), koperen beslag en tegelwerk van de Porceleyne Fles uit Delft. Het gebouw staat alsog het vorig jaar is neergezet. Het wordt nog steedsgebruikt voor de administratie van een groot aantal plantages, maar is nu staatseigendom.

Om ca 16.00 waren we weer terug aan boord na een heel interessant bezoek aan een stad, die zo anders is dan de andere steden die we hier gezin hebben.
De dag, en de maand werd succesvol afgesloten met twee overwinningen in even zovele quizzes. We lopen nu naast onze schoenen, haha.

Geschreven door Denelzen