Vandaag willen we allereerst Evelyn Haeck van harte welkom heten in onze woelige wereld. Ze is op 23 februari om 15.30 uur in Oegstgeest geboren en is volgens haar grootvader een plaatje van een meid. Dat geloven we van harte. We wensen Renate, Joost en Timon van harte geluk met hun dochter en zusje. We hopen en wensen dat Evelyn gezond en gelukkig groot mag worden binnen een harmonieus gezin.
Oude wijn in nieuwe zakken was de eerdere titel die ik voor deze dag gemaakt had. Natuurlijk is die titel schterhaald met de komst van de nieuwe wereldbewoonster. Bij die oorspronkelijk titel van de blog van vandaag denk je waarschijnlijk 'waar zal dat dan zijn? '
Welnu, wij kennen vanuit de schoolbanken nog het eiland Celebes. Dat eiland heet tegenwoordig Sulawesi. En we hebben geleerd dat op dit eiland de stad Makassar ligt. En deze stad heet tegenwoordig Ujung Padang.
Makassar was voor de VOC en Nederland een belangrijk steunpunt in het zuiden van Celebes. Het was een knooppunt van van vaarwegen tussen de verschillende eilanden in de Oost en de macht kon hier goed gecontroleerd worden. Al in 1667 werd hier een machtig fort gebouwd dat de naam 'Fort Rotterdam' kreeg. Dat fort is door de eeuwen heen goed onderhouden en is een 'must' voor de (weinige) toeristen die hier komen.
De aanlegplaats van ons schip bleek vrijwel midden in de stad te zijn, naast een behoorlijk grote containerterminal. We werden deze keer op de kade verwelkomd door een groepje schoolkinderen die voor ons dansten. Ook in Makassar stonden familieleden van bemanningsleden te wachten om hun geliefden, soms na 6 tot 8 maanden weer te zien. Als we Soerabaja achter ons gelaten hebben, zijn er in totaal ruim 4400 familieleden van bemanning aan boord geweest!
We wandelden s'morgens in een tropisch = rustig tempo (33° en 85% RV) naar Fort Rotterdam dat een kilometer of zo verder ligt. Op elk moment vroegen mannen in riksjha's of we een ritje wilden. Ze vonden het blijkbaar raar dat deze bkanken die immers geld hebben, in deze warmte gingen lopen. Maar we hielden vol en werden verrast door een groot complex met versterkte muren en bastions op de hoeken. Het staat allang niet meer aan zee want er zijn allerlei gebouwtjes voor en tegenaan gebouwd. Binnen is er een groot open terrein en er zijn twee musea op het terrein. Daar is te zien hoe de bevolking zich ontwikkeld heeft door de duizenden jaren heen. Maar over de Nederlandse tijd hebben we niets gevonden!
We zochten daarna een plek op om iets te drinken en vonden dat op een terras met zeezicht van een hotel. Op de weg terug scoorden we een lijmstift, wantvwe moeten de afgeweekte postzegels nog gebruiken die ons in Lombok verkocht zijn...
Een T-shirt voor de verzameling (KMP vindt de verzameling Sikkens-shirts te grijs) en langzamerhand terug naar het schip. Door een winkelstraat met vrijwel uitsluitend gouden sieraden-winkels. De rijk bewerkte sieraden worden per gram verkocht. IDR 65.000 per gram en ik heb geen idee of dat een goede prijs is. We hebben niets gekocht, maar het was mooi spul.
Terug in de haven hebben we de emails gedownload en de blogs geupload in het terminalgebouw. Daarna weer aan boord, waar het heerlijk koel is (airco). Voor de rest van de dag waren er de gebruikelijke routines, eten, quizzen, dutje doen, tai chi, quizzen, avondeten. We gingen naar een show met een Oekraïnse violiste die erg goed was, samen met de 'HAL Cats', de vaste band. Dat optreden met een virtuoos semi klaasiek viool programma werd om 23.00 gevolgd door een show van de Indonesische bemanningsleden. Bijzonder leuk en fantastisch gewaardeerd door een stijf volgepakte zaal. Ik voeg morgen wat foto's toe.
Vannacht gaan we de klokken weer eens verzetten, nu een uur vooruit, hetgeen we twee dagen later opnieuw zullen doen, maar dan een uur achteruit. Nou ja, het houdt ons scherp!
Geschreven door Denelzen