Voor vandaag grootse plannen: eerst naar een theefabriek om een rondleiding te krijgen en daarna naar een boeddhistisch klooster waar de monniken je over boeddhisme en mediteren kunnen vertellen. Dit lag wat verder weg en met een tuktuk driver sprak ik af dat hij tussendoor steeds op me zou wachten. Dit schijnt ook vaker voor te komen sinds de benzine zo duur is; dan kunnen ze beter wachten ipv terugrijden. (Benzine is in drie maanden van 80 naar 380 roepies gegaan; 350 = 1 euro)

De theefabriek lag ergens halverwege een heuvel met mooi uitzicht op het heuvellandschap en de theevelden. Een meneer in een net overhemd vertelde ons alles over thee en het productieproces. We gingen de drie verdiepingen van de fabriek af, waarbij op elke iets anders gebeurt. Eerst wordt de thee gedroogd; daarna gerold; daarna volgt het proces van fermentatie en vervolgens sorteren. Kleine thee korrels zorgen voor hele sterke thee (“good for morning”), grotere korrels dus voor zwakkere thee. Daarnaast wordt de thee ook op kwaliteit gesorteerd. Het eerste blad van een theeplant is kwaliteit 1, de rest kwaliteit 2. Interessant om zo te leren dat er best veel gebeurt voor je je kopje thee hebt.

Daarna door naar het klooster, dat op de top van een heuvel lag en dus een leuke weg er naar toe was. Bij de tempel keek ik even rond en werd ik al snel door een monnik aangesproken. Deze had zowaar in Hilversum gewoond, waar deze orde (of groep van kloosters?) ook een klooster heeft. Hij vroeg of ik meer wilde horen over mediteren en bracht me naar een andere monnik toe, waar al wat andere toeristen zaten. Allereerst werden we ondernemer gezegend: er was een wit touwtje dat de monnik afknipte terwijl hij iets mompelde en dat werd dan omgeknoopt. Dat zou dan geluk brengen. Daarna ging deze meneer allemaal dingen vertellen over boeddhisme en mediteren.

Ik weet wel wat over het boeddhisme en vind dat het hele interessante ideeën heeft. Wat er nu werd verteld, vond ik echter absurd. Misschien niet respectvol om te zeggen, maar goed. Het ging bijvoorbeeld over dat Boeddha de hele wereld over kon vliegen, of nee, dat hij kon teleporteren. En dat als je de meditatie van het klooster deed (metta meditatie; loving kindness), dan zou niemand je ooit kunnen neersteken of -schieten. Dat er een mes op een tafel naast de monnik lag, leek gelijk wat luguber. Alsof hij ons zo ging laten mediteren en dan testen of we het wel goed hadden gedaan.

We deden de meditatie en er werd nog wat van het klooster getoond, waarbij we een offer aan de boddhi tree (=boom waaronder Boeddha ging mediteren en toen verlicht werd). Daarna was ik er wel klaar mee en ik voelde me ook schuldig naar tuktuk driver Channa, want die zat al anderhalf uur te wachten. Toen volgde het leukste deel van de dag, ik word er weer blij van als ik eraan denk. Channa had al gehint dat ik wel tuktuk mocht rijden en vroeg nu of ik het wilde leren. Wel op een makkelijker stuk, want op dat moment reden we nog de heuvel af. Ik dacht dat ik dan onderaan de heuvel op de grote weg mocht rijden, maar nee hoor, op een recht stuk zette Channa de tuktuk stil en mocht ik naast hem komen zitten. Het rijdt ongeveer als een motor, alleen het schakelen is anders. Dus daar had ik mijn eerste tuktuk rijles een berg af aan de linkerkant van de weg (in Sri Lanka rijden ze links), met allemaal scherpe U-bochten. Toen het erg moeilijk werd, nam Channa het over, maar beneden op de grote weg mocht ik weer. Dat vond ik erg cool zo tussen het andere verkeer. Links rijden voelde zelfs normaal. Intussen keken mensen die we tegenkwamen heel vreemd op dat ik achter het stuur zat.

Een enerverende dag dus. Die avond at ik nog ergens met een jongeman van het hostel, de Duitse Tobias, en daarna gebeurde er weinig meer. In de avond lees ik veel of kijk ik nog wat Netflix, en dan heerlijk op tijd naar bed.

Geschreven door Charlottesavonturen