En dan eindelijk in Sri Lanka! Deze vlucht vond ik het best: de stewardessen hadden een mooie rok met pauwenveren print en het ontbijt (midden in de nacht Nederlandse tijd) was heel lekker. Rotti en curry. Om half 9 kwamen we aan. Tijdsverschil met Nederland is drieënhalf uur, dus reken maar uit. Ik snap ook niet helemaal waarom ze op een halve tijdszone zitten; India doet dat ook.

Mijn eerste drie nachten heb ik geboekt in Mirissa, een plaats aan de zuidkust. Denk aan witte stranden met palmbomen en een turquoise zes. Ik had een auto hierheen geregeld en chauffeur Rajindra gaf me onderweg gelijk wat taalles en leefde me verschillende bomen kennen. Ik zou nu rubber- en kaneel bomen moeten herkennen. Dan nog wat over de taal. Ayubowan had ik al geleerd als hallo, maar er zit blijkbaar nog een hele betekenis achter. Vertaald betekent het “ik wens je een lang leven toe dat gelukkig en gezond is”. Best mooi dat mensen elkaar zo begroeten, nietwaar?

De rit was mooi en het verschil met Nepal viel me op. Ondanks dat het nu in Sri Lanka heel slecht gaat, waren ze daarvoor helemaal geen arm land. Er is een mooie snelweg die we volgden, waar de mensen in België en dan vooral Wallonië nog wat van kunnen leren. Op de lantaarnpalen zaten tal van pelikanen, weer eens wat anders dan meeuwen. Het landschap was heel groen, met her en der waterbuffels op open stukken:

Eenmaal in Mirissa konden we niet meer verder vanwege een demonstratie. Vandaag was er nog helemaal geen benzine en diesel geleverd. Rajindra reed ook op zijn laatste liters benzine en bij de stations die we onderweg tegenkwamen, was het ook op en stonden er enorme rijen. Dit weekend schijnen er weer grote protesten te zijn bij het paleis van de president. Ik hoorde iets over 2-3 miljoen mensen, maar geen idee of dat waar is. Dan zou 10% van de bevolking daar moeten staan.

Mijn slaapplek is een droom: jungle view guesthouse. De hoofdstraat van Mirissa is erg druk met veel toeterend verkeer dat ook nog eens links rijdt. Het guesthouse zit halverwege een heuvel in het groen, dus weg van de drukte en het lawaai. Je hoort alleen de vogels en de aapjes. Ik ga eerst even liggen omdat ik moe ben, maar slapen lukt niet en is waarschijnlijk ook niet handig. Rond half 4 ga ik op naar het strand, de eerste kennismaking met de Indische Oceaan! Echt afkoelen is het niet, want het water is best warm. Ik hang een tijdje op het strand rond, kijk naar de zonsondergang vanaf een rots die alleen met eb bereikbaar is en eet ergens wat (rijst met seafood, een portie die minstens 3x te groot is). Daarna terug naar huis, lezen en slapen.

Geschreven door Charlottesavonturen