Van Udawalawe zou ik met de bus naar Ella reizen in de heuvels, met een overstap in Wellawaya. De rit daarheen was nogal beangstigend: ik denk dat de chauffeur met 100 over een weg langs de jungle scheurde. Af en toe zag ik nog een olifant voorbij flitsen die aan de kant van het nationaal park stond. Vervolgens strandde ik in Wellawaya. Daar zeiden ze dat er geen bussen meer naar Ella zouden rijden die dag, vanwege slecht weer en problemen met benzine/diesel. Ik koos eieren voor mijn geld en regelde een taxi. Misschien ging er uiteindelijk nog wel een bus, maar ze waren vaag en om daar dan uren te zitten…

Ella is een beetje een toerist trap. Het wordt beschreven als het mooiste dorp in de heuvels en ja, misschien mooi voor toeristen, omdat er hippe cafés en restaurants zijn met hamburgers en pizza. Dit wist ik al van tevoren, dus ik was niet teleurgesteld. Mijn hostel zat buiten het centrum en daar werd ik ontvangen door een soort Sri Lankaanse Bob Marley. Toen ik hoorde wat er allemaal te doen is (zelfs met kapotte voet), zette ik mijn twee nachten om naar drie.

Die avond at ik met twee jongens van het hostel in zo’n hip restaurant, wat niet heel boeiend was. Ik voel me ook opeens oud vergeleken met andere backpackers. De meesten hebben een gap year of zijn net afgestudeerd en zijn heel Azië door aan het gaan. Maar goed, is niet erg.

Na een Sri Lankaans ontbijt - leuk om 8 uur ‘s ochtends noedels en curry - ging ik proberen een eerste wandeling weer te maken. Ella staat bekend om de Nine Arch Bridge; ben benieuwd of jullie hem herkennen op de foto’s. Hier rijdt de trein overheen en deze treinreis wordt als de mooiste ter wereld beschouwd. De wandeling zou ongeveer een kwartier kosten, maar ik deed er een half uur over. En moest nog de weg gewezen worden door een meisje van acht. Het was wel heel mooi door een bos heen, met uitzicht op de theevelden. En de Nine Arch Bridge was uiteindelijk ook bijzonder om te zien.

In de middag deed ik niet zo veel, omdat er om vijf een uur activiteit op de planning stond: kookles! Hier had ik goede verhalen over gehoord en ik vind koken leuk, en je hoeft geen goede voet ervoor te hebben :’) Het was vlakbij het hostel en ik werd door de enthousiaste Ruwini ontvangen die heel goed Engels kon. De kookles was met drie andere mensen, Duitsers, en heel gezellig zo. We hebben met elkaar iets van acht gerechten gemaakt, kijken of ik ze nog kan opnoemen: kokosnoot rotti; kokosnoot sambal; pompoen curry; zoetzure mango curry (favoriet!); gefrituurde aubergine (favoriet!); bonen curry; dahl curry; bieten curry; en papadums. Dat ging helemaal vanaf scratch, dus bijvoorbeeld ook een kokosnoot openhakken, het vruchtvlees eruit halen en daar dan kokosmelk van maken. Blijkbaar komt er niet meteen kokosmelk uit een kokosnoot; weer wat geleerd. Het eten was echt fantastisch, lekkerste wat ik tot nu toe heb gehad. En net was erg gezellig. Ruwini mailt de recepten nog, dus dat wordt een Sri Lankaanse avond thuis. Maar misschien niet met al die gerechten tegelijk, want de keuken was daarna echt een bende. (We hoefden niet af te wassen gelukkig haha)

Geschreven door Charlottesavonturen