Dinsdag 9 augustus
Als ik vertrek uit de hostel zie ik dat het op het terras van de kroeg van gisteravond alweer heel gezellig is 🍻. Ik start de fietsdag precies in de ochtendspits van Kopenhagen. En dan is de stad van de fietsers. Heel veel en snelle fietsers op weg naar werk of studie. Met kinderzitjes achterop en bovenal: met die witte airpods in. Ik ben echt een slak vergeleken bij deze massa, en nee bijna geen electrische fietsen hier. In Zweden ook al nauwelijks trouwens. Het zijn echte vikingen hier. Mét airpods, dat dan weer wel😉

Mapy heeft de route weer goed gekozen en het is heerlijk weer! Dus fiets ik zomaar 106 km. Als ik een klein bordje ‘camping’ in een tuin zie, besluit ik dat het mooi is geweest voor vandaag. Ik sta helemaal alleen in een supergrote tuin in de middle van niks. Geen andere tentjes en de eigenaren zijn er ook niet, maar er staat een bus om geld in te doen. Helaas geen supermarkt hier, dus het wordt ranja met zo’n gedroogde Bever maaltijd😉
De volgende ochtend ontdek ik dat er op 7 km het schattige plaatsje Præstø was geweest, toch wél met camping. Maar blijkbaar was dat net 7 km teveel😅

Woensdag 10 augustus
Vandaag rijd ik Sjælland af en Lolland op. En dan wellicht nog net Duitsland in. Maar ik moet Mapy wat nieuwe instructies geven, want die laat me steile klimmetjes doen nog vóór mijn eerste koffie😅

Als ik na 24 km in het leuke Vordingborg heerlijk relaxed aan de koffie met omelet zit, komt er een man naar me toe. Of ik iets mis? Nee hoor, alles goed. Hij gaat ergens op het terras zitten en als ik wegga knikt hij me vriendelijk toe. Bij de fiets ontdek ik dat ik mijn (enige) fietssleutel kwijt ben… Ik denk al in kniptangen en haakse slijpers totdat ik me de vraag van die man herinner… Als ik naar hem toe loop, houdt hij mijn fietssleutel lachend omhoog. Had-ie ergens op de grond gevonden. Hoewel het nog geen 11 uur is, trakteer ik hem op z’n tweede bier 🍺!

Het is stralend weer, de wind-en regengoden hebben vrijaf. De leden van de Drosophila-clan reizen weer mee op mijn armen, benen en waarschijnlijk ook mijn haar maar dat merk ik niet. Maar als de windgoden zich toch gaan roeren, maakt de clan zich uit de voeten… euh vleugels.

Ik kom door schattige plaatsjes, overal witte en okergele huizen. Het voordeel van Mapy mijn route laten kiezen is dat ik minder vakantiefietsers tegen kom, alleen op de bekendere routes. Veel nederlandse fietsfamilies hier die me tegemoet fietsen.

Na 90 km ben ik ook Lolland door en klaar voor mijn fiets-op-veerboot examen. Drie keer is scheepsrecht ⛴ ! Ik ben de enige fietser, helemaal vooraan in rij 1. Als ze me wenken bedenk ik al dat ik een heerlijk zonnig plekje op het dek ga kiezen ☀️. Tot ze me op een plekje apart zetten en zeggen dat ik als laatste aan boord ga, achter alle vrachtwagens😳. Mijn hele voorbereiding in de soep, en alle tijd, want hij mompelt ook nog dat ik er pas als allerlaatste weer uit mag🤣🤣. Past me wel dit, lekker relaxed😉

⛴ 🌊 ☀️
Tak Danmark 🇩🇰 , hallo Deutschland 🇩🇪

In Puttgarden fiets ik nog zo’n 8 km westwaarts, langs de Ostsee en vind een heerlijke camping aan de dijk. Eén klein nadeel maar, de tent naast me lijkt gerund te worden door een heel leger hyperenthousiaste kinderen. Maar die zijn vast uitgeput straks😅 Voordat ik wat ga eten in het restaurantje hier, drink ik eerst mijn wijntje aan het strand. Dat miniflesje zat al 35 km in mijn fietstas samen met een nieuwe reservemaaltijd. Beter mét dan óm verlegen😉 🍷

Geschreven door Waar.is.Marieke