Ik werd vanochtend alweer vroeg wakker. Door mijn NL bioklok maar ook door enorm vogelgeklets. Eigenlijk ben ik een slechte Costa Rica ganger, het land met de grootste biodiversiteit ter wereld (geloof ik). Zeg maar veel natuur en dieren hier😉. En precies daar gaat het mis. Voor mij zijn vogels vogels, bomen zijn bomen en planten zijn ook heel mooi. Alleen de Grietje Bie herken ik, maar dat zal dan wel weer geen officiële vogelnaam zijn😅

Gisteren heb ik -zonder fietstassen- even een superkort tochtje naar Sarchi en terug gemaakt. Gewoon beetje heuvelop en heuvelaf, bleek prima te doen zonder die tassen. Dus besloot ik vanochtend om nog wat spullen hier achter te laten. Met de rugzak reis ik altijd ultralight, met mijn gewone toerfiets hoeft dat wat minder. Maar Bici Merlot is toch wat ranker, dus de achterkant moet toch wat minder zwaar. Ahum, leuke metafoor😅

Dus dat de eerste 3 km naar Sarchi gingen lukken, dat wist ik al wel. Maar vlak na Sarchi begon het pittiger te klimmen en werd de weg wat smal om te delen met al die auto’s, vrachtwagens enzo. Bici en ik zijn al iets beter gewend aan elkaar en haar iets lichtere achterwerk hielp ook😉. Niettemin moest ik om de 10 minuten bij een schaduwplekje even op adem komen, wat drinken, en weer gaan. Na 1,5 uur was ik 10 km verder, wat wel betekent dat mijn uurgemiddelde is al flink gestegen ten opzichte van dag 1💪. Lang verhaal kort, toen ik na ca 16 km bij een bushalte even in de schaduw ging staan, kwam er net een ‘taxi collectivo’ aan. Of ik ook mee wilde met mijn fiets? Het moest zo zijn denk ik, pff. En waar ik het toen nog op goedheid hield, realiseerde ik me achteraf dat ik waarschijnlijk voor iedereen op de achterbank betaald heb, maar ach😉. De taxichauffeur had net een (korte) cursus engels gevolgd en ik dus spaans, dus ik heb heerlijk kunnen oefenen. Toen hij vroeg of ik getrouwd was, heb ik maar bevestigend geantwoord. Leek me wel beter😅.
Hij vond het maar raar volgens mij dat ik als vrouw hier alleen fiets. Ik moet ook zeggen dat ik amper vrouwen op de fiets zie hier, wel veel wielrennende, mountainbikende en motorrijdende mannen.

San Ramon is een leuk, klein stadje. Met toch weer leuke belevenissen. Allereerst heb ik de dochter van de hoteleigenaar een dienst bewezen, denk ik. Toen hij mij met de fiets zag, vertelde hij me hoofdschuddend dat zijn dochter al veertig was en nog steeds fietste. Ik denk dat ik haar geholpen heb door te zeggen dat ik echt (veel) ouder ben en vooral wil blijven fietsen😉

Nadat ik mijn eerste koffie in 4 dagen had gehaald, liep ik met de fiets aan de hand door een parkje waar een man heel belangstellend keek. Bleek dat niet naar mij, maar naar Bici Merlot. Hij stelde zich voor (Jorge) en vertelde dat hij ook een fietser was. En of hij even mocht proberen. Zijn mobiel liet hij als onderpand bij me achter en hup, hij met Bici en al mijn spullen er vandoor. Hij zal ‘t wel leuk hebben gevonden, want hij kwam pas na 10 minuten terug😅 Ook Jorge vroeg of ik getrouwd trouwens😳. Beetje masculiene fietscultuur hier😉.

En net toen ik dacht dat mijn spaans echt vooruit ging, werd dat de kop ingedrukt toen ik een simkaart ging kopen. ‘Más despacio, por favor’ - één van mijn meest gebruikte woorden - hielp niet, dat meisje praatte zo snel! Tot nu toe praat ik geloof ik het beste spaans met oudere mannen die wat….langzaam….praten…🤣

Omdat het hier al om 18 uur donker is, wil ik meestal wat vroeg eten. Dat is overigens ook heel gewoon hier, echt anders dan in spanje. Ik vond een Soda, een typisch costaricaans soort eetlokaal aan huis. Ook hier een snelle babbel maar ik verstond dat ze iets met Pescado (vis) en Pina (ananas) zei. Klonk prima, en was toch lekker! En ook lokaal geprijst. Costa Rica is best prijzig heb ik ontdekt. Dus ja Koen, je had gelijk😉

Terug in het hotel wilde ik graag een koffie (ik ben er alweer snel aan gewend) en ik kreeg als antwoord dat ze net aan t zetten waren voor de familie. Zat ik toch zomaar opeens aan tafel met de familie, waarvan één van de broers jarig was. Inclusief een heerlijke ‘Budin de Pan’ taart. Morgen op naar La Fortuna, deels 🚲 deels 🚖 denk ik. We gaan het zien, zin in!

Geschreven door Waar.is.Marieke