Na het ontbijt is er opwinding in het dorp opwinding in het dorp want gids Julius heeft bosvarkens gesignaleerd bij Potihill. Aangezien bosvarkens leven in groepen zo’n 150, gaan er vier boten met mannen/jongens op jacht.

Ondertussen gaan wij opnieuw het oerwoud in, maar nu een jonger, secundair bos (jaja, ik leer hier veel!). Hier is het kostgrondje (soort super, super moestuin) van Espagno’s opa. Jack & aesoagno demonsteren verschillende medicinale planten , plus we proeven een middel tegen malaria (🤮!). Lekkerder ruikt de schors van de amaretto-boom zoals Kathy en ik ‘m noemen. We nemen een stukje mee om ‘m straks in water te gaan weken. wie weet...
De mannen behandelen ook Kathy’s psoriasisplek in de nek, met vocht uit de schors van een boom genaamd Osiëpi. Helaas voor haar moet het tenminste 3 dagen intrekken, dus dat wordt geen kopje onder vandaag😬.

Als de mannen terug zijn van de jacht, gaan we in het dorp de vangst bekijken. Zeven bosvarkens hebben ze gevangen, dus het is feest. Ze zitten heerlijk aan het cassavebier. De bosvarkens liggen nog op het strandje, gewoon naast de zwemmende kinderen. Aangezien wij het vleesvak in de supermarkt gewend zijn is het een raar gezicht, voor hen is het puur natuur.

Op onze laatste middag hier doen we -in plaats van bonte avond -een waterdropping met kano’s. We verwachten dat we eerst stroomopwaarts moeten roeien en daarna terug, maar nee hoor: de kanoes worden op de korjaal gelegd en hup, op de motor stroomopwaarts. In plaats van -in stilte- genieten van de natuur houden we een kano-wedstrijd, zingen we Berend Botje liedjes en laat ik me in zwemvest terugdrijven naar het kamp. De piranha’s zijn waarschijnlijk toch druk met het eten van de bosvarken-schoonmaak-resten bij het dorp!

Geschreven door Waar.is.Marieke