Vandaag wordt een lui dagje (en dus een beetje saai verhaal misschien), waarschijnlijk omdat we gisteren echt hard hebben moeten werken😜. We varen 1,5 uur naar de Mabuka watervallen. Het vraagt nogal wat stuurmanskunst dwars door alle stroomversnellingen en we moeten er ondertussen ook uit met de bagage omdat het water te laag is.
Voor ons is het een lui dagje, maar Kathy en ik doen wél buikspieroefeningen terwijl we liggen in een stroomversnelling. Ik begrijp nu wat Espagno gisteravond bedoelde met: ‘we kunnen ook gaan vissen’. Onze indiaanse gidsen en bootsman gaan aan het werk om voor thuis de afdeling verse vis aan te vullen. De regel van het dorp is: de oudere mannen vissen/jagen dicht bij huis, de jongeren gaan er verder op uit. Ongelooflijk hoe veel (grote!) vissen ze in no-time weten te vangen. Het principe van het dorp is: iedereen zorgt eerst voor zichzelf en als er over is, wordt het gedeeld met het dorp. Aan het werk dus voor thuis!
Behalve de groten vangen ze ook flink wat piranha’s, waarop Kathy zegt: ‘beter dat wij hen vangen, dan zij ons’😂. We krijgen van Jack nog even een demonstratie van de dichtklappende kaak van het beestje, zodat we zo straks weer met een gerust hart het water in gaan😬.

‘s Avonds krijgen we ‘les’ over de natuur rondom Palumeu. Ik ben niet zo van de presentaties en al helemaal niet over de natuur, maar de ouderwetse beamer en de achtergrondgeluiden die ze erbij produceren maken het erg leuk. Espango vertelt dat het dorp erg blij is met het ecotoerisme hier omdat het extra inkomsten oplevert. Ook mogen alle dorpsbewoners van touroperator Mets 1* per jaar gratis mee met het vliegtuigje naar Paramaribo. De goede kant van toerisme dus wel.....

Geschreven door Waar.is.Marieke