Ik weet nog dat ik in mijn eerste blog schreef, toch nog maar 4 dagen geleden, dat ik Kathy had verzocht om een drieweekse seniorentour. Nou, da’s alvast niet gelukt😅. En in plaats van een hostel liggen we nu in een tent in de woestijn, ook leuk😜
Het was een beetje erg veel Hopster groep, ook soms wat toeristisch, maar zonder deze groep hadden we het niet gedaan en het was ZO GAAF.
Om te beginnen vanochtend naar Islands Ballestas oftewel the ‘Poor men Palapagos’. Zo ontzettend mooi! Joris had me geinstrueerd om de Humboldt Pinguins te gaan zien, nou dat is gelukt. We waren precies op tijd om hun voorstelling ‘nu springen we allemaal in zee’ mee te maken. Geweldig! Verder heel veel mooie vogels met heel veel mooie namen😅 en zonnebadende zeeleeuwen. Superindrukwekkend. Dat er nog zo’n 10 andere boten naast de onze varen zijn we gewoon vergeten. Kwestie van focus💪🏻. Daarna met de hopsters naar het National Reservate vlakbij Paragas. Woestijn, zee en heuvels in de mooiste kleuren!

De dag zit vol vandaag, we rijden vervolgens in 1,5 uur naar Huacachina, een oase in de woestijn. We hebben daar een soort tent geboekt aan de rand van de woestijn. Okee, het klinkt wilder dan het is, zie foto’s. Wel supergaaf! Weer is niemand van de groep hier, blijkbaar hebben wij andere selectiecriteria😜.
En dan de activiteit waar ik met mijn hoogtevrees😬 met enige aarzeling aan deelneem: met een buggy door de duinen racen en zandsurfen. De duinen hier zijn de hoogste van zuid-amerika, dus supergaaf. Nou, het was Duinrell in optima forma. We hadden de jongste chauffeur en die moest zich nog bewijzen. Een rollercoaster was er echt niets bij, we gingen nog net niet over de kop, maar echt zoooo steil en hard naar beneden! Ik heb toch zeker de helft van de rit gegild met mijn ogen stijf dicht😵. En om de pret te verhogen gingen we vanaf een steile duin op de buik op een surfboard naar beneden. Wederom jammer voor jullie dat Pindat geen filmpjes doet, anders zag je mij gillend naar beneden komen. De nog steilere afdaling heb ik aan me voorbij laten gaan, wel mooi zo. Na een dodemansrit terug zijn we net op tijd voor de zonsondergang. Mij lijkt dat we die bij het zwembad met een wijntje gaan zien, maar Kathy wil het hoge duin nog opklimmen, dus vooruit dan maar, die seniorentourwens is toch al mislukt😜. Ook buiten adem is de zonsondergang echt prachtig! Maar nu een wijntje aan ons zwembad. Bij het eten nog een sereneda van twee jonge jongens. Okee, eerlijk gezegd voor de jonge meiden naast ons💃💃, maar wij genieten heerlijk mee. Wat een dag, zo gaaf!

Geschreven door Waar.is.Marieke