Gisteren zaten we weer zonder mobiel bereik, dus de blog een dagje overgeslagen. We hadden een heerlijk reisdagje, Fraser🚌 deed ongeveer 250 km noordwest. We zijn duidelijk de Rockies uit: minder sneeuwtoppen, veel minder toeristen en een minder gecultiveerd landschap. Eigenlijk komen we de hele route bijna niemand tegen. Het dorpje McBride waar we stoppen voor wat eten en benzine lijkt een decor uit zo’n oude westernfilm waar ze de lokale bank beroven..
Na 250 km vinden we met gemak een fantastische kampeerplek aan Purden Lake. Weer in zo’n provinciaal park, waar je gewoon een plekje zoekt dat nog vrij is. We nemen Fraser mee naar het meer, heerlijk even!
Thijs is weer voldoende hersteld om als kok te fungeren, dus ik oefen mijn firepit-kunsten.
Morgen gaan we eerst in Prince George veel voedsel inslaan, want een veelgehoorde vraag de hele dag door is ‘ mam, is er nog wat te eten?’. Flinke voorraden heb ik nodig! We hebben de trip via Prince Rupert en dan noordelijk Vancouver Island overwogen, klinkt aanlokkelijk (dank voor de tip Patty!), maar gaan dat toch niet doen. De boys vinden 15 uur op een ferry erg lang en het is in tijd toch aardig wat om...

Waarom hadden we ook weer ons reisplan gewijzigd? Juist: omdat de kans op goed weer via Prince George veel groter was. En wat doet het de hele nacht? Regen, regen, regen💦💦... Hahaha, kijk zo gaat dat dus met plannen.
Prince George is niet echt een stad-stad, maar meer een aantal 90-graden straten met wat winkels eraan. We vinden een wasserette en voor het eerst heb ik last van Fraser-rijd-stress🚌🤯. Joris en ik gaan samen met Fraser via downtown George naar een soort Superstore, maar de kaartinstructies kloppen echt niet. Dus roadblocks, verkeerde afslagen en boodschappen die we net zo goed in een kleinere winkel hadden kunnen doen. Als we Thijs en Koen hebben opgepikt ergens op een kruising bij de (gesloten!) muziekwinkel, zijn we allemaal heel opgelucht als we met Fraser de stad uit rijden. Joris zegt dat-ie nu denkt te weten hoe PTSS-voelt😬😜. We zijn gewoon beter ergens in de bush dan in zo’n stad, zeker met Fraser van 8 meter lang.
Het landschap is echt elke dag weer anders. Hier geen bergen maar meer open, minder ruig en heel erg groen. En de wegen zijn nog steeds vrijwel verlaten hier. En.... we zien Beer🐻 no 4. Nou ja, Beertje🧸... aan de kant van de weg. We hopen maar niet dat-ie wil gaan oversteken..
Ondertussen zijn we fan geworden van de campgrounds in de provinciale parken🏕 en we vinden weer een prachtige plek aan het Ten Mile Lake. Met douches🚿🚿, hoera!

Geschreven door Waar.is.Marieke