We hebben echt heerlijk geslapen vannacht, met gewoon de raampjes open. We gaan er vanuit dat de beren iets anders interessanter en lekkerder vinden dan ons. En het enige eetbare dat vlakbij een open raampje ligt, dat ben ik. Het regende enorm vannacht, wat een luxe om Fraser dan te hebben🙏🏻! We herzien ons besluit om te overnachten in Glacier National Park vanwege de enorme hoosbuien en rijden door naar het plaatsje Golden. De camping krijgt goede reviews en is maar 1,5 uur rijden. Kunnen we er mooi voor de drukte zijn en een plekje bemachtigen💪🏻. Dit gedrag - dat ook helemaal niet bij ons past - wordt meteen afgestraft want oostwaarts rijden we opeens een andere tijdzone in en zitten we zomaar een uur later. Dus niks op tijd. Als we bij de Golden Golf Club RV park komen schrikken we ons een hoedje. De camping is echt niks aan , behalve de wat strak ingeparkeerde campers vlakbij een golfbaan zien we een paar dixies, verder niets. We rijden door naar de camping Municipal in Golden maar die zit vol. Vinden we ook niet erg, want die ligt pal aan de weg.
Dus gaan we maar op goed geluk verder, dat past ons toch beter, we zien wel. In principe hebben we alles bij ons, dus wat kan er gebeuren. Van collega-campeniers weten we ondertussen dat we in nood altijd kunnen overnachten op een parkeerterrein van de Walmart. ook weleens een leuke ervaring...
Als we een parkpas moeten kopen bij binnenkomst van Yoho National Park gebruik ik een truc die bijna altijd werkt. Ik zeg dat ik met drie kinderen op pad ben en ik echt hun hulp nodig heb😳. En kijk aan, binnen no-time heb ik een kaart met daarop aangegeven een campground waar echt nog plek zal zijn. We moeten even zoeken, want de camping staat niet op de weg aangegeven, maar wat zijn we blij dat we hier zijn! Er is niks behalve van die wc’s boven een gat in de grond, geen drinkwater, geen electriciteit, maar oh wat mooi! En omdat de camping niet staat aangegeven is het hier superrustig. Vandaag loopt onze gok dus goed af!
Als we geinstalleerd zijn en Koen en Joris hout gehakt hebben, vraag ik of er iemand mee gaat een stukje lopen. Er is hier een trail van maar 2,6 km (enkele reis, maar dat wist ik nog niet). De tijden zijn echt veranderd want zowel Joris als Koen reageert enthousiast. Als we een tijdje lopen gaat het pad opeens steil omhoog. Als ik protesteer en iets van ‘wijn en chips’ roep, halen de boys me over om verder te gaan. Haha, wie had dat kunnen denken. Na een stevige klim komen we bij Hoodoos. Op de terugweg maak ik Koen flink aan het schrikken door ‘Beer’ 🐻 te roepen bij een donkere boomstam. Maar als Joris vijf minuten later ook ‘Beer’ 🐻 roept, geloven we hem onmiddelijk. Vlak voor ons zit op nog 5 meter een beer zijn avondmaal te nuttigen. Gelukkig staan we niet op het menu. We discussieren over de keuzes die we hebben: herrie maken/stil zijn, rennen/bevriezen, is het een jong/volwassen beer en lopen we er vlak langs of beter van niet? We besluiten wat herrie te blijven maken, maar wel even te wachten tot de beer uitgegeten is. Gelukkig is het een snelle eter en kunnen we er vrij snel langs😅. Eindelijk dan mijn wijn🍷 en chips en een heerlijk kampvuur.
We besluiten dat we morgen op deze simpele campground ⛺️ met nul vorzieningen blijven omdat het hier gewoon te mooi is en vanuit hier op pad gaan. De andere campgrounds zijn waarschijnlijk ook veel drukker.
Het werkt heel simpel: je vult een envelopje in met je pleknummer plus het geld en hangt een strookje met je reservering aan je picknicktafel. Is je plekje gereserveerd en kunnen we gewoon met Fraser op pad. Mogen de wolven lekker uitslapen morgen!
Geschreven door Waar.is.Marieke