Wat boffen we toch met de regen van gister, vannacht en vanochtend. Waarom vraag je je af. Nou, omdat, zoals m’n broer al een keer schreef, hebben watervallen vaak regenwater nodig. En watervallen hebben we gezien. In alle hoogtes en vormen.

Vanmorgen hebben we de Rykfylke afgemaakt. Was niet meer zo ver. En toch nog weer een veerboot. Nu waarschijnlijk echt wel de laatste van deze reis.

In Egersund, hier in het zuidwesten van Noorwegen, ligt nog een zogenaamde webcam-cache. En die zijn redelijk uniek. Dus daar naar toe gereden. En op weg daar naar toe de gastanks gevuld. We hebben de laatste dagen de kachel regelmatig aan, dus gebruiken we ook wat meer. Via de app MyLPG zijn de verkooppunten heel gemakkelijk te vinden. Ideaal.

Het landschap aan de kust was heel anders dan we van Noorwegen gewend zijn. Jæren heet hier de streek en staat bekend om zijn magma-gesteente. Aan de vormen is dat goed te zien. Onderweg kwamen we langs de kust en getuige de foto waren de buien nog niet van de lucht.

Maar na Egersund werd het weer een stuk beter. Wat gelijk weer mooie plaatjes opleverde. We zijn de 42 opgegaan en zijn er inmiddels achter gekomen dat veel van die routes een naam hebben. Zo staat de 42 bekend als de Sirdalsveien. Wederom een prachtige route langs een rivier die zich hier en daar door een nauw gebergte wurmt. En zoals gezegd: veel watervallen van de rotsen. Van een paar mooie heb ik een compilatie gemaakt. Onderweg leverde de combinatie van zon en regen een uniek plaatje van een regenboog op. Schitterend.

Gestopt zijn we even bij de Dorgafossen. Wat een geweld stort zich hier door een nauwe kloof. In kloof ligt een grote ronde steen klem. Die staat bekend als de klein Kjerag. Genoemd naar de grote Kjerag boven het Lysefjord, waar ik 5 jaar geleden heb opgestaan.
Een andere verrassing was een kudde van een paar honderd schapen die over de weg werd gedreven. We denken dat ze voor de winter verzameld werden. Hebben toch we bijna een half uur staan wachten tot ze voorbij waren.

De grote Kjerag hebben we links laten liggen en zijn wegnummer 987 opgegaan. Beter bekend als de Sulerskardveie. Een tip van onze privé reisadviseuse. We slapen aan het begin van deze weg. Op 900 meter hoogte. Met regen en harde wind.

Geschreven door Oopiess.avonturen