Na een ontbijtje met uitzicht op het meer zijn we rustig op weg gegaan naar Antelope Canyon. Onze reservering stond pas om 10:30u gepland.
Antelope Canyon is een kloof van ongeveer 7 mijl lang en op een aantal plaatsen voor het publiek toegankelijk. En alleen maar onder begeleiding. En natuurlijk tegen betaling. Ruimschoots op tijd hebben we het kaartje gekocht en hadden we nog even tijd om een boek uit te lezen.
Een groep van ongeveer 50 personen die de canyon in mocht, werd opgedeeld in drie kleinere groepen en één voor één werden de groepen mee genomen.
Bij het begin van ons gedeelte van de kloof, het lower part, moesten we een behoorlijk steile trap af om beneden op de bodem van canyon te komen.
En waar we daar op verrast werden is niet te beschrijven. Adembenemend mooi!!!! De foto’s zeggen meer dan genoeg. Ik zou er wel 50 willen plaatsen in de blog. En volgens ons hadden we geluk met onze gids. Want op een drietal fotogenieke plaatsen vroeg hij om onze telefoon en maakte foto’s van en voor ons. Al met al zijn we een kleine 2 uur beneden geweest.
Nadat we onder het genot van een kom koffie bijgekomen waren van de indrukken zijn we nog een tijdje gaan rijden. En als je de satellietkaart op Pindat, waar onze route op geprojecteerd wordt, goed bekijkt, dan klopt het echt. We verlaten het gebied met het rode/roze gesteente en komen in een ietwat begroeider gebied. Onze camper staat vannacht in Mount Carmel op een groot grasveld aan de kant van de weg. Natuurlijk even kletsen met de nieuwe buren. Die op onze vraag of je in de US overal vrij mocht staan, bevestigend antwoordde. Een geruststelling. Blijven we dat dus doen.

Wikipedia zegt over Antelope Canyon:
Antelope Canyon bestaat uit twee kleine canyons, genaamd Lower Antelope Canyon en Upper Antelope Canyon. Het gaat hier om zogenaamde slot canyons. Dit zijn smalle kloven die door water of modder zijn uitgesleten.
Door het sluiten van de Iapetusoceaan tijdens het één van de ijstijden ontstond een droog berggebied genaamd de Appalachen. Vanaf dit moment start ook de erosie van dit gebergte. Heel veel erosiemateriaal komt via de passaatwinden naar het centrum van wat we nu de Verenigde Staten noemen. Er ontstaan, naar analogie met de Sahara, een enorme zandzee. Door toenemende druk (diagenese) ontstaat zandsteen, beter bekend als Navajo Zandsteen. In dit gesteente ontstaat een canyon door erosie. Doordat er tijdens de Moessonseizoenen modderstromen zich verzamelen in basins stroomopwaarts, stroomt de enorme hoeveelheid regenwater samen met het sediment door de vallei. Bij de vernauwingen aan de canyons schuurt dit de canyon verder uit. Daarnaast heeft de wind zijn werk gedaan. De zachte steensoorten werden hierdoor afgesleten en de hardere soorten gepolijst.

Geschreven door Oopiess.avonturen