Soms weet je niet hoe je je verhaal moet beginnen. Zoveel moois heb je gezien en/of beleefd.
Het ontbijt begon weer met een prachtig uitzicht. Voor de derde dag op rij. Een paar regendruppels jaagden ons naar binnen. Gelukkig hadden we het meeste van het ontbijt op.
Gelijk maar gaan rijden. En toch weer een veerpont op de route. Eentje met een omweg zelfs. Wij moesten van Dragsvik naar Vangsnes. Maar deze vaarde eerst naar Hella. Daar moesten we van boord, ons omdraaien en weer aan boord.
De Vikafjellet stond op ons todo-lijstje van deze reis. De natuur en de route bij is ons vanaf onze eerste Noorwegen-reis, jaren geleden, blijven hangen. De weg begon voor ons bij Vik. Hier eerst nog even naar een echte stafkirke geweest. Je merkt dat Noorwegen een stuk commerciëler is dan bij onze eerdere reizen. Voor de kerk werd een entree van bijna €10 gevraagd. Is het af en toe een keer waard, maar niet iedere keer. Vinden wij!!
Daarna omhoog. Weer de nodige haarspeldbochten. En door de bergtoppen en een kaal landschap. Echt zoals we het ons herinnerden. De vorige keer waren de meren nog bevroren en lag de sneeuw meer dan een meter hoog.
Het uitzicht op de haarspeldbochten naar boven, komende vanaf Vinje, waar we nu dus af gingen, is ons altijd bij gebleven. Als we een grote foto op de achterkant van de camper zouden willen hebben, zou het dit plaatje zijn. Van verre zie je het zigzaggen omhoog gaan. Met een waterval er naast.
Daarna een beetje gas gegeven. Want....bij het plannen van de reis kijk ik ook af en toe of er bijzondere caches op de route liggen. En laat er nu in de Laerdalstunnel een zogenaamde virtual liggen die nog niet gelogd is. Een FTF was dus mogelijk. De Laerdalstunnel is met zijn 24,5 km de langste van Europa. Om de eentonigheid te breken hebben ze om de 8 km een parkeerplaats gemaakt. Met blauwe verlichting. De opdracht was om daar jezelf op de foto te zetten. De ruimte was zo groot dat je er kon keren. Wat we hebben gedaan want we wilden in Flåm nog wat rondkijken.
Op weg naar de tunnel zagen we borden van de Aurlandsfjellet, met op de navigatie een kronkelende weg omhoog. De tunnel hebben we al twee keer eerder gehad, dus hebben we besloten om na Flåm de fjellet over te gaan. En wow, wat werd dit een mooie route. Eerst een geweldig uitzicht op Aurland. En daarna op het Naeroyfjord. Dit laatste is het mooiste van Noorwegen en staat op de Werelderfgoedlijst. Vooral een lichte regenbui en de doorbrekende zon gaf een geweldig plaatje.
Boven op de fjellet werden we weer getrakteerd op een prachtig landschap. Één van de mooiste tot nu toe. De wolkenpartijen, de blauwe luchten er tussendoor, de sneeuw op de bergen, het landschap. Om lyrisch van te worden. We wilden niet meer verder en toen we een goede plaatst zagen om te staan hebben we de camper stil gezet. Zelden zo mooi gestaan. Voor ons in de top 10. Wel op +1250m MOH (NAP). Benieuwd hoe koud het wordt vannacht. Bij het schrijven van de blog is het 5°C. Gedurende de avond ook nog eens verrast op een prachtige zonsondergang en wolken die in brand stonden.
Geschreven door Oopiess.avonturen