Mijn broer plakt dagen als deze altijd in zijn gouden boek. Ik heb zijn gebruik over genomen. En deze bladzijde krijgt een platina rand.

Door de kerkklokken van 7u wakker gemaakt, hebben we ons aangekleed en hebben de mis van 7:30u mee gemaakt. Nee, we zijn niet bekeerd, maar we hadden het gisteravond beloofd. En het was nog leuk ook. In de kerk zaten we met ongeveer 10 mensen.

Aansluitend waren we voor het ontbijt uitgenodigd. En meneer pastoor nodigde ook drie vrouwen uit die in de dienst zaten. En iedereen heeft hier tijd genoeg. Dus sloten zijn zonder problemen aan aan tafel. Die er erg lekker en uitgebreid uitzag. We hebben heerlijk gegeten en zelfs een glaasje wijn erbij. En dat al om 8u.

In Duits konden we aan één van de vrouwen uitleggen dat we vandaag de basiliek van Lichén wilden bezoeken. Op advies van meneer pastoor.
Toen ze hem dat uitlegden, want zelf spreekt hij geen woord Duits of Engels, stond hij er op ons te begeleiden. Magda, onze tolk van gister, had andere verplichtingen. Dus werd ene Alexandra gecharterd om ons te begeleiden. Zij sprak redelijk tot goed Duits.

Het wordt een heel verhaal, maar om het goed te begrijpen knip en plak ik eerst even de legende over de basiliek;
Bij de Slag bij Leipzig (1813) raakte een van de soldaten, ene Tomasz Kłossowski, zeer ernstig gewond. Uit angst voor zijn naderende dood riep hij Maria aan om er zorg voor te dragen dat hij niet op vreemde bodem zou sterven. Maria verscheen aan hem, troostte hem en deelde hem mee dat hij zou herstellen en zou terugkeren naar zijn vaderland. Zij droeg hem op een afbeelding van haar te zoeken en die publiekelijk te tonen.

Na zijn genezing en terugkeer naar Licheń zocht hij op diverse plaatsen naar een geschikte afbeelding die hij uiteindelijk vond in Lgota. Na eerst in zijn huis gehangen te hebben, hing hij het portret uiteindelijk aan een oude dennenboom in het nabijgelegen bos.

In 1850 verscheen Maria in de buurt van het portret aan een herder. Zij droeg de herder op om de mensen eraan te herinneren om op zondag naar de kerk te gaan, de rozenkrans te bidden en haar portret op een meer gepaste plaats op te hangen. Ze beloofde de herder dat iedereen die zich aan haar wensen zou houden behoed zou blijven voor de dood, die een gevolg zou kunnen zijn van een naderende epidemie. Ook voorspelde zij de bouw van de basiliek, van waaruit haar glorie zou stralen.

Toen de herder het verhaal in het dorp vertelde, werd hij vervolgd en vastgezet, omdat mensen hem niet wilden geloven. Toen twee jaar later een cholera-epidemie uitbrak, trokken de mensen massaal naar het portret, waarbij vele wonderbaarlijke genezingen plaatsvonden. Een speciaal bisschoppelijk comité besloot het portret op te hangen in de parochiekerk, waarna deze een bedevaartsplaats werd.

Allereerst zijn we op de plaatst geweest waar de afbeelding van Maria aan de boom heeft gehangen. Hier is nu een vrij moderne kerk gebouwd. Een schilderij van de herder met Maria siert één van de zijmuren.
Vervolgens zijn we naar een tweede kerk gegaan waar de beeltenis van Maria vervolgens heeft gehangen. Hier hebben we ook door de tuinen gelopen, heilig water gedronken en via de Kruisweg de Calvarieberg Golgotha beklommen.
Daarna was de echte basiliek aan de beurt. En wauw, wat een reusachtig bouwwerk is dit. De op drie na grootste kerk van Europa heb ik me laten vertellen. We hebben een eerste indruk gekregen maar gaan morgen nog een keer terug. Dus morgen meer over de basiliek.

En zoals een pastoor betaamt heeft hij overal contacten. Zo zijn we op bezoek bij een grote boer geweest. Waar we aan tafel buiten weer meegebracht ijs hebben gegeten en koffie hebben gedronken. Diverse machines bekeken en beklommen hebben. Waaronder een 40 jaar oude gerenoveerde Fendt tractor en een grote combain.
Onderweg nog even bij een koeienboer zijn bedrijf bekeken en aardbeien geplukt. Hier moesten we morgen terug komen want dan hadden ze meer tijd. We hebben beloofd dat misschien volgend jaar te doen.
Tot slot nog even de moeder van Alexandra, onze tolk vandaag, een hand geschud. En toen als een razende terug naar de kerk. De pastoor had om 17u een mis. Hij had 5 minuten om zich om te kleden.

Het hield niet op. Om 18u zou het avondeten klaar staan. Uiteraard werden we uitgenodigd. De tafel was weer rijkelijk gedekt. En tijdens het eten werd er van tolk gewisseld en kwam als verrassing Magda weer binnen.
Want...meneer pastoor had een bezoek geregeld bij weer een ander boerengezin. Weer met koffie, eigengemaakte dikke plakken cake en wijn.
Kortom. 5 kg aangekomen vandaag, maar een echt onverwacht gave dag gehad.

Conclusie: wat zijn Poolse mensen ontzettend gastvrij. Je voelt je, ondanks dat je ze niet kunt verstaan, echt welkom.

Geschreven door Oopiess.avonturen