De weersvoorspellingen voor vandaag waren nog redelijk. Daarom hadden we plannen gemaakt om de Vesuvius op te gaan. Navraag bij de camperplaatsbeheerder leerde ons dat we met een bus omhoog moesten. Met de camper zou zeker niet gaan. Dus internet op en aan het zoeken. In Ercolano, een dorpje verderop hebben we een busbedrijf gevonden die ritten naar de Vesuvius verzorgd. Rond 8:30u zijn we de fiets opgestapt naar Ercolano. En dat werd een hele onderneming. Het viel niet mee je tussen de auto’s en scooters door te wurmen. Maar we waren mooi op tijd. Hadden nog tijd voor een cappuccino voor de bus vertrok.
Jammer, onder in het dorp was het nog mooi weer, maar daar boven bij de krater zaten we dik in de wolken. We hebben niet veel van de krater gezien. We kregen anderhalf uur om boven te zijn. Eerst leek dat erg kort, maar door de dichte nevel was dat bij nader inzien lang genoeg. In ieder geval lang genoeg om de twee caches te doen die boven op de rand lagen.
Rond 12:30u waren we terug bij het kantoor van het busbedrijf. Dat 100 meter van een treinstation lag. We hadden de hele middag nog voor ons.
Op de kaart hadden we al de treinverbinding naar Pompeii gezien. Dus de fietsen, die we eerst in bewaring konden geven, aan de ketting gelegd en een treinkaartje gekocht.
Niet verwacht vandaag, maar dus toch nu al naar Pompeii. Op één of andere manier heeft het verhaal van dit dorp me (Hans) altijd al geïntrigeerd. Volgens mij al vanaf de geschiedenislessen op school vroeger.
Pompeii is feitelijk één groot openluchtmuseum. Onvoorstelbaar dat hier meer dan 6 meter as en puin heeft gelegen. En met de Vesuvius eigenlijk nog op zo’n grote afstand. Het was prachtig om een aantal uren over de eeuwenoude straten tussen de ruïnes door te slenteren.

Wikipedia zegt over Pompeiï;
Pompeï was de naam van een een Romeinse provinciestad met ongeveer 20.000 inwoners die bestond van de 7e eeuw voor Christus tot in de eerste eeuw na Christus. Osken, Samnieten, Grieken, Etrusken en Romeinen lieten er allemaal hun sporen achter. Pompeï, dat in 62 n.Chr. al door een aardbeving was getroffen, werd in 79 bedekt door as als gevolg van de uitbarsting van de Vesuvius. Het is daardoor een van de best bewaarde Romeinse steden geworden, hoewel de opgravingen gepaard gaan met erosie en vervuiling.

Nadat de eerste overblijfselen al aan het eind van de zestiende eeuw werden ontdekt, worden sinds de 18e eeuw archeologische opgravingen verricht. Sindsdien zijn grote delen van de stad blootgelegd en geeft de plaats een goed geconserveerd beeld van het Romeinse dagelijks leven.

Geschreven door Oopiess.avonturen