Paso Robles CA >> Pinehurst CA (265/5358 mijl)
Verenigde Staten, Paso Robles
We stonden bij een school en hebben heerlijk en rustig geslapen. Ook niet zo vroeg op pad. Rond 8u kwam de sheriff ons vragen waarom we op particulier terrein stonden en dat we eigenlijk hier ook niet hadden mogen slapen volgens de plaatselijke regels. Als we zouden vertrekken was het goed en hadden we geluk gehad.
Ons volgende doel is het Sequoia Nationaal Park. Dus dat op de navi ingevoerd. En teveel vertrouwen in de navi gehad. Het park is echt groot dus stuurde zij (in dit geval een vrouw dus) ons naar het centrum van het park. Ik had dus één van de ingangen moeten kiezen. Was denk ik 50 mijl korter geweest.
De route was wel echt schitterend om te rijden. En afwisselend. Wijngaarden, en boomgaarden met amandelbomen, pistachebomen, sinaasappel- of mandarijnen en olijfbomen. En zoals alles in Amerika zijn die ook GROOT!!! De boomgaarden dan bedoel ik.
Verder is er over zo’n rijdag nooit veel te vertellen. Dat moeten de foto’s maar doen.
Bij een koffiestop ben ik nog even naar de oud ijzer-verzameling aan de overkant gelopen. Wat hier aan oud ijzer gewoon aan de kant staat, zou in Nederland een bezienswaardigheid zijn.
Bij het park aangekomen werden we onaangenaam verrast. Na 6 mijl waren er wegwerkzaamheden en was het gesloten voor voertuigen langer dan 22ft. De ranger aan de ‘kassa’ had tekens op staat aangebracht en wij kwamen uit op 23ft. Hij adviseerde ons verstandig te zijn en terug te gaan. En als we de sequoiabomen echt wilden zien was de noordelijke ingang de enige optie. Dat werd dus nog eens 65 mijl omrijden.
Een eerste aanzet hebben we gemaakt en op 25 mijl voor de ingang hebben we de camper in Pinehurst, een dorpje in de middle of nowhere, neergezet. Overigens, de omweg die we moesten maken was prachtig om te rijden. Geen straf dus.
Ons volgende doel is het Sequoia Nationaal Park. Dus dat op de navi ingevoerd. En teveel vertrouwen in de navi gehad. Het park is echt groot dus stuurde zij (in dit geval een vrouw dus) ons naar het centrum van het park. Ik had dus één van de ingangen moeten kiezen. Was denk ik 50 mijl korter geweest.
De route was wel echt schitterend om te rijden. En afwisselend. Wijngaarden, en boomgaarden met amandelbomen, pistachebomen, sinaasappel- of mandarijnen en olijfbomen. En zoals alles in Amerika zijn die ook GROOT!!! De boomgaarden dan bedoel ik.
Verder is er over zo’n rijdag nooit veel te vertellen. Dat moeten de foto’s maar doen.
Bij een koffiestop ben ik nog even naar de oud ijzer-verzameling aan de overkant gelopen. Wat hier aan oud ijzer gewoon aan de kant staat, zou in Nederland een bezienswaardigheid zijn.
Bij het park aangekomen werden we onaangenaam verrast. Na 6 mijl waren er wegwerkzaamheden en was het gesloten voor voertuigen langer dan 22ft. De ranger aan de ‘kassa’ had tekens op staat aangebracht en wij kwamen uit op 23ft. Hij adviseerde ons verstandig te zijn en terug te gaan. En als we de sequoiabomen echt wilden zien was de noordelijke ingang de enige optie. Dat werd dus nog eens 65 mijl omrijden.
Een eerste aanzet hebben we gemaakt en op 25 mijl voor de ingang hebben we de camper in Pinehurst, een dorpje in de middle of nowhere, neergezet. Overigens, de omweg die we moesten maken was prachtig om te rijden. Geen straf dus.
Geschreven door Oopiess.avonturen
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Het klopt dus niet was men altijd zegt... size does matter!
Ad & Monique 2018-05-15 12:54:04
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
