We waren vroeg wakker vanmorgen. Om 7:00u zaten we bijna rechtop in bed vanwege het 'zeven-uur-slaan' van de kerkklok, waar we zo’n 75 meter vandaan stonden. Slapen ging niet meer dus het bed maar uit, ontbijten en rijden. Dat rijden zullen we de komende dagen wel veel doen.
Dit rijden vandaag stond in het teken van een aantal Portugese provincies op de geocache-kaart zetten. Daarom ging het eerst 25 km in noordelijke richting. Hierna bijna pal naar het oosten. Allereerst was de provincie Leiria aan de beurt. Vandaar uit ging het richting Belver. Dit is een heel klein plaatsje in het noordelijkste puntje van Portalegre. Onderweg hier naar toe kwamen we door Santarèm. De camper staat in Macão. We denken dat dit stadje in Castelo Branco ligt en na het eten wordt nog even een cache op 91 meter van de camper gelogd zodat we vier provincies ‘op de kaart’ hebben gezet. Bij het loggen blijkt dit echter nog steeds Santarèm te zijn. Castello Branco wordt dus morgen.
De route van vandaag voerde ons door heuvelachtig landschap via veel, heel veel dorpjes. Dit schoot niet echt op. Maar ja, eigen schuld, moeten we de snelwegen maar aanzetten op de 'navi'.
Misschien raken we er aan gewend, maar het landschap vonden we niet spectaculair. Behalve het laatste deel. Toen reden we door het gebied waar waarschijnlijk de bosbranden van een paar weken geleden hebben gewoed. Ongelofelijk en onvoorstelbaar hoeveel het hier gebrand heeft. En al zeg ik het zelf, ik (Hans) ben toch aardig wat gewend op het gebied van branden. Maar deze branden zijn onbeheersbaar. Angstaanjagend hoe dicht de branden bij de dorpen zijn geweest. De laatste 17 km hebben we alleen maar door verbrande bossen gereden. Het was al behoorlijk schemer toen we er door reden. Als het goed weer is gaan we morgen eerst nog even een stukje terug. Even ramptoerist spelen.
Onderweg met cachen zijn we nog op een paar bijzondere plaatsen geweest. Ik geloof dat ik de fonteinen (watertappunten) en de wasplaatsen in de dorpjes al een keer eerder heb genoemd. De fonteinen zijn volgens ons 'aangesloten' op een natuurlijke bron. In bijna ieder dorpje zijn ze te zien. Een aantal zijn niet meer in gebruik, maar een aantal nog wel. Volgens superoma was het heel gebruikelijk om hier vroeger je water te halen. In een vroegere vakantie in Spanje heeft ze dit zelf ook gedaan. Vaak moest je in de rij staan om water te kunnen pakken, vertelde ze.
En bijzondere windmolens hebben ze in Portugal. Ze staan veel op heuvels, maar eindelijk hebben we er één van dichtbij op de foto kunnen zetten.
Zoals geschreven, onze camper staat op een CP (camperplaats) in Mação. Waar we net bij het invallen van de duisternis zijn aangekomen.

Geschreven door Oopiess.avonturen