Vandaag staat de top der toppen op onze planning: de Corno Grande. Dit is de hoogste top van het bergmassief Gran Sasso en daarmee ook het hoogste punt van de Apennijnen. De berg bestaat uit drie dicht bij elkaar gelegen toppen: Occidentale, Centrale en Orientale. Ten noorden van de top ligt de Calderonegletsjer, de zuidelijkste gletsjer van Europa. Loris kijkt al een heel jaar uit naar de beklimming van deze berg, hij heeft talloze Youtube-filmpjes bekeken.

Het belooft een stevige wandeling te worden en het plan is zo ver mogelijk te geraken. Alles mag en niets moet. We starten op Campo Imperatore (een hoogvlakte op 2000m), we moeten dus een kleine 1000m hoogteverschil zien te halen.

Voorzien van veel water en voldoende schnabbels starten we rond 8u30 aan de beklimming. We zijn niet alleen, maar het is zeker ook niet druk. Sommige stukken zijn pittig, andere vallen goed mee. Af en toe lassen we een kleine rustpauze in, ook om niet te vergeten genieten van de prachtige natuur. Op het laatste steile stuk heeft Mina het gehad. In het vizier zien we een klim langs een steile kloof en dat is er teveel aan. We stranden op ongeveer 2800m. Mileto gaat verder met zijn zonen. Er volgt een nog een klim langs rotsen en de angst kruipt er bij Loris in, hij wil niet meer verder. Hij strandt op een paar meters en minuten van de echte top. Luca gaat verder en bereikt als enige de echte top der toppen!

Er heerst een dubbel gevoel: voldaan van de grote inspanning en blij om waar we geraakt zijn, en toch ook een beetje ontgoocheld dat het niet helemaal is gelukt. Volgend jaar nieuwe kans!

Nu even tijd om terug in de Adriatische zee te gaan dobberen en onze benen wat te laten rusten.

Geschreven door Milenkim