Deze ochtend stond een heus avontuur op het programma: een paardrijtocht door de bergen. Onze gids was er duidelijk geruster dan ik, maar het lukte verbazingwekkend vlot van ons allemaal. We werden getrakteerd op ongelooflijke uitzichten, we hadden gewoon ogen tekort. Na twee uur rijden stopten we in een gehucht van vier huizen en dronken we koffie en raki bij een local. Loris en Mina kregen appelsap en wat caramelfudge. We keren zeker 50 jaar terug in de tijd als we zien hoe deze mensen leven. Allemaal met een norse blik, maar toch zeer vriendelijk!

Na de pauze zakken we af naar een afgelegen meer. Vlug onze zwembroeken aan en hop een duikje in dit appelblauwzeegroene water. Onze gids zegt dat we even stil moeten blijven in het water omdat de visjes dan komen schnabbelen... en effectief! Na een paar minuten voel ik zeker tien vissen aan mijn voeten. We zijn moederziel alleen, kan het nog paradijselijker?

Geschreven door Milenkim