We stonden op met grijs weer, veel wind en veel te lage temperaturen, naar onze goesting. Eigenlijk was het de eerste dag dat de zon niet scheen tijdens onze reis. Typisch San Francisco weertje, naar het schijnt. Hemingway zou ooit gezegd hebben 'the coldest winter I ever spent, was a summer in San Francisco'. We kunnen er ons iets bij voorstellen.
Om 9u arriveren we in San Fran en we hebben nog een uurtje de tijd alvorens we kunnen inschepen op onze San Francisco Bay Cruise. We wandelen naar Fisherman's Warf, Pier 39 en net voor we helemaal bevriezen is het 10u. De boot vaart ons helemaal tot de Golden Gate (in de mist), rond Alcatraz en langs de skyline van San Fran. Mooi!!! Een uurtje is net genoeg, want we waaien weg op die boot. Een bezoek aan Alcatraz zit er niet in, tickets zijn weken van te voren uitverkocht en daar hadden we niet op gerekend. Maar we hebben het eiland gezien, indrukwekkend hoe die Clint daar is kunnen ontsnappen 😉.
Tijd om de stad te verkennen. Geen kabelliftje voor ons, we zijn nu gewend aan al dat stappen, dus we gaan te voet. We voelen ons meteen op ons gemak, toffe huizen, mooie etablissementen, tof volk... Het lijkt een beetje op Gent, groot, maar overzichtelijk. We stappen Little Italy door, zien mooie restaurants maar 23euro voor een carbonara zien we niet zitten. We stappen door en komen in Chinatown. WoW... We zien de vreemdste dingen in de supermarkten. Chinatown is hier veel groter dan in LA, je waant je ook echt in China. Knorrrr... Dat zijn onze maagjes. We gaan voor Chinees vandaag! We eten heel lekker en de man van het restaurant is uiterst vriendelijk. Dat zijn ze hier eigenlijk allemaal, altijd en overal... Die Amerikanen zijn altijd ongelooflijk galant, heel erg geïnteresseerd, behulpzaam.
Na ons middagmaal stappen we wat verder verder, kwestie van wat te verteren. De kinderen willen heel graag naar 'Ripley's Believe it or not', een rariteitenmuseum. Allee vooruit, we geven toe. Veel geld en niet veel soeps, hier en daar iets leuks (kunst gemaakt van de bandjes van oude cassettes, schilderijen van muntjes of punaises, grootste man ter wereld). Het is ondertussen 17u en we zijn moe getrot. We hebben ook nog een uurtje te rijden naar ons hotel in San José. Vanavond treedt Kevin Smith hier op, maar het zal niet voor ons zijn, morgen rijden we immers door naar onze volgende bestemming: Plaskett Creek Campground in Big Sur. Mogelijks daar opnieuw geen WiFi...
Geschreven door Milenkim