We zijn de nacht zonder schokken doorgekomen, maar waren allen redelijk waakzaam. We pakken alles in en nemen afscheid van de Zagori Villa. Bobby, onze hond hier, vullen we nog eens goed de maag, kwestie dat hij er een paar weken tegen kan.
Onze reis gaat richting Albanese grens, naar Kastoria. Kastoria is een schiereiland in een meer en heeft een heel oud stadsdeel, vol (post-) Byzantijnse kerkjes en oude mansions. Het meer is omgeven door bergen, in de winter is dit een bekend ski-oord. Kastoria is bekend om zijn ‘pelzen’ en pelikanen.
We kozen voor deze stop omdat Kastoria een vergeten parel zou zijn. En ‘vergeten’ blijkt effectief... hier is geen luis te bespeuren. Ons verblijf, Vernon Villa, ligt de heuvels in, op 20 minuutjes slingerpaadjes. We logeren in een traditioneel stenen huis, gebouwd in 1887. We hebben opnieuw bezoek van een aantal uitgehongerde bobby’s. We trekken ze duidelijk aan.
Het huis voelt klein aan, met heel veel verschillende kleine kamertjes, de kinderen vinden het de max. Het terras geeft een mooi zicht op de omliggende heuvels, een bouwvallig huis staat in de weg van uitzicht op het meer.
Na de middag gaan we op stap in Kastoria en het oude stadsdeel met het meer is inderdaad heel bijzonder. We like it! Geen toerist te zien, menukaarten in het Grieks. Op de weg naar huis moeten we remmen voor een herder met schapen en geiten en een overstekende schildpad. Ook dat kom je hier tegen!
In ons dorpje is een restaurant, waar je volgens Tripadvisor heel traditioneel en lekker kan eten. We wagen het erop. De eigenaar lijkt het zelf niet te geloven dat er volk is, zijn zweethemdje gaat al enkele dagen mee. We hoorden van onze host dat de eigenaar zelf paddestoelen plukt en we hebben geluk, er zijn verse porcini’s. De kinderen gaan voor vlees, wij gaan voor een paar vege-gerechten. Dit is echt heerlijk en we betalen amper 50 euro voor alles. Als Mileto binnen gaat om te betalen, stapt hij eigenlijk gewoon het huis en de keuken in van deze familie. Zot!
Het is weer efkes wennen aan deze nieuwe plaats, maar onze keuze om hier te stoppen gaan we ons niet beklagen, denk ik. Dit is een heel authentiek stuk Noord-Griekenland.
Geschreven door Milenkim