Vanochtend vroeg uit de veren om naar Pompei te gaan. Vanuit ons verblijf is dit een kwartiertje treinen. We tarten het lot niet en laten onze auto gewoon staan.

Geen files, geen rijen Japanners of Amerikanen, geen gidsen met paraplu’s of vlaggetjes. We hebben Pompei zo goed als voor onszelf! Lang leve COVID. We slenteren door de ruïnes. Indrukwekkende site, meer en minder kan je er niet over zeggen. Het middaguur nadert en we zijn uitgewandeld en de zon brandt heel erg. Eerst nog een drankje op een terras in het nieuwe Pompei, ook echt wel een mooie stad. Daarna nemen we de trein terug en kopen we wat stukken pizza om op ons appartement op te eten. Tijd voor een siësta.

In de vooravond wandelen we door de stadskern van Torre Del Greco en langs de zee. Het is vuil, tegelijk prachtige pallazi en andere gebouwen, sinaasappelbomen in de straat, winkeltjes met zalige spijzen en fruit, maar ook stinkende straatjes en gebouwen in verval. Een wandeling vol contrasten, maar intrigerend.

Onze resto voor vanavond is geboekt. We kiezen opnieuw voor pizza en pasta. En als extraatje deze keer nog wat 'pesce fritti'. Zo lekker! We beslisten inmiddels ook om ons verblijf hier een dag te verlengen. Anders zat het er morgen al op en vermits we het hier naar onze zin hebben, mag het een dagje langer duren.

30.000 stappen zegt de Fitbit... dat lijkt me een sportieve, culturele en culinaire dag. Zo hebben we ze graag.

Geschreven door Milenkim