Vrijdag 20 september - Lissabon - Crato

Nu er geen bosbranden zijn in het gebied dat we vandaag doorkruisen, het Alto Alentejo (aan de andere kant van de Taag), kunnen we snelwegen mijden. Helaas ging dat niet toen we naar Lissabon gingen vanwege de branden op die route.

Vandaag is onze eindbestemming Crato. Een klein dorpje richting het oosten nabij de grens met onze Spaanse buren. Zo’n 250 km, afhankelijk hoe we rijden. We verlaten het levendige Lissabon via het zuiden. over de giga Golden Gate brug waar Cristo Rei over de Taag staart. Dan een stukje snelweg richting het historische Avéro, kroonjuweel van de regio, waar we de grote weg verruilen voor rustigere wegen.
De regio Alentejo bestrijkt bijna een derde van het vasteland, maar er woont slecht 8% van de totale bevolking van 10,3 miljoen. Veelal landarbeiders. In Alto Alentejo staat boven bijna elke stad een vesting. Ooit gebouwd tegen de Spanjaarden, tegenwoordig graag geziene toeries. De omgeving is rijk aan olijf-, pijnboompitten-, sinaasappel- en kurkeikbomen. Daarnaast produceert men hier een paar van de beste Portugese wijnen en olijfolie.

De stadjes die we passeren doen lieflijk aan. Vooral witte huizen met rode pannen en vaak met geel opgesierd. Een kerk, klooster of vesting vaak als hoogste punt. De dorpen liggen wijdverspreid en steken af in het landschap. Het landschap is glooiend. Dan weer met grasland en koeien, soms met olijfgaarden, druivenvelden of enorme kurkeikenbomen waar de bast af wordt gehaald voor de productie van kurk. Wie oh wie, is tegenwoordig nog creatief met kurk?
Het gras is droog en soms rijden we door gebieden die ons doen denken aan Afrika, Namibië. Sterker nog, als er een kudde olifanten voorbij zou komen of een neushoorn, zou dat helemaal in het beeld passen. Ik vrees dat we het met koeien en schapen moeten doen … Het is hoe dan ook een mooi uitgestrekt gebied. Nauwelijks verkeer en mooie wolkenpartijen. Fijn een beetje bewolking. De temperatuur varieert tussen de 24-28 graden. Een mooie dag.

En in de uitgestrektheid van de Alto Alentejo ligt Crato. Een klein rustig dorpje in the middle of nowhere. Een perfecte stop na het drukke Lissabon. Boven het dorp prijken de hoge stenen muren van het Mosteiro of Flora da Rosa. We zijn hier terechtgekomen omdat in dit Gotische klooster Pousada do Crato is gevestigd. In de 14e eeuw gebouwd voor pelgrims, maar door de eeuwen heen verlaten en verwaarloosd. Door een zware storm in 1897 stortte het grotendeels in. Omwonenden redden wat er nog te redden viel, vooral beelden en tekeningen van het klooster. Maar namen ook veel stenen mee om een eigen huis te bouwen. Tja, zo werkt dat dan. Uiteindelijk is het klooster herbouwd met een kerk in de vorm van een kruis. Pater Álvaro gaf het gebouw de naam. Hij ligt hier in de kerk in een marmeren tombe begraven. Na verloop van jaren werd er verschillende keren gewerkt aan het kloostercomplex. Uiteindelijk werd het kloosterfort aangepast tot wat nu de Pousada is geworden. Het klooster herberg ook een klein museum over de historie van het bouwwerk.

Het is geweldig om hier rond te dwalen. Alsof je door de geschiedenis loopt. En toch heeft het alle luxe van de moderne tijd, met naar het schijnt een heel goed restaurant. We gaan het meemaken vanavond.

Geschreven door Joseningrid