Dag 8: Ísafjördur - Laugarbakki / horse farm Gauksmyri (380km)

Vroeg op vandaag, want we hebben een forse rit voor de boeg langs zes fjorden, een bergpas en nog vier fjorden met drie onverharde stukken weg. Het weer is prima. Beetje fris (7 graden), maar volop zon.
In de eerste fjord komen we langs het Arctic Fox Centre, een museum over het enige landzoogdier dat hier van origine voorkomt: de poolvos. Deze vossensoort is kleiner dan de rode vos die wij kennen en er bestaan er twee varianten: de sneeuwwitte die met het veranderen van de seizoenen verkleurt (van wit naar bruin met alle tinten ertussen) en de bruine die veelal aan de kust leeft. Hij heeft daar tussen lava, steen en wier geen voordeel van wit). Zijn vacht is heel dik. Een mens heeft 150 haren per cm2, deze kleine vos maar liefst 25.000 per cm2. Een prachtige pels die in het verleden veel geld opbracht. Door dit prachtig zachte winterjasje is het dier bestand tegen de strenge poolwinter tot maar liefst -70 graden. Het is geen beschermde diersoort meer; er leven er nu nog circa 10.000 in IJsland, waarvan het grootste deel in de Westfjords. Als welpjes gevonden, huizen er nu twee nieuwsgierige en aan mensen gewende dieren, in het opvangcentrum.
En zo hoor je nooit iets over poolvossen, vanavond lezen we op het nieuws dat een poolvos in 76 dagen van Noorwegen naar Canada is gelopen, zo'n 3500km! Ze kon door Noorse onderzoekers gevolgd worden omdat ze een gps-zender om had. Ze heeft stukken zee-ijs en gletsjers moeten overbruggen. Ongelooflijk! Wat een sterk diertje.

De rit gaat verder en slingert zich langs de eerste fjorden. De totale afstand vandaag is hemelsbreed amper 140 km. Door al dat geslinger moeten wij er dus bijna 400km afleggen. De ene na de andere fjord moet gerond worden, maar het loont de moeite. Opnieuw een prachtige route.
Bij een van de stops onderweg waar een zeehondenkolonie huist, zien we bij toeval twee walvissen in de fjord. Ze spuiten en laten hun prachtige staart zien als ze onderduiken. Hebben we geen dure excursie voor nodig moet je maar denken.

Ingrid rijdt verder en trotseert de bergpas met een paar forse stijgingen en dalingen, en twee van de drie onverharde stukken. De bolide houdt zich goed. Hij komt er alleen heel vuil uit.

Ons stekkie voor vanacht is een paardenfarm, waar de bijzondere IJslandse paarden worden gefokt en gehouden. Het geheel is omgetoverd tot een lodge met mooie kamers en prima restaurant. Daarnaast wordt farm bewoond door een IJslandse schapenhond die luistert naar de naam Thies (godin) met een vacht als de poolvossen, lord Nelson de kat en een aantal kippen. Super gezellig hier!

Dag 9: Laugarbakki / Gauskmyri e.o.

We blijven een dagje hangen op de farm. Vanochtend een rondleiding gehad op de farm, en we weten nu niet alleen alles over poolvossen, maar ook over IJslandse paarden. Een klein, compact, fier en erg sterk paard dat 1100 jaar geleden met de Vikingen hier gekomen is en zich heeft aangepast aan het bittere klimaat. Omdat ze uniek zijn in de wereld wordt de soort beschermd in die zin dat IJsland geen andere soorten paarden toelaat. IJslandse paarden die geëxporteerd worden of aan shows of wedstrijden buiten het eiland meedoen, mogen hier nooit meer terugkomen. Men neemt geen enkel risico. Ze zijn er in alle kleuren. Behalve dat ze heel mooi zijn met hun prachtige vacht (in de winter zijn de haren maar liefst 20cm lang) en volle manen en staart, hebben ze iets bijzonders. Ze hebben namelijk twee gangen meer dan de drie gangen (stap, draag en galop) die alle andere paarden kennen. Waarom is niet helemaal duidelijk, maar men vermoedt dat ze hun standaard pakket hebben uitgebreid vanwege de oorlogsvoering waarvoor ze vroeger werden ingezet. Hun beenderstructuur is ook veel sterker dan van andere paarden. Ze moesten immers die zware Vikingen meezeulen.

We gaan ff koffie-/theedrinken in het vlakbij gelegen dorpje Hvammstangi ('stangi' = smalle landtong). Heerlijk in de zon. Het is 14 graden, wat hier zonder wind aanvoelt als 21-22 graden. Vervolgens wat brandstof voor onderweg gekocht (water, snacks), een tafeltje gereserveerd in een visrestaurant, de Focus voorzien van brandstof en een snelle wasbeurt en een wolwinkel bezocht. Schapenwol in overvloed hier.

Terug op de boerderij worden we getrakteerd op een demonstratie met de paarden, waarbij ze alle gangen laten zien. De vierbenige lopen zo stabiel in een van die twee extra gangen uit het pluspakket, dat je met gemak een biertje kan drinken als je rijdt, zonder dat je morst. Het is verdomd nog waar ook!
De rest van de middag lekker met een boek op het terras.

Geschreven door Joseningrid