Dag 14: laatste dag

Tja, onze laatste volle dag hier op het eiland. We maken er een luie dag van aan de pool. Eten en drinken, want de koelkast moet immers leeg, boek lezen, zonnen en zwemmen. We krijgen ook nog bezoek. Nee, niet van onze 9 katten -die zitten standaard hier-, en ook niet van Grace Kelly. Die is ziek. Maar van huiseigenaar John. Weliswaar geen Griekse naam, maar als je hem ziet bestaat geen twijfel over zijn afkomst. Hij heeft wat weg van Demis Roussos. Echt Grieks gezicht met zwart haar, pretoogjes en heel fors. Hij is overgekomen uit Athene. Nu wij de laatste gasten van het seizoen zijn, komt hij een tijdje hierheen om onderhoud aan de huisjes en tuinen te plegen. Hele vriendelijke man. Hij staat aan de deur met twee dozen van de patisserie. Eh jee, nog meer eten vrees ik. En ja hoor, maar liefst vijf stukken taart. Drie typisch Griekse gebakjes met chocolade, en twee stukken lokaal gebak van Zakynthos. Dan beginnen we met maar een gebakje als lunch. Hoe moet je anders van vijf stuks taart afkomen in 1 dag?

De katten varen hier wel bij. Want op deze manier blijven er meer restjes eten uit de koelkast over. Ze krijgen dus een feestmaal -alle negen!- want er is nog wat vleeswaren, kaas, spekpannenkoek en pasta met gehaktsaus over. In een vloek en een zucht is alles weg, maar het geeft wel een voldaan gevoel als je ziet hoe de viervoeters daarna volop tijd besteden aan zichzelf poetsen en schoonlikken om vervolgens ergens neer te ploffen in de tuin om uren uit te buiken. Dit soort dagen met een keer voldoende eten zijn waarschijnlijk zeldzaam voor de beestjes.
Wat ze niet weten, is dat we nog vier kleine blikjes kattenvoer hebben. Krijgen ze morgen ook nog een goed ontbijt.

Vanavond toch nog maar een stuk taart bij de koffie, laatste spelletje doen, het huisje opruimen en koffers pakken.


Dag 15: home sweet home

Na afscheid genomen te hebben van alle katten en eigenaar John, zijn we in een vloek en een zucht op de luchthaven. Auto inleveren, inchecken en om 10.15 uur de lucht in. De vlucht en daarop volgende treinreis gaan voorspoedig en om 15.00 uur zijn we thuis. Heinz heeft weer voor huis en haard gezorgd.
En oh, wat ziet Zyrha er goed uit. Ze is klein en slank, maar tegenover de zwerfkatten bij ons huisje, ziet ze er nu weldoorvoed en gezond uit. Haar vacht glanst als gepoetst onyx. Wat is ze toch mooi! Wel vreemd dat Maus er niet meer is om ons te begroeten. Zij was normaal de eerste die jankend en mauwend op mij af kwam als we terugkwamen van weggeweest.

Het was heerlijk in Griekenland maar ook weer fijn om thuis te zijn. Er zit een frisse geur in de lucht, de bladeren verkleuren en de nachten worden koeler. Heerlijk, de herfst begint! En zin in eten koken hebben we ook niet, dus als definitieve afsluiting een pizaatje gepakt bij l' Osteria.

Geschreven door Joseningrid