Dag 12: Myvatn (61km)

Rustig dagje vandaag. We hebben ons voorgenomen de luilak uit te hangen. Het weer is niet bijzonder, koud zelfs (5 graden) en een gure wind uit het noorden.
We gaan richting Myvatn Nature Baths maar besluiten -om niet helemaal a-cultureel te zijn- de Krafla power plant te bezoeken. Dit is een van de vele milieuvriendelijke centrales van IJsland. Hier wordt alle elektriciteit opgewekt uit waterkracht, wind of bodemwarmte. De Krafla-fabriek draait op bodemwarmte. Logisch in deze vulkanische omgeving. 60 megawatt wordt door stroomturbines opgewekt. Het restwater wordt gebruikt voor verwarming. De plaats voor de fabriek is ideaal: veel vulkanische activiteit en precies op de breuklijn van de Amerikaanse en Euraziatische tectonische platen. Het bezoekerscentrum is heel informatief en dit uitstapje is de moeite waard.

We rijden weg en komen zowaar aan een skilift voorbij, bizar ... Skiën in plaats van dansen op de vulkaan!

OK, dan naar het Myvatn Nature Bath wat er van buiten en binnen mooier uitziet dan de Blue Lagoon waar we vorige week waren. Prijsvriendelijk voor de 65-plussers onder ons en da's meegenomen. De ligging is prachtig. Twee grote baden. Het ene nog wat warmer dan het andere met een prachtig uitzicht over het Myvatn-meer. Het water is superzacht en met zo'n kou buiten slaat de damp in grote wolken er van af. Ook meteen ff stomen in de stoomcabines. Hoewel het weer zich goed voor zo'n baduitstapje leent, is het hier heel rustig.

Bij ons hotel is het steeds een levendige boel. Het ligt aan de doorgaande weg rond het meer tegenover een bezienswaardigheid (zogenaamde pseudokraters - echt helemaal nix bijzonders). Maar om die reden stopt echt elke auto, camper, bus, 4 wheel drive, fietser en wandelaar. Een komen en gaan, door weer en wind en op elk tijdstip van de dag èn de nacht. Het is immers 24 uur licht en daar maken sommige toeries 100% gebruik van. Maar da's niet het enige. Onze hoteleigenaar heeft een commercieel brein. Naast het hotel heeft hij een soort kiosk gebouwd waar souveniers, koffie/thee/soep en lichte maaltijden worden verkocht, met een mooi terras en goede toiletten. En dan kun je er ook nog je auto, bus enz. wassen (gratis) en tanken (niet gratis). Alles-in-1 pakket dus. Omdat wij op de derde etage zitten en een heel groot raam hebben, kunnen we alles aanschouwen en zien we steeds hetzelfde ritueel: parkeren, jasje/dasje/camera, wandelen tussen de kraters, kopje koffie, plassen, aandenken kopen, bus in (die ondertussen een wasbeurt heeft gehad) en wegwezen. Heel grappig.

Dag 13: Myvatn - Egilsstadir (254km)

We worden vanochtend wakker omdat de zon vol in onze kamer schijnt. We denken dat het een uur of acht is, maar het is pas 04.00 uur ... Toch maar even verder tukken.

Over het hoogland-plateau rijden we richting oosten en stoppen bij het Elfenbos. IJslanders geloven heilig in trollen en elfen (meer dan 50% gelooft er nog echt in ...). Een mooie wandeling en maar 1 elfje gezien: Ingrid, en daar moet ik het dan maar mee doen.

We rijden door vier verschillende landschappen: eerst de lavavelden, dan een maanlandschap waar echt niks meer groeit, toen groene valleien met tientallen watervallen en daarna het grootste natuurlijke bos van IJsland. En komen dan aan op onze eindbestemming.

Onderweg een stop bij het Modrudalur-café, gevestigd in een turfhuisje met een prachtig uitzicht op de in de verte gelegen Herdubreid-berg. De top ligt op 1700 meter en is bedekt met een mooie laag sneeuw, net een muffin met een flinke dot poedersuiker. Een paar turfhuisjes, een kerkje en een campingveldje maken het gehucht compleet.

Onze eindbestemming is Egilsstadir, in noord-oost IJsland dat ook een fjordenkust heeft. Het is een prachtige zonnige dag, windstil en ruim 18 graden, wat hier veel warmer aanvoelt. Bakken in 't zonnetje.
Vanuit ons hotel gaan we op weg naar de Hengifoss-waterval, een van de hoogste watervallen die 120 meter naar beneden stort en het begin vormt van de Lagarfljót waarin zich volgens de overlevering, een monster ophoudt, net als in Loch Ness. We zien de waterval van een afstand, de klim er naar toe duurt twee uur en dat vinden we toch een beetje te gortig met dit weer. Op de terugweg maken we nog een wandeling door Hallormstadur, een mooi bos met fraaie wandelpaden.
En ik maar denken dat er op IJsland geen bomen zijn ...

Geschreven door Joseningrid