Portugal, 2024

Dag 1: 8 september, Warbeyen - Porto

Op deze mooie zonnige dag vertrekken we naar Porto. Als altijd geeft vertrekken op vakantie mij een dubbel gevoel. Een beetje weemoedig omdat ik alles tijdelijk achterlaat: huis en dieren, familie en vrienden. Maar vooral ook nieuwsgierigheid. Op naar het onbekende, nieuwe dingen zien. Dat gevoel van ‘excitement’. Heerlijk. En dit jaar onbezorgder dan andere jaren omdat we ons geen zorgen over mijn lieve mam hoeven te maken. Ik hoop dat ze vanaf een wolkje met me meereist. Ze hield van Portugal 🇵🇹

In de namiddag landen we in Porto, waar de zon schijnt. Taxi in en naar het levendige centrum van de stad aan de Douro. Eenmaal in de taxi zien we geen legitimatie, noch een meter. Mmm, raar. Is dit wel een legale taxi? De chauffeur antwoordt met het laten zien dat de meter loopt op zijn mobiele telefoon. We vertrouwen het niet echt, maar weten grofweg wat de rit zou moeten kosten, dus we zien wel. Onze pousada bevindt zich in een voetgangersgebied, dus maakt hij duidelijk dat hij ons aan de rand van de zone afzet. Oké. Dan komt zijn mobiel tevoorschijn, en de meter geeft € 78 aan. Ja, doei. Echt niet! In geen 78 jaar. Jos zegt meteen dat we dat niet betalen. Too much! Waarop de chauffeur protesteert en boos wordt. Lekkere kennismaking met Portugal, denk ik. We houden voet bij stuk; we zijn zijn immers Nederlanders. Oké, € 65 dan. ‘Não!’ zeg ik in mijn beste Portugees, en Jos drukt hem een briefje van € 50 in z’n hand en we stappen uit. De beste man kiest eieren voor zijn geld. Hij voelt wel aan dat het volgende Portugese woord ‘Policia?’ wordt …
Nog geen uur in Portugal en nu al bijna afgezet. Interessant begin van de vakantie.

De pousada is super mooi en ligt in -naar men zegt- de mooiste straat van het oude Porto, de Rua das Flores. In 1521 aangelegd in opdracht van de koning als een moderne verbinding tussen twee kloosters. Rijke burgers en adellijke families vestigden zich hier. Tegenwoordig is het een flaneerstraat met leuke cafés en restaurants, mooie hotels en trendy winkeltjes. En in 5 minuten lopen staan we aan de oever van de Rio Douro. Hier legden vroeger de schepen aan met de vaten voor de portwijn. Hier bevinden zich nog steeds de eeuwenoude inmiddels prestigieuze wijnhuizen.

Na een eerste rondje wandelen naar de boulevard, belanden we in een van de vele restaurantjes. De menukaart is alles wat we ervan verwachtten. Fantastische lokale gerechten met uiteraard veel vis en schaaldieren, mooi vlees, heerlijke regionale wijnen en twee pagina’s met geweldige nagerechten. Eten de drinken is een genot hier. ‘Alsof er een engeltje over je tong piest’, zou mam zeggen. Zo had Jos als toetje gekaramelliseerde ananas met ijs van geitenmelk. Kom daar maar eens om.

Dag 2: 9 september- Porto

In de benen vandaag, en op ontdekkingstocht. Gelukkig is het nog niet zo warm, want wie Porto kent weet dat de stad op heuvels is gebouwd. Het wordt dus heel veel inspannend omhoog lopen en omlaag. Het begint al behoorlijk steil naar een kerktoren van bijna 89 meter, de Torro dos Clérigos. Tot onze verrassing staat daar een historische tram die op het punt staat te vertrekken. Zo eentje die ze ook in het openluchtmuseum in Arnhem hebben. Altijd leuk, dus hup, instappen zonder ook maar een moment te kijken waar hij heen gaat. Hij volgt de rivier tot aan de monding met de oceaan, langs de eerste stranden van Porto. Een leuk ritje.

We vervolgen onze weg naar de beroemde boekwinkel Lello & Irmão met zijn neogotische gevel, die in 1906 zijn deuren opende. Het is een pronkjuweel van de Jugendstil. Oeps, er staan op straat al rijendik bezoekers die naar binnen willen. Daar hadden we geen idee van. Je moet online een ticket kopen. De rij is zó lang, dat we besluiten later terug te komen.
We gaan eerst de vlakbij gelegen dubbelkerk Igreja do Carmo e dos Carmelitas bezoeken. De kerk uit 1628 heeft een eenvoudige renaissancegevel, maar heeft binnen een interieur van vergulde altaren uit de 17e en 18e eeuw. En wat hem met name bijzonder maakt is dat er 140 jaar later rechts ervan de Igereja do Carmo in rococostijl is aangebouwd. Vandaar de term ‘dubbelkerk’. In 1912 is de buitenmuur voorzien van een paneel van de beroemde blauw-witte Portugese tegels. Wat een pracht!

Ff een terrasje pakken en een mooie wandeling gemaakt door een van de stadsparken met uitzicht op de rivier. Vervolgens terug naar de bibliotheek. Inmiddels tickets gekocht en al vrij snel konden we naar binnen. Wauw-effect als je binnenkomt. Houten rekken vol boeken reiken tot aan het gewelf. In het midden een sierlijk gedraaide trap naar de bovenetage. De winkel diende als voorbeeld voor het trappenhuis in Harry Potters tovenaarsschool. Je kunt dan ook alle uitgaven van deze boeken in luxe uitgaven hier krijgen. En alle andere wereldklassiekers. Ongelooflijk. Mega druk, maar een belevenis op zich.

Op de weg naar onze pousada komen we nog langs een aantal bijzondere winkels: alle soorten vis in blik, maar vooral sardientjes. Een ongelooflijke keuze en prachtig uitgestald. Zelfs blikjes met je geboortejaar erop.
Nog zo'n bijzondere winkel met echte Portugese tegels in alle soorten en maten.

Geschreven door Joseningrid