Dag 8: Woods Hole - Newport (160 km.)

Met de taxi naar de haven, 45 minutes in de zon op het dek van de veerboot naar Woods Hole op Cape Cod, dan met de bus naar onze auto en rond 12.00 uur gaan we op weg naar Newport, door de Amerikanen 'City by the sea' genoemd. We ruilen de staat Massachusetts in voor de kleinste van de Verenigde Staten, Rhode Island.

We zijn goed en wel op koerssnelheid als ons te binnen schiet dat onze zwarte bolide brandstof nodig heeft. Tanken gaat hier -net als alles eigenlijk- met de credit card. Kan niet ingewikkeld zijn, denk je dan. Kaart in de gleuf, pincode invoeren en hap, snap, slik en weg is ons plastic fantastic. Oeps! Gevolgd door een scheldkannonade van Jos. Ik zucht. In gedachten zie ik ons al de komende uren hier staan. Het is zondag en ik vraag me serieus af of er ook maar iemand te vinden is die bereid is voor 'n Europeaan deze tankautomaat te kraken.
Afijn, Jos haalt de dame achter de kassa vandaag en die snapt er niks van. Dat is nog nooit gebeurd. Tuuuurlijk ... Zoiets moet ons altijd gebeuren. Maar, ze heeft een hele grote bos sleutels en waarachtig past er eentje op onze automaat. Zegel verbreken, kast openen en tussen alle bedradingen en chips op zoek naar de kaart. Enige paniek volgde omdat de kaart niet te vinden was. Dat kan niet, daar waren het toch echt over eens. Verder zoeken. Wat denk je? Ligt de kaart in een bakje wat dezelfde grijze kleur heeft als de achterkant van onze credit card. Het plastic was echt nauwelijks te zien. Opluchting!! Ook bij de overige klanten van het tankstation, want alle pompen waren blijkbaar geblokkeerd tijdens het openen van de onze. De kassadame werd er niet warm of koud van. We konden uiteindelijk contant betalen, tanken en wegwezen. Pfffff.

Een enigzins saaie route brengt ons naar Newport, de kustplaats bekend om zijn koloniale herenhuizen, winkels, natuur en Volvo Ocean Race. Ons hotel bevindt zich vlak bij de haven met z'n vele restaurantjes, terrassen en gezellige winkeltjes. Er hangt een heel gezellige sfeer met dit prachtige weer. Het is prachtig hier.
Ons "Viking hotel" dateert van 1926 en is romantisch en luxueus ingericht. Nog veel historische artefacten waaronder de originele koperen brievenbus.
Lekker zwembadje en whirlpool, tja je krijgt wat je verdient.

Nou is Amerika echt een fantastisch vakantieland, maar dat eten ... dat breekt ons altijd op. Reizen met een camper lost dat probleem op omdat je zelf kunt koken, maar nu reizen we van hotel naar hotel omdat de route die we dit keer rijden in deze tijd van het jaar niet geschikt is voor campers. En dus zijn we overgeleverd aan de Amerikaanse menukaarten. Nou is hier overal verse vis verkrijgbaar, maar die gaat meestal door het frituurvet. Zó jammer. In Newport vinden we een alternatief: een Japans restaurant. Oh, wat hebben we genoten! Zó lekker. En gek genoeg goedkoper dan een bord fish and chips.

Dag 9: Newport - Schenectady (350 km)

We beginnen aan onze eerste serieuze reisdag als het om afstand gaat. We wilden op deze reis graag de Niagara Watervallen zien en daarvoor moeten we een flinke uitstap naar het Westen maken.

Eerst rijden we Bellevue Avenue -waar ons hotel aan ligt af- want dat moet een van de mooiste avenues zijn. En of dit mooi is! Aan deze laan liggen de mooiste herenhuizen (mansions genaamd) van de oostkust. Wij meenden op Cape Cod en de eilanden al wat gezien te hebben, maar dit overtreft alles. Hier staan huizen à la Paleis Soestdijk, met tuinen als parken. Onvoorstelbaar. Veelal in de bouwstijl van New England. De een nog mooier dan de ander en allemaal prachtig onderhouden. We hebben helaas geen foto's, want we moesten wel doorrijden.

We verlaten Newport via een immens hoge brug. Waanzinnig mooi uitzicht aan beide kanten. Het is wel heel erg mooi wonen in deze kleinste staat met al dat water. Waarschijnlijk heb je hier wel wat meer geld nodig dan gemiddeld ...
Via het zuidelijke deel van Massachusetts rijden we de staat New York in, die zich uitstrekt van de Niagara watervallen tot aan Long Island. Onze eindbestemming Schenectady (in de 17e eeuw gesticht door Nederlandse kolonisten - natuurlijk, who else?) is puur gekozen omdat het op de route ligt.

Geschreven door Joseningrid