We hadden in Kandy al kaartjes willen kopen, maar de gereserveerde tickets waren al uitverkocht. We moesten om 8 uur op het station zijn en konden dan voor niet gereserveerde tickets gaan. Die zijn zelfs nog goedkoper, maar dan moet je dus wel staan.

Het was wederom hilarisch. We hadden geluk en konden onze backpacks net in een bagagerek duwen voor de trein helemaal volstroomde. We stonden weer helemaal tegen elkaar aan. In de treinen en bussen zijn de deuren open aangezien er geen airco is. We stonden enigszins bij een deur maar een Australisch koppel stond nog net voor ons.

De trein begon te rijden en het was in begin al mooi, maar het werd steeds mooier! We vonden steeds beter onze houding en de Aussies lieten ons af en toe ook aan de rand zitten en staan. Heerlijk mijn voeten uit de trein te laten bungelen. Hij reed niet heel hard en het was echt genieten. Locals en toeristen hongen uit de ramen en deuren. Er gingen meer locals uit en we kregen ook meer plaats.

Net zoals in de bussen stapten ook heel wat verkopers de trein in om pinda’s, snacks, thee en ander eten te verkopen. Heb echt de beste Sri Lankaanse snacks in de trein gegeten! Super lekker! Soort van zachte loempia met wat pittige vulling. Geen idee wat het was maar warm, vers en super lekker.

Het werd steeds mooier! Wat een uitzicht! We reden door de theevelden en door de bergen. Prachtig! We hebben echt veel foto’s gemaakt. Na vier uur kwamen we aan in onze volgende bestemming: Nuwara Eliya.

Ons guesthouse lag wat verder weg dus weer met zijn 3e in een tuktuk. We hadden vanuit ons guesthouse wel een prachtig uitzicht over de bergen. We zijn ‘s middags naar het centrum gelopen. Stelde niet heel veel voor maar prima.

De volgende dag zijn we naar de Single Tree Hill gegaan. Het was geen moeilijke klim, maar het was super heet en benauwd. We kregen een mooi uitzicht over de vallei en theevelden. Prima voor de morgen.

Na onze lunch zijn we naar Pedro’s Tea Estate gegaan. Een theefabriek waar we een rondleiding kregen. Helaas mochten we geen foto’s maken, maar het was wel echt boeiend. Leuk om te zien hoe dat werkt.

Na Nuwara Eliya was onze bestemming Ella. Wederom een prachtige treinrit! Misschien nog wel mooier dan de eerste rit. We hadden nu zitplaatsen in de derde klas. Zo mooi! Echt genieten, hangend uit het raam. Transport is ook zó goedkoop in Sri Lanka! Normaal is dat een van de duurste uitgaven, maar Sri Lanka heb je busritten voor een paar cent en treinritten van 4 uur voor een euro. En ook nog eens super easy, heel relax om te reizen. Je wordt niet opgelicht als tourist, je betaald gewoon local prijzen. Zo fijn!

We liepen naar ons guesthouse en checkte in. ‘S middags zijn we direct naar de Nine Arch Bridge gegaan. Een prachtige brug met negen bogen waar de trein overheen rijdt met een waanzinnig uitzicht! Prachtig!! Sri Lanka is echt heel mooi! Was eerst zo teleurgesteld omdat ik me echt gespitst had op Nieuw-Zeeland maar wauw ben echt blij dat ik hier ben uitgekomen. Stond echt totaal niet op mijn wensenlijst, maar prachtig, goedkoop, veilig, hele vriendelijke mensen, heel divers en best lekker eten. En daarnaast had ik het geluk dat ik de twee boys ontmoet had. Happy me!:)

‘S avonds waren we naar de Chill gegaan, een soort grote boomhut waar je wat kon drinken en eten. Eindelijk mijn eerste Sri Lankaans biertje! Sigaretten en alcohol is relatief best duur hier. Nou rook ik niet dus daar heb ik geen last van, maar een biertje lust ik wel. Doordat het duurder is dan bijvoorbeel Thailand, Indonesië en Vietnam, blijven wel de vele (Engelse) “zuiptoeristen” weg. Dat scheelt wel!

Het was heel gezellig. Goede sfeer daar en heel veel westerse toeristen. We vroegen ons echt af waar die voorheen waren. Ella is wel heel bekend en echt een toeristenpleistee. Maar het is ook wel echt een leuk dorp.

De tweede dag in Ella zijn we naar Ella’s Rock gegaan. We werden al meteen “geholpen” door een local die ons de weg wel wees, want het was echt een doolhof om er te komen. Geen bordjes of niks, maar dat deden ze uiteraard express om geld te krijgen. Mja we hadden er niet om gevraagd en wilde al op mijn app kijken voor de weg dusja we snapten natuurlijk niet dat we hem moesten betalen. Slaat helemaal nergens op. Dus jammer joh!

Maar goed we liepen de berg op maar het was echt super heet wederom. Het zweet liep over mijn hoofd en armen. Wel een leuke klim en eindelijk kwamen we boven. Maar wauw! Wat een uitzicht.. zó groen wederom!! Theevelden, bossen en velden. Groen, groen, groen.. bovenop de rots waren ze koffie aan het zetten die je kon kopen. Nou dat was een van de betere koffies!! Niet vanwege de smaak want de koffie is niet was echt te drinken in Sri Lanka, maar voor het uitzicht!

We maakten ook kennis met Lucy en haar moeder Yvonne, beiden uit Engeland. We hadden hun in de Chill ook al gezien maar verder niet mee gesproken. We zijn best lang boven gebleven, genietend van het uitzicht.

Eenmaal terug beneden zijn we voor lunch gegaan. We zouden na de middag eigenlijk naar de Lipton Tea Factory gaan, maar beide heren haakten af. Het was ook best ver, maar ik wilde toch gaan. Dus nam alleen de bus. Moest een keer overstappen en het duurde eigenlijk nog langer dan ik gedacht had. Het busritje was prachtig maar duurde uiteindelijk 2 uur om er te komen. Het was al half 4 toen ik aankwam en nja moest ook nog terug voor het donker. Ik kon de rondleiding nog doen gelukkig, maar om nog verder naar het Lipton uitzichtpunt te gaan had ik geen tijd meer voor helaas. Was toch wel blij dat ik gegaan was. De rondleiding was leuk en heb originele thee gekocht. Haha mijn theeverzameling breidt zich uit.. Ofja dat hoop ik!! Mijn Japanse doos met souvenirs en dus al mijn thees etc. is nog steeds niet thuis. Hij was in Amsterdam maar is terug gegaan naar Japan en vanuit daar weer verzonden. Dus hopen dat die toch nog aankomt ooit. Maar goed..

Na de rondleiding kon ik direct de bus terugnemen en was uiteindelijk net voor het donker terug. Haha vier uur bussen voor een rondleiding van 20 minuten haha mja het was toch leuk. En ook wel even relax om alleen te zijn.

We namen de tijd om te douchen etc en zijn daarna gaan eten. ‘S avonds zijn we weer naar de Chill gegaan en ontmoette Lucy en Yvonne weer. We hebben met hun gekaart en bier gedronken. Ook had ik een afspraak met Lisa, een Nederlands meisje. Ik had in een Facebook groep gereageerd op een bericht. Ik ging namelijk na Ella naar Uda walawe voor een jeepsafari in het National Park. Jeeps zijn heel duur en als je die dus kunt delen scheelt het geld. Lisa ging ook en zij had nog 2 mensen getroffen dus we waren met vier. We hadden wat gegevens uitgewisseld en zouden elkaar in Udawalawe weer treffen.

Het was onze laatste avond met ons 3e, want Roy ging over een paar dagen naar Maleisië en Gabriele ging naar Hikkaduwa. Gabriele zou ik wel nog zien in het zuiden. De boys hadden al vroeg de trein en ik zou de eerste bus nemen samen met Lucy en Yvonne. Zij gingen ook de safari. Met dikke knuffels namen we afscheid. Wat een leuke tijd samen!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis