Konnichua!! Het zit er nog niet helemaal in. Af en toe zeg ik nog uit automatisme "Nihoa" oftewel hallo! Na bijna 10 weken Chinees te hebben gesproken (vloeiend uiteraard!) is het weer even wennen. Een nieuw land, nieuw geld, nieuwe "vreemde" tekens, nieuwe mensen, nieuwe gebruiken, nieuw eten en oh ja links rijden in plaats van rechts.

Mijn vlucht was wel prima, de bijna 4 uur volgen voorbij (jullie hebben mijn vorige lange verslag gezien haha). Aangekomen in Sapporo, de hoofdstad van het noord eiland van Japan, Hokkaido!

Ik moet meteen even wat rechtzetten. Het werd namelijk nog erger.. Met mijn slaperige kop had ik het geld van Wen-Chi aangenomen en dacht te zien dat ik 2.500 yen gekregen had. Maar in yen bestaat geen briefje van 500....... het was 5.000!!! Dus oftewel 7.000 yen, oftewel bijna 54 euro op dit moment! Oh ik voelde me nog slechter toen ik het op het vliegveld ontdekte. Als ik het geweten had had ik Wen Taiwanese dollars gepind. Dan hadden we netjes kunnen ruilen. Uiteraard is het chill voor mij, maar het voelt niet goed. Mja heb haar maar even uitgebreid bedankt. Ik kreeg terug dat ik me niet schuldid hoefde te voelen want het was niks. Ze kon er toch niks meer mee doen. "Have fun!".. okee Wen, I will!! Het is echt een normen en waarde kwestie, want weet dat Wen het echt niet boeit en het me met liefde gegeven heeft. Wij zijn echt veel egoistischer. Bedoel dit niet verkeerd, maar zoals ik behandeld werd in Taiwan zo zouden wij andersom de mensen nooit behandelen. Wij zien Aziaten en andere reizigers niet als gasten in ons land. Het voelt echt dubbel af en toe.

Maar goed.. Japan!:) op het vliegveld werd ik al buigend verwelkomt en maakte direct kennis met mijn nieuwe "landgenoten". Bij de douane kreeg ik nog extra vragen aangezien ik geen adres had van Yuji, de man waar ik ging slapen. Oeps!! Daar had ik inderdaad niet bij nagedacht. Yuji zou me op het station komen halen, maar adres en telefoonnummer had ik niet. Maar goed ze vonden me schijnbaar onschuldig uitzien want uiteindelijk mocht ik door.

Tsja en linksrijden betekent ook links op de roltrap staan. Haha een man wilde me niet links aanhalen en wachte netjes tot ik naar links ging zodat hij me rechts kon inhalen. Oeps.. sorry meneer! Ondanks dat we de enige twee op de roltrap waren week hij niet van de regels af. Haha precies zoals ik me Japan voorstel, heel strict en netjes volgende de regels.

De vis en mega levende krabben keken me al aan en nam een "fish cake" als snack voor ik de trein nam. Hmm direct al een goed begin. En mijn begin werd nog beter..

Yuji zou me om half 8 op het station Teine komen halen. Dit is een wijk net buiten Sapporo waar hij woonde. Ik wist al dat ik zijn couchsurfer nummer 4 was die op dit moment bij hem verbleef. Ik maakte al meteen kennis met Kenji, een jongen van Brazilië met familie en roots in Japan. Yuji was een Japanner van 40 en woonde met zijn hond in een mega groot en prachtig, Japans huis.

Japanners zijn over het algemeen erg afstandelijk en zeer netjes. Dat was voor mij even wennen na de mega spontane Taiwanezen. Ook Yuji was wat afstandelijker en rustiger. Hij begon meteen met koken voor ons en zo maakte ik al kennis met de verrukkelijk Japanse keuken. Zijn "Saba" was een soort grijze, koude noodles die je vervolgens in een sojasaus, al dan niet met de porridge wasabi, drenkt en dan opeet. Daarnaast was er ook een kommetje met rijst met zeewier en sesam. Zalig!!

Ik was echt al meteen enthousiast! Het prachtige, typische huis, het heerlijke eten en het was al erg leuk met Kenji en Yuji. Erna kwam het Maleisische koppel binnen, Raymond en YY (affording van haar naam). Ze waren allebei 36 en hadden ook al veel gereisd. Nu hadden ze een auto gehuurd en zouden enkel 2 weken in Hokkaido reizen. Heel leuk om al direct mensen te ontmoeten en dingen over Japan te horen en te zien.

Yuji hielp me ook al een beetje om vooruit te kijken met wat ik na Sapporo kon gaan doen en hoe ik het moest aanpakken enz. Want ja het liften en kamperen in Taiwan was ook echt met voorbedachte raden voor mijn trip naar Japan! Met name het reizen is megaaaa duur! De zogenaamde Shinkansen treinen, snelheidstreinen, zijn ónbetaalbaar! Als toerist kun je buiten Japan wel de "JR pass" kopen en dan schijn je geld te besparen maar voor een 3-weken pas betaalde ik ongeveer wat ik in een hele maand reizen in China of Taiwan in totaal kwijt was. En aangezien ik na Japan ook nog graag wil blijven reizen is dat geen optie! Ook slapen is relatief zeer duur. Hostels beginnen bij 22 euro.. oeff!! Kamperen is veelal gratis of slechts enkele euro's daarnaast wordt het gedoogd om in parken en speeltuinen te kamperen. Ideaal dus voor een budgetbackpacker!:)

Mijn eerste dag in Sapporo ging ik met Kenji op pad. Het klikte al vanaf het begin goed en al snel was het duidelijk dat we samen zouden gaan. Eerst naar een Historic Village. Uiteraard was ik weer "student" en regelde 25% korting. Kenji was zeer onder de indruk haha. Tsja backpackerstrucjes. Het dorp was ontzettend leuk! Ik maakte direct kennis met de geschiedenis van Japan. Kenji heeft Japanse familie en spreekt ook een aardig woordje Japans. Hij leerde me al vanalles, heel leuk! Hij had echt een grote liefde en interesse voor dit land en maakte mij zo nog enthousiaster.

De leuke oude huisjes, oude winkeltjes, oude ambachten en de oude visserij waren heel indrukwekkend. Het was een openluchtmuseum, vergelijkbaar met Bokrijk in België. Wat een leuk begin! We hebben er een aantal uren rondgelopen. Op het laatste waren er oude spelen en heb ik weer eens steltlopen gedaan. De Japanse schoolkinderen deden het anders. Zij stonden met de voetsteunen verticaal. Heb met ze meegedaan, maar dan op de Hollandse manier. Heel leuk om even met hun in contact te komen. Kreeg applaus toen ik een stukje op stelten liep haha.

In het restaurant namen we lunch en Ik had een Japanse curry. Heel lekker en vol van smaak! Haha mijn verhalen gaan weer veel over eten de komende weken haha. Ik merkte ook echt dat ik een vreetzak geworden ben haha! Ik schrok best van mezelf. We hadden goed ontbijt gehad, maar om 10 uur dacht ik och zou best wat kunnen eten, om 11 uur knorde mijn maag en om 12 uur dacht ik ik moet nu eten voor ik van mijn stokkie ga! Ze zeggen dat het goed is om 6x per dag kleine dingen te eten.. nja in Taiwan had ik daar voor de zekerheid een keer of 8 van gemaakt haha. Echt erg! Moet er nu weer aan wennen om "maar" 3 keer per dag te eten. Ga mezelf niet uithongeren hoor (daar voor is het te lekker) maar ja de prijzen zijn niet zoals Taiwan en er is niet op elke hoek meer een straattentje. Dus het is goed dat het hier duurder is zodat ik weer een normaal eetritme krijg. Goed om mijn zelfbeheersing te trainen!

We gingen naar het Moerenumapark. Een park dat duidelijk is aangelegd, maar heel mooi met architecturele vormen. Een grasveld in een perfect vierkant en bomen in een perfecte cirkel en driehoek. Er was een glazen gebouw in de vorm van een driehoek waar je vanaf een leuk uitzicht had. Ook waren er twee heuvels die we allebei beklommen hadden.

We namen de trein naar Otaru. Tsja erg overdreven als toeristische trekpleister neergezet. Het kanaal in Otaru was inderdaad mooi en pitoresque, maar heel klein en meer als dat was er niet echt. Men deed het zowel in mijn Lonely Planet als op internet een beetje voorkomen als het Venetië van Hokkaido. Ik was blij dat ik het niet als een dagtrip gedaan had, zoals ik eerst van plan was.

Yuji werkt in Otaru en kwam ons vanuit zijn werk halen. Terug in het huis bij Yuji zouden Raymond en YY een Maleisische curry maken. Heel lekker, maar stiekem vond ik het eigenlijk jammer om geen Japans te eten. Mja krijg het natuurlijk nog genoeg maar mijn enthousiasme had nog de overhand. Wederom heel gezellig! Maar ik was erg moe van alle indrukken van de eerste twee dagen dus ben op tijd gaan slapen.

Dag twee. Raymond en YY vertrokken en Kenji ging voor een dagtrip met hun mee en zou 's avonds de trein terug naar Sapporo nemen. Ik ging alleen op pad, de stad in. Sapporo is niet een heel bijzondere stad maar staat wel bekend om het bier. Het is de eerst brouwerij in Japan en daar zijn ze maar al te trots op. Moest dus naar het biermuseum. Dit was ook nog eens gratis dus ideaal. En achteraf kon je dan uiteraard een biertje proeven. Maar eerst wat parken bezoeken.

Het Odoripark was een smal, maar lang park met aan de ene kant de TV tower en aan de andere kant de klokkentoren. Er waren leuke perkjes met mooie bloemen die perfect worden bijgehouden. Heel leuk om doorheen te wandelen. Ze waren de "biergarten" aan het bouwen. Over een week ongeveer vindt hier het zomerfestival plaats, maar dat ga ik missen. Biergarten? Ja op zijn Duits, want de bierbrouwer van het Sapporo bier heeft in Duitsland leren brouwen. Dus een deel was Duits en het andere deel was Sapporo beergarden.

Yuji had me gezegd om naar de Hokkaido Shrine te gaan. Ook deze lag in een park. Wederom leuk om doorheen te wandelen. De tempel was erg mooi en echt op zijn Japans met veel hout. Heel leuk:) Een vrouw sprak me meteen aan en legde uit dat als je 5 yen in de put gooide kon je een wens doen. Twee keer klappen en dan bidden en een wens doen. Zag er best indrukwekkend uit hoe de mensen dat deden. Binnenin de tempel kon je een soort mis laten doen. Voor als je kinderen wilde krijgen, als je een kind gekregen had of als je bijvoorbeeld ging trouwen. Het zou dan extra geluk brengen.

Ik wilde erna naar de Botanische tuin, maar deze bleek dicht te zijn. Ik besloot maar richting de brouwerij te lopen toen ik nog een park zag. Weer heel anders maar mooi. Een vijvertje met een bruggetje. Het zag er schattig uit. Mooi ook met typische Japanse bomen... en veel kraaien. Die zijn hier echt veel overal. Had ze de dag ervoor ook al veel gezien.

Toen ik even ging zitten overviel me de vermoeidheid en heb ik even geslapen op een bankje. Het deed me echt goed. Had al veel gelopen en veel indrukken op een paar dagen opgedaan.

Erna was het dan biertijd! Het museum was niet groot, maar wel indrukwekkend. Mooi fabrieksgebouw met een leuke opzet. Niet te lang, top!:) en uiteraard eindigen met een biertje! Kampai!! (Cheers).

Ik was nog een beetje te vroeg maar nam de trein weer terug naar Teine waar Yuji me weer zouden komen halen om half 8. Op het station was een grote supermarkt. Mooi om eens te neuzen naar typische producten en ook eens een beetje een gevoel van prijs te krijgen. Ohhh de sushi afdeling!!! Watertandennnnn.. en ook helemaal niet zo duur. Ik kon het niet laten en besloot maar een "voorgerechtje" te nemen. Sushiii en een matcha-latte! (Groene thee).

Buiten op het bankje met de ondergaande zon en mijn sushi'tjes.... Inge was happy!! Ik ben in JAPANNN whaaaa:) echt zo vet!! Het besef kwam langzaam. Japan, Japan, Japan!! Al voor ik mijn reis begon stond dit land al op de planning. Dit gevoel had ik ook echt in China gehad. Taiwan was anders omdat ik dat min of meer spontaan gedaan had, maar nu was ik gewoon echt in Japan! Super super gaaf! Echt zin in om veel te gaan ontdekken hier de komende weken!:)

Er was nog een nieuwe jongen bij Yuji gekomen, Steven. Hij was oorspronkelijk van Indonesië maar woonde in Singapore. Erna kwam ook JP, een jongen van Portugal. Haha Yuji had het er maar druk mee maar hij genoot zichtbaar van zijn gasten. Ik zei hem dat die een hostel moest beginnen haha. Mja denk dat zijn tandartsberoep meer oplevert haha.

Yuji had me platen gegeven zodat ik in het Japans kon opschrijven waar ik heen wilde gaan liften. Hij hielp me met schrijven, maar mannnn dat is lastig!! Alles moet perfect in verhouding zijn en elk streepje en bochtje moet kloppen. Hij lachte me gewoon uit hahahah. Het was echt heel schattig. Hij was best een rustig iemand en dan ineens lachte die me uit haha. Maar uiteindelijk kreeg ik dat het perfect was. De rest was ook grapjes aan het maken "Ohh Tokyo" etc haha. We hadden echt veel plezier en vond het echt een ervaring om in het Japans te schrijven. Maar mijn borden waren klaar! Klaar om te gaan liften!

Was best zenuwachtig eigenlijk. In Taiwan was het zo makkelijk dus ik wist dat het overal moeilijker zou gaan. Maar goed ook dit ging ik wel weer even regelen!:) Facebook heeft ook zo zijn praktische dingen. Ik zit in een aantal besloten groepen. Zo ook een paar van Japan. Zo had ik in een groep een hele map met gratis kampeerplaatsen en gratis "Onsen" (hotsprings.. hier kun je dus douchen etc.). En een andere groep ging over hiken, camperen en hitchhiken in Japan. Het zijn een soort forums eigenlijk. Zag dat het maximaal ongeveer een 30 minuten duurt gemiddeld voor je wordt opgepikt en dat het super veilig was. Ook hier nemen mensen je regelmatige mee voor lunch en/of diner. Ik was er klaar voor!:).... maar dit komt snel weer! Mijn verhaal is weer lang genoeg geworden.

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis