6.30 uur zouden we ontbijt krijgen en 7 uur vertrekken. Nu lijkt Marokko toch meer op Azië dan ik dacht. Alle tijd hadden ze en alhoewel we op tijd klaarstonden vertrokken we pas na half 8. Wat verleer je dat geduld in haastig Nederland toch weer gauw. Ik wilde gaan!

We waren met een grote groep van ons hostel en er sloten van een ander hostel nog een paar mensen aan. Het busje van 15 was vol. Het was een uur rijden naar de eerste plaspauze waar we een prachtig uitzicht hadden over een vallei. Weer een uur later stopte we voor foto’s te maken van het Atlasgebergte. Heel mooi!

We reden verder door de bergen tot we uitkwamen bij Aït Ben Haddou. Dit mooie berber stadje wordt veel gebruikt voor film decors en staat op de Unesco lijst. Er zijn meer dan 30 films opgenomen zoals de Gladiator en seizoen 3 van Game of Thrones. Zo mooi! Een gids nam ons mee en vertelde vanalles over de geschiedenis. We konden naar boven lopen waar we een heel mooi uitzicht kregen over de stad. Er wonen nu nog maar 10 families in de oude stad. Er is geen electriciteit en waterleidingen. Dus ze leven nog erg primitief.

Liep naast de gids en ook die begon met “tachtig prachtig” en nog wat Nederlandse woorden. Hij vroeg of het mijn eerste keer Marokko was en wat ik er van vond. Toen ik zei dat ik het erg mooi vond zei die dat ik maar hier moest blijven. Nouja helaas dat gaat niet. Why not? Ik zei dat ik naar mijn vriend toe moest. Hij reageerde dat die mijn vriend wel zou bellen dat die me verkocht voor kamelen haha. “Many camels” nja gelukkig ben er ik dan wel veel waard haha. Later begreep ik van een van de Duitse meisjes dat zij er 67 waard was. Er bestaat schijnbaar een “Camel calculator”!! Haha. Een marrokaan had haar die maar meteen ingevuld. Maar aan 67 kom ik waarschijnlijk niet. Blond heeft pluspunten, cupmaat telt.. mijn lengte is dan wel weer een voordeel haha. Ik moest zo hard lachen. Een camelcalculator.. het gaat echt te ver haha.

We kregen ook lunch daar. Ik kwam ook met Carolina aan de praat uit Chili. Echt een leuke meid. Ze was ook aan een lange reis van 7 maanden bezig door Europa. Ze vertelde dat ook bij haar al haar vrienden en familie vroegen waarom ze naar Europa ging, want dat was gevaarlijk. Moest er om lachen, zelf in Zuid-Amerika wonen en dan Europa gevaarlijk noemen. Maar zo blijkt dat er overal vooroordelen zijn. Ik heb tijdens de trip veel over Chili te horen gekregen en van Gabriella en Roger over Brazilië. Tsja mijn lijst met landen waar ik heen wil wordt niet korter. Heb Frenk al gezegd dat we in Rio een plek hebben om te slapen als we gaan haha.

We hadden nog een stop en kwamen toen bij ons hotel.. nja hotel klinkt sjieker dan het was, maar prima. Ik deelde een kamer met Carolina en nog een Duits meisje die alleen reisde. Dinner in 40 minutes werd dinner in meer dan een uur, maar erg lekker. We kregen een tajin voor ons alle die we deelden. Het was echt een leuke groep. We kregen op het dakterras nog thee. Roger had het spel “Uno” bij zich en samen met Carolina, Gabriella, een Mexicaan en een van de Duitse jongens speelden we de hele avond Uno. We hadden er regels aan toegevoegd en de verliezer moest Burpees (opdrukken en springen) doen. Ik verloor gelukkig niet een keer. We hadden echt veel lol.

Na het ontbijt vertrokken we. We stopten eerst bij een kloof. Marokkaanse families kwamen hier om verkoeling te zoeken in het water en te picknicken. Ik kon met mijn camera van een afstandje goede foto’s nemen. Leuk om te zien! We reden verder naar tuinen.

Een gids nam ons mee door de tuinen en vertelden veel. Ook hij had best wel humor. We kregen bij een familie thee. Zij deden al jaren tapijten maken en kregen er vanalles over te horen. Uiteraard hadden we ook de kans er eentje te kopen mja dat ging hem niet worden, alhoewel sommige wel echt heel mooi zijn.

Na nog wat korte stops om de benen te strekken, kwam eindelijk de Sahara in beeld! Prachtig! We hadden veel en lang gereden dus blij om de benen te strekken. We kregen een kwartier de tijd om ons om te kleden en tanden te poetsen, want in de woestijn hadden we geen douches etc.

We werden in de Sahara op dromedarissen gezet en met de karavaan gingen we naar onze slaapplek. Wat een bizarre ervaring dat beest. Het wiebelde aan alle kanten en je zit best hoog. Vond het wel wederom heel zielig hoe ze de beesten behandelen en voelde me best schuldig naar de kameel toe. Het was minder heet dan ik dacht en ook de verwachte zandvlagen vielen mee. Na een half uurtje hobbelen kwamen we aan bij ons "kamp". Nja kamperen... het was meet Glamping.. Echte tenten waren het niet echt, het was meer een evenemententent met constructie etc. Je kon er in staan en er waren bedden en zelfs verlichting. Er was een wc die je kon doortrekken en een grote eettent.

Ik liep met Carolina en de Duitse meisjes een zandberg op, maar de Duitse meisjes haakte al snel af. Carolina en ik keken naar de hoogste berg en waren overtuigd die op te lopen om daar de zonsondergang te gaan zien. Ik had verwacht mij voeten te verbranden aan het hete zand, maar het was heel aangenaam om op blote voeten te lopen. Het was best een uitdaging maar opgeven wilden we niet. Bovenaan konden we uithijgen en genoten we van het uitzicht. We zaten duidelijk aan de rand van de Sahara want je konden de stadjes zien liggen. Helaas verstopte de zon zich achter wolken en een echte zonsondergang kregen we niet te zien. Toch genoten we enorm. We waren in de Sahara! Langzaam kwam het besef. Zo gaaf!

We hebben lang boven gezeten en genoten, maar voor het helemaal donker werd liepen we terug. Het duurde weer lang voor we gingen eten, maar het was gezellig. Toen we net eenmaal hoorde dat het klaar was kwam uit het niets ineens een super harde wind opzetten! Deze werd nog harder en het zand sneed in ons gezicht, armen en benen. Het bleek normaal te zijn en zandstormen kunnen uit het niets opzetten. Wat een bizarre ervaring van windstil tot extreme winden. We moesten schuilen in onze tenten, want het zand was te pijnlijk. Na een tijd werden we geroepen en konden we in de eettent eten. De storm was iets minder maar nog altijd niet aangenaam. Binnen in de tent was het echter zó heet met zoveel mensen dat we uiteindelijk blij waren om na het eten in de wind te gaan staan. Gelukkig vlakte de wind erna ook weer af en konden we buiten zitten. De gidsen, gekleed in nomadenkleren, begonnen muziek voor ons te maken en we dansten op aandringen van hun mee. Het was niet echt geweldig en het was duidelijk dat ze dit "verplicht" vaker moesten doen voor toeristen.

De Duitsers vroegen om ik meeging naar de sterren kijken buiten het kamp. Ik kon het Duits wel aardig verstaan maar antwoorden in het Engels en af en toe spraken ze tegen mij ook Engels. Helaas door de wolken ook maar weinig sterren te zien. We hebben de hele avond in het zand gelegen tot begin van de nacht. Genoot echt van het moment en de stilte in de woestijn. Uiteindelijk met een van de meisjes teruggegaan. Werd moe en kon het Duits niet meer volgen.

De volgende morgen hobbelden we weer terug op de kamelen, ontbeten en vertrokken voor de lange reis terug. We hadden nu enkel korte stops voor toilet en benen strekken en een lunch. Verder de hele dag in het busje gehangen. De uitzichten waren mooi en af en toen dwaalde ik heerlijk af in gedachte. Heb ook veel geslapen, maar was blij toen we 's avonds om 19 uur terug waren in het hostel. Echt een mooie trip! Ik had wel het gevoel alsof ik de hele Sahara had meegenomen, overal zat zand!

Ik had nog een halve dag over voor ik weer terug zou vliegen. Ik wilde graag een traditionele Hammam doen en uiteraard wat souvenirtjes kopen. Ik liep na het ontbijt naar het grote plein en de marktjes. Ik had geen zin om weer al die straatjes door te gaan en te verdwalen dus besloot aan de rand te blijven. Uiteraard werd ik vaak aangesproken of ik wilde kopen etc. Wist ook helemaal niet wat ik allemaal moest kopen, kocht het liefst alles haha. Zo leuk die serviezen, tassen, kleden en theesets. Wist ook niet wat ik Frek moest kopen. Al snel raakte ik verliefd op de mini tajines om kruiden in te doen; vaak zout en peper. Super schattig. Al snel scoorde ik wat kleine dingetjes bij een man die zich totaal niet opdrong en mij gewoon liet kijken. Wat heen en weer gepingeld en hij gaf toe aan mijn prijs. Bij een volgend kraampje zag ik asbakken staan! Bingo! helaas heeft mijn vriend de slecht gewoonte om te roken, maar dat gaf mij wel een mooi cadeau nu. Een Marokaanse asbak. Echt een hele mooie, beter dan lege bierblikjes of een ander lelijke asbak. Ik was blij. Het was al heet en besloot eerst de Hammam te doen, mocht ik geld en tijd over hebben kon ik nog shoppen.

Vroeg de Mohammed in mijn hostel of die me een Hammam kon aanraden. Hij vroeg wat ik wilde, meer een toeristische sauna of een traditionele Marokkaanse Hammam. Tsja keuze snel gemaakt.. een traditionele natuurlijk. Hij zei me dat die met me mee zou lopen. We liepen een straatje in en dacht waar ga ik nu weer uitkomen, maar ik volgde braaf. Hij sprak met een vrouw in het Marokkaans en die knikte maar. Moest meekomen. Binnen stond ik in een soort groot kleedhok. Ik zag mooie gesluierde vrouwen binnenkomen. Ze begonnen zich ongegeneerd uit te kleden en stonden binnen no time in ondergoed en naakt. Vond dat best bizar, van volledig bedekt naar naakt. Ben zeker niet preuts, ga thuis ook vaak naar de sauna, maar dit vond ik toch apart. Ze bleken mijn aanwezigheid gelukkig totaal niet erg te vinden. Het oude vrouwtje gebaarde mij me ook uit te kleden, maar mij bikinibroekje kon ik aanhouden. Zelf kleedde ze zich ook uit en had enkel een rok aan. Ze kon mijn oma zijn qua leeftijd dus wederom een aparte gewaarwording. Ze nam me mee naar een soort iglo en gebaarde me op een soort groot placemat te gaan liggen.

De naakte vrouwen waren zich uitgebreid aan het wassen en kletsen ondertussen. Het oude vrouwtje kwam terug met een paar bruine pasta-achtige cremes, wat zeep bleek te zijn. Ze wreef me eerst in met zo'n spul en begon me toen te scrubben. Ze schuurde met der washand langs mijn armen en benen. Het was alsof ze met schuurpapier bezig was en moest me inhouden om niet te schreeuwen. Het deed echt pijn. Was net blij dat mijn huid weer bruin was, maar waarschijnlijk was daar niks meer van over. Haar borsten bungelde op en neer terwijl ze me scrubte en ik moest soms moeite doen om ze te ontwijken. Die had ik liever niet in mijn gezicht!! Geen stukje vel sloeg ze over, maar had het gevoel dat ik ook geen huid meer over had. Moest op mijn zij en buik liggen en ze schuurde maar door. Pff.. als de toeristische Hammams zo waren zou er geen toerist naartoe gaan waarschijnlijk. Maar goed, ik wilde "the experience", die kreeg ik dan ook.

Toen ze, na wat leek een eeuwigheid, klaar was met schuren ging ze me weer inzepen en spoelde me weer af. Het voelde best ongemakkelijk, alsof mijn oma me waste. Voelde me net een klein kind. Het werd nog erger toen ze zonder pardon nog mijn broekje omlaag trok en mijn kont ook nog even moest scrubben en waste alles. Akward moment 3585274 in nog geen half uur. Hier kennen ze geen #metoo's of privacywetten in deze. Maar goed, part of the experience. Ik kreeg het zoveelste schrikmomentje toen ze aankwam met een paarse verf. Ze wees naar mijn haar. Die zou ze dus ook wassen, maar toen ik dat goedje zag kreeg ik al beelden in mijn hoofd dat ik met een knal paarse kop naar buiten zou gaan. Ze riep "shampoo" en duwde me op een krukje. Ze begon mijn haar in te zepen en met een harde borstel ging ze door mijn haar. Ook hier ging ze met haar hele lijf te keer en moest ik af en toe mijn hoofd wegdraaien om zwaaiende borsten te ontwijken. Gelukkig was het echt shampoo en hield ik er geen paarse pruik aan over. Wederom werd ik nog eens goed afgespoeld en kreeg ik een handdoek omgewikkeld door oma. Het was een behoorlijk indrukwekkende ervaring zal ik maar zeggen. Mijn huid was wel echt baby zacht!! Ik bleef over mijn armen wrijven! Was echt al lang niet meer zo zacht geweest. Heerlijk! Het was de marteling wel waard. Eenmaal buiten moest ik de gebeurtenis toch nog even verwerken. Wist nog niet echt wat ik ervan vond, maar moest echt lachen om wat ik had meegemaakt. Was weer een ervaring rijker. Maar wel echt leuk het op de lokale manier te hebben kunnen doen.

Doordat dit een traditionele hammam was betaalde ik ook de Marokkaanse prijs in plaats van de toeristische. Had dus mega veel geld over en ging nog snel terug om dit op te maken. Ik had me bedacht dat ik mijn broertjes ook een asbak wilde kopen en moest nog wat voor mam hebben. Ik liep eerst langs een tassen kraam waarbij de vriendelijke meneer me probeerde te laten kopen. Maar mooi, maar dat ging niet dacht ik. Te groot en onhandig in mijn koffertje. Tot ik kleinere handtassen zag. Kon zelf ook wel eentje gebruiken eigenlijk. Hij wilde me 35 euro voor eentje laten betalen. Dahaagg.. Dus het afdingen begon. Hij was behoorlijk vriendelijk en voelde dat we echt allebei een spel aan het spelen waren. Ik bedacht me dat dit voor mam ook wel leuk was dus ik begon te spelen voor 2. Het ging op en neer en uiteindelijk had ik hem op 300 dirham voor twee, ongeveer 27 euro. Hij bleef echter veel te hoog zitten en besloot dat ik het genoeg vond dus liep half weg. Hij riep me terug en zijn winkel binnen. Ik besloot dat ik op 300 zou blijven. Hij zei uiteindelijk okay okay 301 dirham.. ik keek hem raar aan en dacht als die ene je blij maakt prima, nog geen 10 eurocent. Ik betaalde en hij was helemaal happy. Weet je waarom die 1 dirham? vroeg die me.. Die is voor geluk, voor jou en voor mij!!... Ik had al gelezen dat Marokkanen echt respect hebben voor goed onderhandelen en zelfs beledigd kunnen zijn als je te weinig moeite doet. Ik had bij deze man duidelijk zijn respect gewonnen! Zo leuk. Na al die reizen in Azië was ik nu eindelijk eens een beetje goed in pingelen. Vond het echt bijzonder.

Voor de asbakken was ik terug gegaan naar de eerste man. Mijn geld was nu echt bijna op. Ik pingelde weer flink en liet hem zien dat ik gewoon echt niet meer had. Ik zei 40, maar hij vroeg 50 dirham (nog geen 5 euro). Ik liet het hem zien en zei dat ik nog water moest kopen dus 40. Nee, nee 50, hij zag mijn munt van 10 nog zitten. Dus weer zei ik dat ik water moest halen. Ik wilde er eigenlijk koekjes voor in het vliegtuig van halen maar dat vond ik dan weer te omslachtig uitleggen. Uiteindelijk dacht ik nja och geef die man die 10 ook maar. Had de hele morgen al buikpijn gehad en kon toch niet eten voorlopig. Kon altijd nog iets kopen op het vliegveld. Dus ik gaf toe. Hij zei me Wait here! en liep weg. 2 minuten later was die terug en kwam met een grote fles gekoeld water aan. Die had die bij zijn vrienden geregeld. Ook zijn respect had ik verdiend! Zo lief! Uiteraard betaald hij nooit 10 voor water zoals wij toeristen wel doen, maar het gebaar was echt mooi. Lachend liep ik naar mijn hostel, helemaal blut nu maar met souvenirs en mooie herinneringen!

De taxi was al betaald en pikte me weer bij het hostel op. Op naar Eindhoven waar Frenk me komt halen. Ik land rond 22 uur en gaan dan spullen verzamelen om direct door te gaan naar Zuid-Frankrijk. Nu wel écht kamperen voor 5 dagen en dan beginnen met mijn nieuwe baan! Hierover blog ik niet, maar voor 2019 staat Zuid-Afrika op de planning! Wie weet schrijf ik hier ook wel weer over.

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis