Anne stemde in!:) maar eerst naar Asahikawa weer. Sapporo was te ver om in een keer te doen. Het duurde even voor ik werd opgepikt. Ik had mijn bordje bij het tankstation gewijzigd naar een plaats dichterbij en dat werkte! Asahikawa was te ver om als bestemming op te schrijven. Hamish stopte voor me, een Nieuw-Zeelander. Hij was 25 en werkte nu al bijna 3 jaar als Engels leerkracht in Japan. We hadden een leuk gesprek over reizen, Japan en Nieuw-Zeeland. We zijn nog samen ijs gaan eten en hij zette me af aan de grote weg zodat ik verder kon.

Bij de convience store veranderde ik mijn bord weer naar een volgende bestemming. Een vrouw nam me vrijwel meteen mee en zo was ik weer wat dichterbij. Erna duurde het weer wat langer, maar net toen ik dacht ik ga nog een stukje lopen en verderop staan, kwam een vrouw met haar dochter naar me toe gelopen. Ook zij brachten me weer een heel stuk verder.

Het laatste stuk naar Asahikawa ging ik met een man mee in een busje. Hij sprak geen Engels en heeft zeker een keer of 5 met zijn dochter gebeld, maar we kwamen er uiteindelijk uit. Hij klungelde enorm met zijn navigatiesysteem, maar Ik kon geen Japans lezen dus dat werkte ook niet. Uiteindelijk heb ik via mijn telefoon de weg genavigeerd en bracht die me naar de camping.

Het was mijn eerste camping geweest, waar ik het Nieuw-Zeelandse koppel ontmoet had. Ik was nu voorbereid op de vele vossen die 's avonds op de camping rondliepen. Heel leuk, maar ook wel een beetje akelig in begin. Maar ze doen verder niks.

Mijn tent stond weer en ik kwam aan de praat met Esmeralda en David, twee hele leuke mensen uit Antwerpen. Ze waren 8 weken aan het fietsen door Japan. Ontzettend leuk om hun verhaal te horen en zij waren weer geinteresseerd in mijn verhaal. Ik had nog uren met ze kunnen kletsen, maar mijn buik rommelde. Ik had eigenlijk voor het donker naar de supermarkt willen gaan, maar vond het te leuk. Ben uiteindelijk om half 8 gegaan en maar even doorgelopen. Ik wist nog waar die lag, maar het was toch verder dan ik me herrinnerde.

Gegeten en nog snel wifi getapt bij de 7-eleven en toen in het donker teruggelopen. Door de stad was dat geen probleem, maar de camping lag wat verder in het bos dus dat was een beetje minder. Maar goed, deze keer had ik geen vos meer gezien. Toen ik terugkwam waren de Belgen al naar bed gegaan. Had gehoopt ze nog te zien, maar ze hadden me al gezegd dat ze altijd vroeg opstonden dus was er al bang voor geweest.

'S morgens werd ik wakker en ritste mijn tent open. Zag dat het tentje en de fietsen van de Belgen al weg waren. Erg jammer! Maar voor mijn tent vond ik een briefje onder een steen!! Ik werd meteen ontzettend blij toen ik het las. Het was van de Belgen met de woorden dat ze het heel leuk vonden om verhalen uit te wisselen. Ze hadden hun emailadres opgeschreven en als ik in de buurt was van Brussel of Belgie moest ik hun wat laten weten. Ik heb 's middags meteen een email geschreven. Ze hadden echt mijn dag direct goed gemaakt. Heel leuk zo wakker te worden!

Op naar Sapporo en naar Anne!:) Ik moest eerst een stuk lopen. Het was heet en mijn schouders deden pijn. Op een gegeven moment werd ik een beetje lastig. Mja even doorzetten. Bij een stoplicht stond een autotje met knipperlichen en Ik zag een hele oude meneer. Hij wees me dat ik mee kon een heel eind. Moet eerlijk bekennen dat zijn leeftijd me wel een beetje deed twijfelen. Niet zo zeer hem want hij was super lief, maar meer of het wel verantwoord was dat zo'n oude man nog reed. Maar eenmaal in de auto was ik aardig onder de indruk van zijn rijstijl, alhoewel ik wel meer "meereed" en minder van het uitzicht genoot.

We reden tot voor zijn huis waar zijn dochter nog even fotos moest maken haha. Hij heeft me erna bij de grote weg afgezet waardoor ik verder kon. Dochterlief had me nog een hele mooie Japanse waaier, want ja het was heel heet. Echt lief en een heel mooi souvenir!

Even later pikte een mama met 3 té schattige meisjes me op. Ze droegen allemaal dezelfde bloemetjesjurk. Echt heel schattig! Het was wel maar een klein stuk, maar ik was weer verder. Als laatste kon ik met Takesh mee! Een echte trucker!

Heel cool eerst in zijn vrachtwagen en toen zei die "carchangie" en maakte die me duidelijk dat ik een half uur moest wachten. Erna kwam die met zijn auto aan en reed die me tot aan het appartement van Anne.

Anne en haar man Valentijn hadden een heel leuk appartement met uitzicht over de stad en een berg. Bij hun verbleven nog 2 couchsurfers, een koppel van Canada en Colombia.

Met Valentijn en Anne ben ik sushi gaan eten! Mijn eerste echte keer in een restaurant:) hmmmmmmm!!! Heel leuk aan zo'n band waar de sushi langs komt. Ik wilde eerst nooit alleen naar een restaurant, maar bedacht me dat ik best ook eens sushi alleen kan gaan eten. Het was heel gezellig en heel erg lekker!

De volgende morgen vertrokken Anne en ik richting Lake Toya, uiteraard liftend! Anne was best nerveus en ik eigenlijk ook. Ik hoopte maar dat Anne het leuk vond, want inmiddels was ik de drempel van ongemakkelijk voelen en nerveus zijn allang overheen. Voor Anne was het haar eerste echte keer liften.

Het duurde even maar wat een euforie toen een jongen kerel in een busje stopte. Het blijft elke keer weer een "Yesss" gevoel als iemand stopt. We konden echt een heel stuk meerijden naar een parkeerplaats. We hadden al lunch gekocht maar werden nieuwsgierig naar een soort chocolade bol. Van buiten keek het een brownie maar van binnen was die gevuld met aardappelpuree. Maar alhoewel het misschien niet klinkt als een goede combinatie was het dat absoluut wel. Tsja we zijn in Japan he. Gekke combinaties, maar wel heel lekker.

We gingen verder en al snel stopte nog een man voor ons en die bracht ons naar de camping.... nja camping! Op mijn navigatieapp stond camping, maar geen enkel bord of tent te zien. Het was wel een parkeerplaats en een park aan het meer. Anne twijfelde nog maar inmiddels maak ik me minder druk. Ik weet ook dat, net als Taiwan, het hier niemand interesseert als je je tent ergens neerzet. Liet het aan Anne over, maar uiteindelijk stemde ze in de tent gewoon aan het meer te zetten.

Anne was hier al eerder geweest en wist nog een route om te lopen. Lake Toya is ontstaan door vulkaanuitbarstingen en in 1977 en 2000 is de vulkaan weer uitgebarstte. Het had veel schade aangericht, maar ter herinnering hebben ze beschadigde appartementen, gebouwen en wegen in tact gelaten. Dit gaf wel echt een beter beeld in plaats van enkel een gedachtenis steen of beeld. Best heftig om de as tot in de gebouwen te zien etc. Wel echt een mooie tocht verder met uitzicht over het prachtige meer.

Door de vulkanische grond zijn er veel hotsprings en een aantal voetenbaden. Heerlijk onze voeten laten weken en genoten van het uitzicht. Erna raven gaan eten en de dag geeindigd met een groot vuurwerk show over het meer. Elke dag is hier vuurwerk in de zomer. Japanners zijn er dol op. Op de campings had ik al vaker kindjes met vuurwerk gezien en in de supermarkt is het overal verkrijgbaar.

De dag erna was ik al vroeg wakker en ben ik aan het meer gaan zitten met mijn boek. Anne had nog even geslapen. Genoot er echt super erg van. Heel gezellig samen met Anne en voelde me zo relaxt. De stilte aan het en het uitzicht.. kreeg er heel veel energie van. Heb echt veel nagedacht.

We zijn nog een heel stuk langs het meer gaan lopen en toen is Anne teruggegaan naar Sapporo. Het was haar gelukt te liften en kreeg erna hele enthousiaste berichten haha echt leuk! Ik was in begin ook beginnen te liften om geld te besparen, maar nu is het vooral ook omdat ik het echt heel erg leuk vind. Je komt met zoveel diverse, lokale mensen in contact en leert zo heel veel van land, taal en cultuur. Was echt blij dat Anne ook zo enthousiast geworden was.

Ik heb mijn boek genomen en nog in het voetenbad gezeten. Zalig! 'S avonds weer het vuurwerk gekeken en erna de tent weer ingedoken. Wat een zalige dagen aan het meer. Werd op sommige momenten ook wat emotioneel, maar op een hele prettige manier. Wist ook niet direct waarom, maar het gaf me echt rust. Heel gek. Was zo verzonken in gedachten.

De dag erna verder gelift naar Lake Shukotsu, vlakbij. Een dikke man nam me mee en zette me af bij de camping. Wat een drukte op de camping! Een totaal verschil met de dag ervoor haha. Maar misschien zou ik zo weer nieuwe mensen leren hebben. En nja dat had ik nog niet gedacht of Mickey vroeg waar ik vandaan kwam.

Ze was 28 jaar en had een 10 maanden oud baby'tje, Lina. Ze was met haar zusje en hun beide mannen een dagje naar het meer gekomen, maar bleven niet slapen. En meteen werd ik uitgenodigd voor te komen bbq'n, want de mannen waren die net aan het aanmaken. Het was heel gezellig ondanks ze allemaal nauwelijks Engels spraken. Een beetje van vanalles en handen en voetenwerk, het werkte weer prima! Echt heel leuk! En het eten zalig! Zoveeeel wederom. Daar konden Ze 3 dagen van bbq'n in plaats van een middag haha. Tegen 16 uur namen we afscheid en gingen zij terug naar huis. Heel leuk!

Ik was me net aan het bedenken of ik een stukje zou gaan lopen toen een groep jongeren naast mijn tent me wenkte. Waar ik vandaan kwam etc etc. "Sit down please" en kreeg alweer bier in mijn handen. Hungry? Uh nee nee kom net van de BBQ af haha. Het was heel leuk. Ze waren met een groep vrienden aan het kamperen. Ze leerden mij weer wat Japans. "Shiawaseeeee" werd dé quote!! "I AM HAPPY!!! Nou dat was ik zeker!!!

Tegen 18 uur werd de BBQ weer aangeslingert en werd me weer eten onder mijn neus geduwd. Foto's werden weer gemaakt en er werd veel gelachen. Het bier werkte haha. Zoveel eten! Ze maakten op een apart vuur nog kip klaar en aardappels. Echt heerlijk! Werd echt weer volgeduwd. We hebben tot 1 uur 's nachts buiten gezeten en gegeten, maar was echt stikkapot. Wat een top dag!!

De dag erna liep de camping leeg. Iedereen was er voor een nachtje, maar ik bleef nog een nacht extra voordat ik naar Tomakomai ging om de ferry naar het vaste land van Japan te nemen. Ik nam afscheid van mijn nieuwe vrienden en net toen ik even in de zon zat kwamen ze nog even terug met zijn allen om nog laatste foto's te nemen. Had er echt van genoten en met een big smile herhaalde ik de dag nog even in mijn hoofd.

Ik ging naar de onsen in de buurt. Het was best ver lopen, maar goed weer. Mooie manner om de alcohol weer even uit mijn bloed te krijgen haha. Ik heb overdreven lang in de onsen gezeten. Zaligggggg!!! Echt alle saunaliefhebbers zouden al van Japan houden alleen al voor de onsen! Ik voelde me helemaal schoon en zen. Erna nog even rond het meer gelopen en toen terug naar de camping. Wilde voor het donker terug zijn, want het was een heel stuk door het bos en langs een grote weg. En wederom veel waarschuwingen voor beren, herten en vossen.

Ik zag ineens in een pad heel wat herten oversteken en achter de herten nog 2 vossen. Heel sjiek!! Ben stil richting ze gelopen om foto's te maken, maar ze hadden me ineens door en zijn erna weggegaan. Heel bijzonder. Ook later zag ik nog veel herten aan de overkant van de snelweg. Ze sprongen wel weg toen ik aankwam. Super schattig die wiebelende staarten door het bos te zien springen. Een beer heb ik niet gezien. Van de ene kant gelukkig om niet oog in oog met een beer te komen, maar zou die best van een afstand willen zien.

De dag erna kon ik met 3 wegwerkers naar Tomakomai. Haha heel cool. Ze moesten eigenlijk naar een andere stad, maar besloten mij maar even af te zetten. Het was echt zo'n gemeente wagentje. En zo kwam ik na 32 hitchhikes in Hokkaido aan bij de ferry! Klaar om meer van het vaste land te gaan ontdekken!!! Tokyo, Kyoto, Osaka, Hiroshima.... Ze gaan allemaal langs komen! Ik heb er zin innnnnn:) "Shiawaseeeeee"!!!!!!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis