Ik loop alweer wat achter, maar aangezien ik vandaag (6 sept.) 17,5 uur mag vliegen en wachten op vliegvelden heb ik weer tijd genoeg om bij te werken.

Mooi al die reacties naar aanleiding van mijn Hiroshima verslag. Was er wel benieuwd naar. Het klopt inderdaad dat we ons niet echt beseffen hoe het is. Iedereen weet van de bommen af, maar om daar te staan is toch echt even anders dan een geschiedenislesje uit de boeken. Maar goed, de komende verhaaltjes worden echt vrolijker!!

Yachie en ik troffen elkaar en vertrokken. Een leuke spontane vrouw van 42. Het werd een mix van Duits, Engels en een klein beetje Japans. Haar man heeft namelijk in Duitsland gewerkt en daardoor sprak ze ook best wat Duits.

We reden eerst naar een brug in de buurt. Leuk om te zien en mooi uitzicht. Het eiland aan de overkant had een tuin en een berg. Je kon de berg op met de kabelbaan en dan lag daar ook een klein kasteel. We namen de kabelbaan omhoog en zouden naar beneden lopen.

We troffen boven 2 vrouwen en Yachie vertelde hun alles over me. Ze waren heel enthousiast en geïnteresseerd. "Segoj, segoj" (oh ik mis dit nu al!). Toen we verder liepen zei Yachie dat we het kasteel niet ingingen "it is boring". Uiteindelijk liepen we de berg naar beneden en terug naar de auto.

We reden verder en Yachie had super erge honger. We zouden sushi gaan eten als lunch, maar het duurde echt heel lang voor we een restaurant vonden. Ze had me ook echt al ver gereden, maar alles was goed zei ze. Ze wilde niet opgeven om sushi te vinden en uiteindelijk vonden we een restaurant. Na een heerlijke sushi lunch gingen we weer en zette Yachie me uiteindelijk op een parkeerplaats af.

Ik was op zich al een aardig eind gekomen, maar het was ook echt al laat in de middag. Het duurde nog best lang naar Fukuoka. Ik vroeg me af of ik het zou halen voor het donker, maar ik had gelukkig pas rond 21 uur met mijn couchsurfers afgesproken dus ik had nog wel tijd om eventueel een trein of bus te nemen als het niet zou gaan.

Ik vroeg in de winkel weer voor een bord en een vrouw hielp me schrijven. Ze had me echt heel graag meegenomen maar haar auto zat vol met een baby en haar ouders. Ze voelde zich echt heel schuldig. Gelukkig stopte al vrij snel een moeder en een zoon. Ze konden me niet heel ver brengen, maar alles is meegenomen! Toen ze stopten ging de vrouw de nummerplaten af van de auto's om te kijken wie naar het zuiden zou gaan. Ze hield een auto voor me aan en daar kon ik gelijk mee!! Whoehoe! Ideaal!

Twee vrienden konden me naar de plaats op mijn bord brengen, maar toen ik zei dat ik uiteindelijk naar Fukuoka ging zeiden ze Ohh daar wonen wij. Dus kon ik uiteindelijk helemaal tot Fukuoka mee! Ik was echt heel blij! Dat had ik echt niet verwacht!

De man was ook een paar maanden geleden in Nederland geweest en nog wat andere landen in Europa en hij vond de Nederlanders echt super vriendelijk. Hij wilde ook wat terug doen en me meenemen voor een diner bij een bekend ramenrestaurant in Fukuoka. Dus uiteindelijk zijn we met zijn 3e gaan eten. Echt heerlijk! 2x uiteten op een dag haha ik klaag niet! Echt een leuke hitchhike dag weer:).

Ruim op tijd was ik in Fukuoka en heb gewacht op Yoshiki, mijn couchsurfadres.
Yoshiki en zijn vrouw zijn allebei in de 60 en zó ontzettend lief! Hun kleinkind Yuya bleef slapen, want haar moeder was ziek. Wat een schatje. In begin was ze heel verlegen maar ze kwam al gauw los. Zowel Yoshiki als zijn vrouw spreken goed Engels en zijn super geïnteresseerd in talen, culturen en mensen.

Na een douche werd ik verwelkomt met sake en andere Japanse drank en snacks. Zijn vrouw ging al snel naar bed maar ik heb met Yoshiki nog over vanalles gesproken. Hun huis was echt heel mooi. Oud, maar heel traditioneel en sfeervol.

Ik werd 's morgens verwend met een super luxe ontbijt en heb gekleurd met Yuya. Opa en oma probeerde het meisje ook al direct Engels te leren. Echt goed! Daar krijgt ze later echt veel profijt van.

Fukuoka zelf is niet heel speciaal, maar mijn eerste kennismaking met het eiland Kyushu. Ik liep eerst naar twee tempels. Wel okee, maar verder niet heel speciaal na al die tempels wat ik al eerder gezien heb. Ben daarna doorgelopen naar Canal City, een groot winkelcomplex, maar artistiek erg mooi. Mijn derde doel was om naar het Ohoripark te gaan rond een groot meer. Het was best een aardig eindje lopen maar ik genoot van het weer en keek lekker rond. Heb best lang aan het meer gezeten met muziek en nog geblogd.

Als laatste ben ik naar het strand gelopen. Vanuit hier zag je ook Fukuoka tower. Op de terug weg heb ik de zon zien onder gaan aan het meer en uiteindelijk de shinkansentrein teruggenomen. Dit was sneller en goedkoper dan 's morgens de bus die Yoshiki me gezegd had. Mja ik moest dan wel maar liefst 1,5 kilometer lopen vanaf het station. Yoshiki vond dat echt veel te ver. Hij zei meteen van ja er gaan geen bussen naar het station haha. Nee ik heb twee benen!:). Hij viel bijna om van ongeloof toen ik zei dat ik alles gelopen had naar het strand en terug. Nja ik had ervan genoten.

We hadden nog samen sake gedronken en zijn toen gaan slapen. Echt hele leuke gesprekken gevoerd met hem. Heel leuk!

De dag erna werd het ontbijt weer uitgebreid verzorgd en hebben we nog foto's gemaakt. Yoshiki hangt alle foto's op van zijn surfers. Dus binnenkort hang ik ook aan de muur!:)

Nagasaki wordt het volgende verhaal!

Geschreven door Ingeheuvel.op.reis