Zo! Het was even een bevalling (gelukkig niet letterlijk) maar mijn verhaal is af. Er gaan er snel meer komen. Have fun! Ben inmiddels al in Kathmandu, Nepal! Namaste!!:)..
Na mijn aankomst in mijn hostel op Gili Air verder niks meer gedaan en vroeg gaan slapen.
Ik maakte kennis met wat meisjes in mijn hostel en gingen samen voor ontbijt. Anisa kwam uit Polen, Gia uit Romenië en Heini uit Zweden. Na het ontbijt ging ieder zijn eigen weg en Ik ging naar het strand. Helemaal niks doen als zonnen en afkoelen in het water. Dat was mijn dag haha.
Ik had me wel voorgenomen om joga te gaan doen. Had het eigenlijk op Gili T. al willen doen maar het was er niet van gekomen. Nu wilde ik persé gaan. Om 17 uur begon de les en maakte kort van te voren kennis met de lerares. Heel spotaan en ze was verheugd mij mijn alles eerste joga les ooit te geven. Had meteen een goed gevoel en had er zin in.
Ze was echt super goed in lesgeven. Het was Hata joga, een vorm van ademhalen in combinatie met balansoefeningen. Ik genoot er echt extreem van. Voelde me super zen. Vond mezelf ook nog beter in de evenwicht oefening dan ik dacht. Misschien raak ik mijn stunteligheid toch nog ooit eens kwijt haha. Het laatste stukje bestond nog uit een deel mediteren. Ik was echt helemaal relaxed. Kreeg ook complimenten van de lerares. Ze zei me dat ze haar eerste les echt niet zo in balans was als ik nu. Ja verbaasde mezelf ook, maar dit was ook echt iets wat ik allang heel graag wilde doen en ook nu kon ik volledig voor mijn "doel" gaan en mezelf uitdagen. Heerlijk! Ik merkte dat ik de ademhalingsoefeningen automatisch doorzette terwijl ik naar het hostel liep. Helemaal zen en in mezelf gekeerd. Dit gaan we duidelijk vaker doen!:)
Gia ging ook maar Ubud de dag erna, net als ik. Zij had al een hostel en had besloten daar ook naartoe te gaan. 'S avonds was ik met haar en Anisa gaan eten. Het regende pijpenstelen en alle restaurants, die betaalbaar waren, waren vol dus we hebben door de regen gerend naar het einde van de straat. We waren helemaal doorweekt maar hadden echt lol haha. Alleen toen we eenmaal zaten vond ik Gia toch beetje apart. Ze stelde zich beetje aan en vond haar best hard tegen de obers. Ze vond ook omdat we helemaal doorweekt waren dat we cocktails aan de happy-hour prijs moesten krijgen. Sloeg echt nergens op dus schaamde me best. Heb haar dat ook gezegd dat ze dat niet moest doen. Mja het was verder wel gezellig.
Gili Air was echt super rustig in vergelijking met Gili Trawang. Vond het eigenlijk té rustig. Maar goed de dag erna zou ik vertrekken naar Bali.
'S morgens nog met de meiden ontbeten en afscheid genomen. Op naar Bali!! Mijn broertje, Bart, zien. Kon niet wachten. Hij had me zijn planning gestuurd van zijn reis en vanaf de eerste regel zag ik al dat het nooit haalbaar was hoe hij en een vriend van hem, Tim, dit bedacht hadden. Wilde me er eigenlijk niet mee bemoeien, maar moest mijn broertje toch maar even sturen. Inmiddels kan ik denk ik wel zeggen dat ik aardig wat ervaring heb haha. Gelukkig zag die al vanaf het moment dat die aangekomen was al in dat ik gelijk had.
We hadden wat whatsapp contact gehad en zij zouden ook naar Ubud komen. Om 11 uur ging mijn boot, maar uiteraard weer flink vertraagd door alle chaos bij de haven. Snap echt niet dat alle maatschappijen bijna dezelfde vertrek en aankomsttijd hebben. Maar goed wederom Indonesische (on)logica. Uiteindelijk vertrok ik dan. Kwam nog in contact met wat Australische jongens, maar zijn gingen helaas naar een andere stad.
Het was al net zo chaotisch in de haven van Bali, maar vond mijn shuttle bus naar Ubud. Liep naar mijn hostel en kwam daar Gia weer tegen. Zag dat Bart en Tim al waren aangekomen en een hotel hadden een kilometer van mijn hostel vandaan. Was echt té enthousiast nu en kon niet wachten om mijn broertje in zijn armen te vliegen. Kreeg van mijn berichten geen antwoord dus wist dat die ergens in de stad was. Had hem gezegd dat ik ook ging rondlopen en om 18 uur bij zijn hotel zou zijn.
Liep wat door de straat maar het duurde me te lang. Had nu zelf ook geen WiFi meer dus besloot maar naar de receptie te gaan en te vragen of die er misschien was. Ik vroeg net of Bart van den H.. toen iemand een arm om me heen sloeg en riep Zusjeeeeee... haha mijn broertje!!!! Jeeeeejjjjj! Dat was lang geleden. Uiteraard kreeg ik meteen weer tranen in mijn ogen maar kon me nog redelijk inhouden haha. Oohhh dat was echt gek! Maar zo leuk om hem weer te knuffelen. Ze hadden me zien staan toen ze net aankwamen maar twijfelde toch even, hij wilde geen vreemde knuffelen haha. Moest alweer lachen hoe die het vertelde.
Ze waren al na twee dagen laaiend enthousiast over Bali en ik herkende mezelf! Haha ik was ook al mega enthousiast na 2 dagen Vietnam vorig jaar. Ze hadden al meteen verhalen te vertellen en hadden in twee dagen al wat wijze lessen geleerd hahaha wat een eitjes! Ik had hem gevraagd voor stroopwafels maar zijn backpack zat vol! Dacht echt dat die een grapje maakte maar hij had echt geen stroopwafels voor me!!! Wel VIER truien!!!! VIER!!! Bart?!! Ga je een jaar op Antarctica wonen?!!! Je gaat naar Bali met 35 graden en je neemt VIER truien mee en géén stroopwafels voor je zus die 6,5 maand geen stroopwafels heeft gegeten!!!! Maar jep... that's my brother!... ZUCHT!! Mja hou toch wel van hem. En Bart? Heb je aan mijn lenzen gedacht?!.. Ooh shit sorry! Zuchttttttt.. duidelijk mijn broertje. Good to see you again bro!:)
Ze hadden al gegeten maar ik niet dus we waren nog gaan eten en meteen maar een biertje genomen. Zo gek om hem weer te zien, maar zo leuk! 'S avonds zijn we naar een café gegaan waar ze live muziek speelde. Was wel leuk. Mijn broertje was al aardig aangeschoten. Haha leuke eerste avond samen.
Ze stonden erop me naar mijn hostel te brengen. Haha ben pas 6,5 maanden aan het reizen alleen, maar toch liepen ze mee. Ik was nu met hun. Nja wel lief natuurlijk maar had niet gehoeven. Haha en mijn broertje is echt net mij haha.. hij moest ook echt niks van die wilde honden hebben. Onze hond vind die helemaal geweldig, want hij miste Sjefke nu al zei die.
De volgende morgen zou ik om 11 uur bij hun hotel zijn. Ze hadden 3 bedden dus kon erbij. Dan hoefde ik niet elke keer naar mijn hostel. Was al best vroeg wakker dus had gezegd dat ik in het cafétje bij hun voor al ging ontbijten. Het werd 10 uur, half 11, 11 uur.. geen teken van leven nog. Om 11.20 uur was ik het zat en heb ik Bart maar even wakker gebeld.
Na een ontbijt, nja brunch, en koffie kon onze dag/middag toch beginnen. We gingen naar het Monkey Forest.... Ze hadden me overgehaald mee te gaan. Alleen was ik er echt niet heen gegaan. Heb nog steeds een trauma haha. Maar goed mijn grote kleine stoere broer zou me wel beschermen.... dacht ik!.... weet niet wie meer bang voor die beesten was Bart of ik. Tim was iets meer een held maar had van beide heren toch wat meer verwacht.
De beesten zijn echt wel heel schattig hoor, maar van afstand! Scheelt wel dat ze rabiës-vrij zijn doordat ze zijn ingeent, maar toch! Het was best een groot bos met ook wat tempels, maar erg vochtig. Zweten dus! Voor mij viel het wel mee, ben inmiddels wel wat gewend, maar de jongens hadden wel moeite met de hitte.
Na het aapjes kijken was de middag al ver om. Het was happy hour dus de cocktails waren 1 + 1 gratis.. heujj! Merkte al snel dat mijn dagen met mijn broertje duurder gingen worden dan ik normaal zou uit geven haha maar ja momenten met mijn broer zijn priceless! At in restaurants die ik normaal zou overslaan haha. Maar goed boeide me niet. Wilde ook niet de krent (die ik normaal ben haha) uithangen.
Gezien het alcohollevel van de dag ervoor hebben we dag twee maar even rustiger aan gedaan.
Ik had verwacht dat mijn broertje meteen een scooter wilde huren om de rijstvelden te zien, maar hij vond het verkeer toch maar niks en dus besloten we te fietsen. Ik navigeerde, want ze hadden nog niet naar de ervaren reizende zus geluisterd om een navigatie app te downloaden. Maar goed wederom in de praktijk kwamen ze erachter dat ik toch af en toe wel eens een goede raad kan geven. En ja koppigheid zit in de familie, kan/kon er zelf ook wat van, dat geef ik ook wel toe.
Het werd mooier en mooier buiten de stad en we stopten al voor foto's. Ze waren echt mega enthousiast. Zo leuk om mijn broertje te zien genieten en echt zó herkenbaar! Een grote spiegel haha. We waren er bijna toen ik een leuk restaurantje zag en vermoedde dat ze dat wel leuk vonden om te lunchen. En niets was minder waar "wow" "ahhh" "bohh wat mooi hier" etc. Het was ook echt prachtig. We hadden perfect uitzicht op de groene rijstvelden. De Indonesische serveesters werden ook uitgebreid gecheckt en oh ja het eten smaakte ook. Haha ik genoot omdat mijn broertje genoot!
We hebben er echt lang gezeten. Op een plateau onder het restaurant was nog een schommel en hebben daar nog veel foto's gemaakt voor we echt naar de rijstvelden gingen.
We kregen gratis koffie te proberen voor we naar binnen gingen, maar als we de lupak koffie wilde proberen moesten we wat betalen. De lupak koffie is de duurste koffie ter wereld als je die moet kopen. Het proces neemt namelijk heel lang in beslag. Bepaalde dieren eten de koffiebonen en schijten die vervolgens uit en hier wordt de koffie van gemaakt. De jongens wilde het proberen dus we namen de koffie. Ik vond hem wel lekker maar kon nou niet zeggen dat het de beste koffie is die ik in mijn leven zou drinken. Vond vooral de cocosnootkoffie lekker. Mja we betaalden en gingen naar de rijstvelden. Echt ontzettend mooi en heel groen.
Toen we het genoeg gezien hadden gingen we weer fietsend verder. We zouden namelijk joga gaan doen. Was echt mega verbaasd. Toen ik vertelde dat van mijn joga op Gili Air waren ze beide super enthousiast. Ze hadden het er schijnbaar al over gehad dat ze dat ook wilde proberen. Dus we gingen nu met zijn drieën.
Het was heel anders dan de hata joga die ik gedaan had maar genoot er heel erg van. Het was een soort liggende meditatie. Het was de bedoeling niet te slapen, maar na 10 minuten hoorde ik naast me al iemand zwaarder ademen... jep mijn broertje lag te pitten haha. Mja neem het hem niet kwalijk. De man sprak echt slecht Engels en mijn broertje heeft wat hoorproblemen en krijg niet altijd alles mee. Ik vond het wel echt heel relaxed en was ook echt dieper weggezakt.
Daarna terug gefietst en gaan eten. Wederom Westers, want ja "al die rijst".. heb vanmiddag al rijst gegeten dus wil nu friet met steak... hahaha niet mijn woorden! Heb in die paar dagen met Bart en Tim samen meer frieten gegeten dan het afgelopen jaar bij elkaar. Maar goed.
Het fietsen was ze toch wel zwaar gevallen, want er werd meteen gezegd dat we een scooter zouden huren de dag erna. We hadden nu ook wel gezien dat buiten De stad het echt rustig was en de wegen goed waren om te scooteren.
Ik stelde voor om naar de Gigit waterfall te gaan. De heren wilden daar heel graag heen, maar meer dan dat was er niet echt te doen in het noorden dus waarom niet scooteren daarheen. We zouden vroeg opstaan want het was best wel een tochtje... maaar mijn lieve broertje moest zo nodig zijn pinpas kwijtraken. Zucht.. ook niet meer gevonden maar als staat nog op zijn rekening. Maar goed na een hele zoektocht en heel wat gevloek werd vertrokken we uiteindelijk.
Het was echt een prachtig stuk! Toen we eenmaal de stad uit waren reden we door groene rijstvelden en leuke dorpjes. Kinderen zwaaide op ons en we hoorden regelmatig "hellooooo". Heel leuk en zag de jongens ook genieten. We kregen het scooteren steeds beter onder de knie en voerden het tempo op.
We hadden net lunch op en reden verder toen het begon te regenen. Harder en harder. We kocht een bij de convience stores poncho's maar onze helmen hadden geen klep en de regen deed pijn in ons gezicht. We waren ook al hoog in de bergen, maar moesten nog hoger en waren al behoorlijk aan het afkoelen. We reden nog even verder, maar Ik vond het niet echt te doen. Voor mij was het ook de zoveelste waterval dus hoefde het nu ook niet echt persé te zien. Dacht ga de jongens vragen hoé graag ze er heen willen. En beide heren zeiden dat het te koud was en het te hard regende en dat we beter omkeerde. Vond het echt super sneu voor ze. Maar bart riep neeee echt niet! Vond het scooteren zoo vet, het is echt prachtig. En als het regent zie je toch niks, maar dit is echt zo cool. Haha dus gelukkig geen teleurstelling meer.
We besloten ook de dag erna nog een keer te gaan scooteren. We hadden nog wat tempels die we wilden zien en konden sat mooi combineren met een middagje strand. "Moeten we echt zo'n rok aan?"... dat heet een Sarong en jaa je moet je knieën bedekken. "Pff ik lijk wel een wijf".. stel je niet aan! Haha had dit toch wel gemist haha.
Maar goed hele mooie tempels gezien en op naar het strand in Cangu. Toen we er bijna waren zag ik een tentje om te eten. Zag wat skeptische gezichten maar ze hadden honger. En wat bleek... het werd echt het allerbeste Indonesische gerecht wat ik gegeten had. Ook de heren waren mega onder de indruk.
Een middagje chillen op het strand en vervolgens naar de Tanah Lot temple gereden. Een tempel die in de zee ligt en als het eb is kun je er naartoe lopen. Mooi, maar megaaaaaa toeristisch. Voor mij een beetje té. Maar hoe dan ook prachtig om de zonsondergang daar te zien. En ja dan komt ineens ook het besef dat het de laatste avond is met mijn broertje. Zucht:( dat gaat weer pijn doen.
Eenmaal terug moesten we ons vervoer nog regelen voor de dag erna. We waren dat 's morgens vergeten en toen bleek dus ook dat we te laat waren. Zowel mijn bus als de boot van de jongens was al vol. nja dan toch nog een extra dagje Ubud en samen:).
Tim vond nog een waterval in de buurt die we zouden kunnen bezoeken met de scooter. Dus dat was ideaal... maar eerst nog even flink op stap.... heel erg flink.
We gingen eerst weer naar de bar waar we al geweest waren. De alcohol vloeide al. We maakten kennis met 2 kerels die bij ons in het hotel sliepen. Eentje was echt super grappig. Ze waren beide van frankrijk. Ze gingen net als de jongens naar Gili T. Met zijn vijven gingen we naar een club en konden daar dansen.
Regelmatig was ik ze kwijt want er moest gerookt worden uiteraard (cheap cheap in Indonesië). Ineens kwam een van de Franse jongens aan, your brother is over there. Het duurde al even dus Ik dacht laat ik maar eens even gaan kijken. "Zusjeeeeee" ojeujjjj duidelijk alcohol die de overhand nam. Kom drinken, shots superrrrr cheap. Hahahah "rainbow shots".. een hele regenboog aan shots die van licht naar heel sterk gingen. 3 regenbogen.. oftewel 36 shots (bovenop al veel bier). Jep mijn broertje was aardig van de kaart haha. Nou moet ik zeggen dat ik ook niet meer nuchter was, maar wist zeker dag de heren hoofdpijn zouden krijgen. Het was wel een legendarische avond. Maar goed zus was wel nog wel redelijk helder genoeg om de weg terug te vinden haha.
The day after was natuurlijk wat minder en ook ik had hoofdpijn. Het werd al een late start maar hebben ons toch naar de waterval weten te slepen. Het weer was ook niet echt goed, maar uiteindelijk toch echt een leuke middag gehad bij de waterval.
'S morgens met veel tranen en dikke knuffels en kussen afscheid genomen. Zucht.. het was echt weer pijnlijk om mijn broertje weg te zien gaan. Het klinkt lekker cliché maar het is wel echt zo; je weet pas wat je mist als het er niet is. Mijn familie is zoveel belangrijker geworden. Iedereen weet dat familie belangrijk is enz maar heb de afgelopen maanden pas gemerkt hoé belangrijk. Het is zo fijn dat ze achter mijn reis staan en trots op me zijn. Hun liefde en support motiveert enorm. Mja daarvoor wel pijnlijk om afscheid te nemen. Maar goed wel super fijn hem weer gezien te hebben.
Het regende 's morgens nog en dat deed mijn emotionele humeur nog niet echt goed. Ik moest ook nog best even wachten voor mijn bus kwam, maar uiteindelijk was ik ook onder weg. Mijn bestemming werd Seminyak. Tijdens mijn ritje kwam de zon meer en meer uit en mijn humeur werd weer beter! Op naar mijn laatste bestemming in Indonesië!
Geschreven door Ingeheuvel.op.reis