Er zijn weer gasten vertrokken vanmorgen de Nederlanders met hun caravan en het jonge Duitse stelletje (met de camper van pap en mam).
Er zijn ook weer een paar gasten gekomen.
Twee Duitse stellen, waarvan er één voor 7 nachten geboekt heeft en een Nederlands stel met een hele oude caravan. Ze wilde graag dichtbij het toiletgebouw staan en dat is gelukt.
Later in de middag kwam er ook nog een Engels stel , zij hadden geboekt en willen twee nachten blijven.
In Warmenhuizen heeft iemand een bord voor zijn woning staan met de tekst " 't is hier nooit saai". Nou dat zou op onze camping ook niet misstaan.
Zo arriveerde er aan het einde van de middag twee auto's. Ze parkeerde vóór aan de weg. Het waren bij elkaar denk ik 9 personen.
We zaten nog te wachten op de gasten voor het appartement maar dat zijn er maar twee. En we wisten dat het om Fransen ging.
Deze mensen praatte ook Frans maar ja ze waren met z'n negenen dus in ons hoofd begon al een radertje te draaien. Ik dacht oké het huis is ook vrij dus daar zouden ook mensen in kunnen. Of komt een deel op de camping staan?.
Maar even later werd het ons duidelijk hoe het zat.
Het appartement is bedoeld voor de twee jonge jongens, die moeten voor hun school een buitenlandse stage doen en gaan in een meranti fabrikant in een dorpje hier 6 km vandaan aan het werk.
De familie is een paar dagen mee om te kijken waar de jongens verblijven. Zelf slaapt de familie ergens anders.
Ze vonden dat alles er mooi uit zag. Ik zei voor een evt volgende keer hebben we ook nog een huis wat we verhuren. Nou dat gingen ze onthouden. Toen we vroegen of ze het huis misschien wilde zien ging de hele meute mee om het huurhuis te bekijken .
Ze waren heel enthousiast.
We hebben nog even met ze staan kletsen (nou eigenlijk met één mw dan want de rest spreek nauwelijks engels) en ze daarna de kaartjes mee gegeven met onze gegevens er op.
Hierna vertrok het hele gevolg weer. De Jongens hebben eerst nog hun koffers naar binnen gebracht en werden rond een uur of 21 00 hier weer afgezet.
Toen hun vanmiddag met z'n allen het pad af liepen kwam er tegelijkertijd een man aan op de fiets. Deze poolse mr had ons al bericht dat hij vandaag zou komen. Hij fietst van Ankara naar Polen. Hij had vandaag zo'n beetje 100 km gefietst.
Hij had het end in de bek dus bood Fred hem eerst een drankje aan waarna hij op het tentenveldje z'n tentje op ging zetten.
Hij had via de mail gevraagd of er ook eetgelegenheden in de buurt waren en dus had Fred terug gemaild dat wij ook maaltijden verkochten en dat vond hij prima.
Mr had wel zin in goulash en zo zat hij rond 19.00 heerlijk te eten in de buitenkeuken.
We hadden ook het bord weer buiten staan dat we uiensoep hadden en er waren twee stellen die dat wel wilde. Ze gingen bij elkaar zitten aan de picknick tafel, nog lekker in het zonnetje.
En zo waren we even druk bezig.
Zelf hebben we daardoor wat later gegeten maar dat is niet erg.
En zo weet je zomaar niet hoe de dag verloopt.
Geschreven door Fredenestheropavontuur