Dag 42
Slowakije, Kováčovce
En wat voorspeld was gebeurde ook vanmorgen..
In de buitenkeuken had ik een mandje met eitjes neer gezet zodat gasten deze kunnen kopen. Ellen had al gezegd laat de eieren s'nachts niet buiten staan want dan komen de kraaien er op af. En ja hoor toen ik later in de ochtend in de buitenkeuken kwam dacht ik wat is het hier een rotzooi. Overal stro op het aanrecht en op de grond. En 1 ei van de 6 stuk gepikt. Dus ik dacht dit ga ik anders doen. Ik heb de eieren nu in een wekfles gedaan. Zeker weten dat de kraaien er nu niet meer bij kunnen.
Omdat dat de laatste eieren waren had Fred gisteren de eierenboer een sms gestuurd die ik vanmorgen op ging halen. Hij belde ook al vanmorgen dat de eieren klaar lagen dus ik ff na 09.30 naar buurman gelopen. Ik zag het al van een afstandje er hing een tas aan het hek met twee dozen eieren er in. Maar buurman was gewoon thuis dus ik heb hem betaald, nog even een praatje gemaakt en ging toen weer terug.
Toen Fred en ik na de middag op ons plekkie buiten zaten hoorde ik een camper aan komen. Het was een camper met Duits kenteken. Ik liep er naar toe, mr deed het raampje open en het eerste wat hij zei was of ik Engels wilde praten. Bleek het een Amerikaans stel te zijn wat in Duitsland een camper gekocht heeft. Leuk stel mensen van rond de 70.
Ze mochten zelf een plek uitzoeken en Fred is er later even naar toe gegaan om het inschrijfformulier te brengen.
Weer een tijdje later kwam er een camper maar deze keer eentje die wij verwachtte. Het waren Jan en Trudi. Ze waren een week naar hun huis in Hongarije geweest samen met hun kleindochter en haar vriend en hadden die nu afgezet bij het vliegveld in Boedapest en zijn daarna naar ons toe gereden. Ze zochten ook eerst een plek uit en daarna hebben wij ze een rondleiding gegeven. We hebben met hun koffie gedronken daarna een borrel en aangeboden om samen een hapje te eten over de grens in Hongarije. Het was een gezellige avond.
We waren rond 20.00 weer terug. Fred ging de lampjes ophangen en ik ben het toilet gebouw na gaan lopen en baloutje ff uitlaten. Fred stond nog te kletsen met het Amerikaanse stel samen met Jan. Mr voelde zich niet top fit en had bedacht om aan de whisky te gaan in de hoop dat het zou helpen. Fred en Jan kregen ook een glaasje en mij werd ook een glas aangeboden. Fred zei je kan hem wel een juttertje geven dus die ben ik gaan halen. Hoe noemen jullie dat vroeg hij, nou wij noemen dat schrobbelaar. Hij probeerde het een paar keer goed uit te spreken, we moesten er allemaal om lachen. Hij had ook gevraagd hoe de schapen heten en toen Fred zei ze heten shoarma en kebab maar zeg dat niet tegen mijn vrouw lag die man helemaal in een deuk.
We hebben denk ik wel anderhalf uur met het stel buiten staan praten. Ze hebben een dochter en die woont in Amsterdam zelf komen ze uit Texas maar ze wonen in Ecuador.
Vanwege het schengenverdrag mogen ze maximaal 3 maanden in een schengen land verblijven dus gaan ze op weg naar Milaan waar ze de camper achterlaten, daarvandaan vliegen ze naar Amsterdam en vandaar weer naar Ecuador. Hele verhalen had die man, we stonden erg gezellig maar het werd al behoorlijk fris dus ik zei op een gegeven moment ik ga naar binnen. Anders hadden we daar nu nog gestaan denk ik. De bedoeling is dat ze morgen weer verder gaan maar het zou ook zomaar zo kunnen zijn dat ze nog een nachtje blijven. We gaan het zien.
In de buitenkeuken had ik een mandje met eitjes neer gezet zodat gasten deze kunnen kopen. Ellen had al gezegd laat de eieren s'nachts niet buiten staan want dan komen de kraaien er op af. En ja hoor toen ik later in de ochtend in de buitenkeuken kwam dacht ik wat is het hier een rotzooi. Overal stro op het aanrecht en op de grond. En 1 ei van de 6 stuk gepikt. Dus ik dacht dit ga ik anders doen. Ik heb de eieren nu in een wekfles gedaan. Zeker weten dat de kraaien er nu niet meer bij kunnen.
Omdat dat de laatste eieren waren had Fred gisteren de eierenboer een sms gestuurd die ik vanmorgen op ging halen. Hij belde ook al vanmorgen dat de eieren klaar lagen dus ik ff na 09.30 naar buurman gelopen. Ik zag het al van een afstandje er hing een tas aan het hek met twee dozen eieren er in. Maar buurman was gewoon thuis dus ik heb hem betaald, nog even een praatje gemaakt en ging toen weer terug.
Toen Fred en ik na de middag op ons plekkie buiten zaten hoorde ik een camper aan komen. Het was een camper met Duits kenteken. Ik liep er naar toe, mr deed het raampje open en het eerste wat hij zei was of ik Engels wilde praten. Bleek het een Amerikaans stel te zijn wat in Duitsland een camper gekocht heeft. Leuk stel mensen van rond de 70.
Ze mochten zelf een plek uitzoeken en Fred is er later even naar toe gegaan om het inschrijfformulier te brengen.
Weer een tijdje later kwam er een camper maar deze keer eentje die wij verwachtte. Het waren Jan en Trudi. Ze waren een week naar hun huis in Hongarije geweest samen met hun kleindochter en haar vriend en hadden die nu afgezet bij het vliegveld in Boedapest en zijn daarna naar ons toe gereden. Ze zochten ook eerst een plek uit en daarna hebben wij ze een rondleiding gegeven. We hebben met hun koffie gedronken daarna een borrel en aangeboden om samen een hapje te eten over de grens in Hongarije. Het was een gezellige avond.
We waren rond 20.00 weer terug. Fred ging de lampjes ophangen en ik ben het toilet gebouw na gaan lopen en baloutje ff uitlaten. Fred stond nog te kletsen met het Amerikaanse stel samen met Jan. Mr voelde zich niet top fit en had bedacht om aan de whisky te gaan in de hoop dat het zou helpen. Fred en Jan kregen ook een glaasje en mij werd ook een glas aangeboden. Fred zei je kan hem wel een juttertje geven dus die ben ik gaan halen. Hoe noemen jullie dat vroeg hij, nou wij noemen dat schrobbelaar. Hij probeerde het een paar keer goed uit te spreken, we moesten er allemaal om lachen. Hij had ook gevraagd hoe de schapen heten en toen Fred zei ze heten shoarma en kebab maar zeg dat niet tegen mijn vrouw lag die man helemaal in een deuk.
We hebben denk ik wel anderhalf uur met het stel buiten staan praten. Ze hebben een dochter en die woont in Amsterdam zelf komen ze uit Texas maar ze wonen in Ecuador.
Vanwege het schengenverdrag mogen ze maximaal 3 maanden in een schengen land verblijven dus gaan ze op weg naar Milaan waar ze de camper achterlaten, daarvandaan vliegen ze naar Amsterdam en vandaar weer naar Ecuador. Hele verhalen had die man, we stonden erg gezellig maar het werd al behoorlijk fris dus ik zei op een gegeven moment ik ga naar binnen. Anders hadden we daar nu nog gestaan denk ik. De bedoeling is dat ze morgen weer verder gaan maar het zou ook zomaar zo kunnen zijn dat ze nog een nachtje blijven. We gaan het zien.
Geschreven door Fredenestheropavontuur
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Jullie maken iedere dag weer iets anders mee, gezellig hoor! 🤗
Carina 2023-05-12 18:53:00
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
