Fred voelt zich niet helemaal supertof (een ernstige vorm van mannengriep zoals hij het zelf zegt)😉.
We gingen er daarom redelijk op tijd in gisteravond. Ik heb nog een hele tijd wakker gelegen omdat Bessie niks anders deed dan blaffen en janken en de schuurdeur stuk maken. Ik ben er uit gegaan want ik dacht dit kan echt niet. Als er nou niemand op de camping geweest was had ik het misschien zo gelaten maar dat was niet zo. Ik heb hem uit de schuur gehaald en ging ff op het trappetje zitten vóór ons huis, Bessie er naast. Ik zeg tegen hem hoe gaan we dit probleem nu oplossen? Ik besloot om hem los te laten en dan zien wat er gebeurt. Ik ging weer naar binnen en hij ging vóór de buitendeur op de mat liggen. Toen ik vanmorgen beneden kwam lag hij nog bijna op dezelfde plek.
Eerst de hondjes maar uitgelaten en daarna de rest van het ritueel. Na het ontbijt stond Fred nog even te teuten met de campinggast en die wilde nog wel een nachtje blijven zei hij. Fred zei tegen hem nou als je vanavond mee wil eten dan kan dat hoor, mijn vrouw maakt wel iets klaar🤔
Dus ik zeg later tegen Fred en wil die man mee eten? Ja hoor zei hij hij ging op mijn aanbod in. En wat wil je eten dan vanavond, nou dat wist Fred niet dat mocht ik verzinnen..
Dus ben ik later in de ochtend nog op de fiets naar Szecseny gegaan om wat boodschappen te doen.
Die mr is een natuurliefhebber en heeft ook zijn camera mee en vind het ook leuk om vogels te fotograferen. Nu was er gezegd dat in het bosje hier een stukje verderop bijeneters te zien zouden zijn. Ik had er al een paar keer naar gekeken maar zag ze niet. Ze komen ook pas rond deze tijd vanuit Afrika weer deze kant op vliegen.
Nou mr had ze al zien vliegen over de camping. (Hij wel)..
Hij had ze ook gezien bij het bosje vertelde hij later dus ik na de middag met Bes daar naar toe gelopen en inderdaad ik zag ze ook. Ik dacht eerder hele gekleurde vogels te moeten zien vliegen maar deze zijn toch redelijk donker van kleur. Ook hoorde en zag ik de Wielewaal, volgende keer de camera mee nemen en dan kijken of het lukt📷
Wim stuurde vorige week Fred een bericht dat de betaling van het waterschap van zijn rekening afgeschreven werd en dat is natuurlijk niet de bedoeling. In eerste instantie zei hij dat hij er achteraan ging en het Fred zou laten weten maar uiteindelijk was het toch de bedoeling dat Fred dat zelf moest regelen.
Omdat Fred de vorige keer met Erik op stap was geweest een jonge man van 28, had hij hem gevraagd of hij mee wilde als tolk. Nou dat wilde hij wel. Erik heeft een lichamelijke beperking waardoor hij moeilijk loopt, hij ziet slecht en volgens Fred zou hij ook autistisch kunnen zijn. Hij praat heel goed Engels maar vind het ook interessant om Nederlandse woorden te leren (vooral degene die je niet zou hoeven weten).
Hij werkt niet en zit thuis waarschijnlijk achter een spelcomputer. Zijn moeder werkt wel en Fred vertelde dat hij een zus heeft maar die moet voor oma zorgen.
Volgens Fred zou hij wel officieel vertaler kunnen worden zo goed als hij Engels praat. Maar hij is wel wereldvreemd, want hij komt bijna nooit buiten dus hij was heel blij dat hij met Fred op stap mocht. Fred had gezegd als we binnen zijn bij het water bedrijf dan zeg je dat je mijn tolk bent. Dus zo gezegd zo gedaan. De rekening die Wim kreeg was waarschijnlijk nog een correctie en dat van ons wordt twee keer per jaar af geschreven, de eerste keer in juni. Fred heeft ook gelijk geregeld dat het automatisch van onze rekening wordt afgeschreven. Hiervoor moest hij wel even langs de bank. Dus hij samen met Erik daar naar toe en werden netjes geholpen door de bankmedewerkster.
Op de terugweg hebben ze een ijsje gehaald en daarna moest Fred nog even tanken. Het is een onbemand tankstation en Erik vroeg zich af hoe Fred nu betaald had. Nou met een kaart (bankpas), nou daar snapte de jongen helemaal niks van. Het blijkt dus dat hij zo goed als nooit buiten komt(het huis uit, erf af), en dat zijn moeder alles voor hem doet.
Ik heb Erik nog niet gezien, ik ga hem 7 juni ontmoeten als hij met ons mee gaat naar de vreemdelingenpolitie. Misschien kunnen we vaker een beroep op hem doen dan heeft tenminste wat om handen.
Omdat Fred niet helemaal top fit is ging hij vanmiddag ff een tukkie doen op de bank, ik was vlak daarvoor aan het bellen met een vriendin. Ff horen hoe het gaat.
Het was een mooie warme dag vandaag maar vanmiddag begon het opeens te onweren en te regenen. Gelukkig had ik mijn was vóór die tijd al van de lijn gehaald.
Toen ik later met de honden buiten liep kwam de buurman mijn kant oplopen, ff een praatje maken. Hij vraagt elke keer hoe het gaat. Hij zei heb je een nieuwe hond, dus ik het verhaal uitgelegd. Hij herkende de hond ook niet als zijnde dat hij hier uit de buurt vandaan zou kunnen komen. Hij zei hier worden de honden soms zomaar uit de auto gegooid😥
We hadden het zo even over de natuur en de dieren en toen zei hij dat hun van de week een wild zwijn in de tuin hadden gehad. Hij had er ook een foto van. Hij vond het niet erg zei, nou ik zei waar er één is zijn er meedere. En ze ploegen je hele tuin om. Nu heeft hij waarschijnlijk net zo'n grote tuin als ons alleen er geen camping van gemaakt.
Hij vroeg ook of we zin hadden om binnenkort een keer een bakkie te komen doen. Nou dat is goed, we spreken wel een keer af.
Ik vroeg aan Fred wil die man (David) bij ons aan tafel eten of gaat hij in de buitenkeuken eten. Nou we zouden het nog ff aan hem vragen. David zei dat hij het gezellig zou vinden als hij bij ons mocht aanschuiven.
Ik had een pan kippensoep gemaakt, een stukje varkenshaas uit de oven met uien en champignons,
slaboontjes en aardappel partjes uit de airfryer en sla uit eigen tuin.
Hij zei dat hij lekker gegeten had, zijn bord was in iedergeval schoon leeg.
Hij vertelde dat hij manager was van een natuurorganisatie van een natuurreservaat. Hij weet daar dus veel van en zo ook van vogels.
Hij was aan de wandel geweest en volgens hem had hij voetafdrukken gezien die van wolven zijn geweest. Dus het zou ook zomaar eens zo kunnen zijn dat we wolven tegen komen.
David bood nog aan om te helpen met afwassen maar dat was niet nodig dat doen Fred en ik samen.
Hij was in iedergeval weer blij een normale maaltijd gegeten te hebben.

Geschreven door Fredenestheropavontuur