Vanmorgen om 9 uur vertrokken naar de bushalte om de bus naar Lindos te nemen. Het kopen van de kaartjes verloopt vlug en om exact half 10 vertrek de bus welke met slechts een mannetje of 10 opweg gaat naar Lindos. We rijden Rhodos stad uit en komen op de rijksweg naar Lindos.
Onderweg gaan we een aantal keren de weg af om langs haltes te gaan welke in de middle of nowhere liggen. Maar we komen telkens weer op de hoofdweg terug.
Na 5 kwartier komen we aan in Lindos. Er is een grote parkeerplaats voor bussen en heel veel kleinere parkeerplaatsen voor personen auto’s.
We moeten een lange weg naar beneden lopen en komen dan op een ronde waar de personen auto’s naar de talloze parkeerplaatsen worden gedirigeerd.
Dan zien we de ezeltjes. Hierop kunnen kinderen maar naar later bleek ook ouderen naar de Akropolis worden vervoerd.
Wij nemen de weg langs de winkeltjes en zien geen ezels voorbij komen. Naar later bleek hebben die een route welke buiten het centrum om gaat.
Onderweg nemen we nog een kopje koffie en zijn getuige van een knetterende ruzie tussen de vrouw welke de koffie moet bereiden en haar man. Deze deed in de ogen van de vrouw de koffie in de verkeerde glazen, gooide er een verkeerde substantie in en maakte het af met een strooibus maar helaas voor de man niet de goed. Dit escaleerde zo erg dat de man tierend weg liep. Even later stond hij er weer bij en keek er naar. En wij ondertussen maar wachten. Uiteindelijk was de bestelling er. Een heerlijk bakje koffie en voor Lenneke een extra grote overheerlijk cappucino.
Na dit schouwspel te hebben aangezien en de sanitaire noodstop te hebben gemaakt vertrekken we verder naar de Akropolis.
We kopen onderweg nog een regencape voor mij want het weer blijft dreigend met regen.
Gelukkig bereiken we hijgend en puffend van de vele ongelijke trappen de toegang tot de Akropolis.
In de muur is een uitgebeiteld schip te zien en in het verlengde een redelijk steile trap echter zonder leuningen.
We klimmen weer naar boven en komen zo de ruimte binnen waar je op diverse hoogtes de overblijfselen en restanten kunt zien van de gedeeltelijk gerestaureerde Akropolis.
Er liggen op de diverse plekken nog genoeg stukken waarmee nog verder gebouwd kan worden.
Na 2008 is de restauratie gestopt maar de machines staan er nog steeds.
We lopen de diverse plateaus langs over ongebaande paden dus steeds goed op letten dat je niet misstapt.
Vanaf de plateaus kun je ook zien dat de stad Lindos bijna geheel uit witte huisjes bestaat, een erg leuk gezicht en een uitdaging voor puzzelaar als van de aangezicht een puzzel zou zijn gemaakt.
Er ligt hier nog jaren werk en een enorme voorraad stenen om de Akropolis verder te restaureren.
Na foto’s van de mooie vergezichten te hebben gemaakt vertrekken we.
De gevaarlijke steile trap af en besluiten we het ezeltjes pad te volgen.
We hadden een enigzins ge-effend pad aan te treffen maar dit viel tegen. Ook hier goed kijken waar je loopt om ook de uitwerpselen van de ezels te ontwijken.
Aangekomen in het toeristisch gedeelte genieten we van een lunch op een dakterras waar je de mensenstroom omhoog ziet gaan . Het is inmiddels waanzinnig druk geworden en de zon is gelukkig ook terug.
We kopen nog een magneetje en vertrekken naar de bus. Dus weer omhoog klimmen langs de weg waar nog een lange rij auto’s staat die nog willen parkeren.
We bereiken het loket waar we 2 kaartjes kopen voor de terugreis naar Rhodos stad.
Zo exact op tijd als de bus vanmorgen vertrokken zoveel vertraging heeft hij nu. Na later blijkt heeft er een aanrijding met de bus plaatsgevonden. De vertraging was een kwartier. We merkten dat de buschauffeur aangadaan was want hij zat met iemand voor in de bus te kletsen en te tieren. We hadden ook de indruk dat hij zijn verloren tijd probeerde in te halen maar vergat bij het wegrijden van een bushalte een aantal keren de achterdeuren te sluiten.
Ook hier weer steeds van de hoofdweg af door kleine dorpjes en weer terug naar de hoofdweg.
We waren blij dat we op het eindpunt waren aangekomen.
Het was inmiddels al weer half 5, dus naar het hotel en daar een drankje nemen, eten en de rummicubcompetitie weer voort zetten.
Je wil het niet geloven maar Lenneke had vanavond haar avond, na het verlies van gisteren was ze vanavond ongenaakbaar. Ze won maar liefst met 3-0.
Dus nu is de totaal stand in gewonnen potjes Ton-Len 5-4 maar in punten staat ze nog een straatlangte achter 48-90.
Ze was wel heel blij na de mokerslag van gisteren.

Geschreven door TonenLenopreis