Vanmorgen met wat spanning opgestaan voor de reis naar huis.
We ontbijten, maken ommetje en halen gebak ter gelegenheid van de rummicuboverwinning van Lenneke.
Onder het genot van een kopje koffie eten we het gebak op.
Hierna gaan we de koffers vullen met de laatste zaken.
Dan blijkt mijn koffer meer dan 20 kg te wegen en die van Len heeft nog ruimte. Dus we ruilen wat zaken en dan blijkt dat onze koffers allebei tussen de 19 en 20 kg wegen. We hebben ook nog wat spullen in de rugzakken gestopt om onder de 20 kg te blijven.
Dan ruimen de kamer verder op en leggen de nog bruikbare zaken zoals koffie, afwas, koffiefilters, toast, en macaroni op het bankje dan kan de schoonmaakster zien of ze het alsnog wil weggooien. In onze bagage kon het niet mee.
Om half 11 gaan we uitchecken en gaan op het terras voor het hotel zitten. Na verloop van tijd sluiten er nog 2 echtparen aan en met zijn allen wachten we vol spanning af in welke straat de bus zal komen om ons op te halen. Om exact half 12 komt de bus op de plek waar we ook zijn uitgestapt.
We halen nog een aantal personen op en vertrekken dan naar het vliegveld en vlak ervoor moet de buschauffeur een noodstop maken omdat een huurauto midden op een rotonde op zijn rem trapt. Gelukkig zonder verdere gevolgen.
Bij aankomst op het vliegveld worden we verwelkomd door een vertegenwoordiger van Tui en dan blijkt dat we in een bus zitten van bijna allemaal Engelsen die naar Birmingham moeten.
We hebben geluk want we zijn er nu eerder dan de bus met Nederlanders waar we eerder in geboekt waren.
We zijn zeer snel door de incheck heen. De koffers wogen 19,9 en 19,4 kg. Dan door de veiligheidscheck zonder problemen en koffers openmaken.
We moeten naar gate 4 en wachten daar rustig af. Ik ga nog even naar het toilet en dan belt Lenneke dat we al moeten instappen.
Ik kom snel terug en lopen snel door de controle van de instapkaart en gaan het vliegtuig in.
We zitten op de eerste rij en dan blijkt dat een man en vrouw gescheiden door ons ook op de eerste rij zitten.
Ze protesteren en dachten dat wij wel wilden wisselen maar ik kon zo mijn voeten makkelijk kwijt dus wij zeiden dat dit de ons toegewezen plaatsen waren.
Ze keken ons wel raar aan maar we dachten jullie bekijken het maar.
We keken of onze koffers nog te volgen waren via de tag en zagen dat ze volgens de tracing niet in het vliegtuig aanwezig waren dus spanning.
We vertrekken met een kwartier vertraging en na een uur kijken we weer en liggende koffers 245 km bij ons verwijdert. Dat kan niet dus we hopen nu maar op een goede afloop.
De vlucht verloopt verder prima en dan gaan we landen en blijkt dat we 10 minuten eerder dan de geplande aankomsttijd landen.
We zijn doordat we op de eerste rij zitten als eerste uit het vliegtuig en bij de bagageband.
Dan komen als een van de eerste onze koffers op de band.
We bellen naar Wendy die ons op komt halen en die blijkt al onderweg te zijn.we spreken af op de zelfde plek als toen we vertrokken.
We lopen naar buiten en wat een temperatuur verschil met Kos.
Gelukkig nog wel een vest bij me en na een paar minuten zijn Wendy en Anna er.
We gaan bij Wendy, Joost en Anna eten en dan rond 8 uur zijn we thuis na een hele fijne vakantie.
We hebben erg genoten van het weer, de vriendelijke Grieken, het lekkere eten en drank, kortom van alles de afgelopen 18 dagen.
We hopen dat de lezers van onze belevenissen hebben genoten, iedereen bedankt voor de leuke reacties en ik zou zo zeggen tot onze volgende reis.
Groetjes Lenneke en Ton

Geschreven door TonenLenopreis