Na het ontbijt maken we ons op om met de bus naar Pyli te gaan, een bergdorpje .
Het is telkens weer zoeken bij het busstation waar de bus vertrekt. De bushokjes hebben geen letter of nummer gekregen dus het is maar afwachten waar je bus komt.
Uiteindelijk komt om 10 over 10 de bus aan en stappen we in.
Op weg naar Pyli zien we op een gegeven moment aan de overzijde van de weg een grote hoeveelheid Afrikaans uitziende mannen met koffers staan. Nu is er in Pyli een asielzoekersopvang dus mogelijk gaan ze ergens anders heen.
Later zien we vanuit een hoger punt een aantal grijze gebouwen, dit lijkt het opvangcentrum.
Enfin we komen aan en bekijken de plattegrond van het dorp en gaan richting de oude dorpsfontein.
Het water stroomt uit de leeuwenkoppen. Volgens de overlevering moet je als je ongetrouwd ben een aantal keren om de fontein lopen en iedere ronde wat water drinken dan zal je dat jaar nog trouwen en een talrijk gezin krijgen. Nu we zijn al getrouwd dus dat hebben we maar niet gedaan.
Dan gaan we op zoek naar een oude grafheuvel maar die vonden we niet.
Dan naar het Byzantijnse kerkje.
Een zeer oude man bezemt de kerk aan, we kijken rond maar durven niet echt foto’s te maken, de man is volgens mij doofstom want als we wat vragen houdt hij zijn vinger voor zijn mond, toch nog een foto kunnen maken.
Een bijzonderheid in dit dorp is een huisje dat is ingericht naar de situatie van 60 jaar geleden.
We krijgen een kaart met foto’s en maken zelf ook nog wat foto’s.
Dan hebben we dorst en trek in iets lekkers gekregen. We nemen koffie met baklava. We krijgen er 2 glazen bij en een flesje water. Nou later begrepen we waar het water voor was, de baklava was mierzoet en omdat een beetje af te zwakken was het water volgens ons bedoeld. Maar al met al was het wel lekker.
Dan gaan we opzoek naar het graf van Charmylos, de eerste koning van Kos.
Daar aangekomen is een zeer oud mannetje de ruimte voor de tombe aan het opknappen alle schilderijen, plaatjes, kruizen en altaartje staan buiten want hij is aan het schilderen binnen. Hij verteld, voor zover ik het begrepen heb, dat hij over de hele wereld heeft gezworven en nu in Kos is gekomen om deze tombe te onderhouden. Hij stak voor ons een kaarsje op en we kregen een koekje.
We konden ook beneden kijken maar dat was volgens mij een ruimte waar je begraven kon worden.
Enfin we nemen afscheid en lopen terug naar het dorp maar zien echt prachtige huizen en hekken.
Boven op zien we de grijze barakken waarvan we maar aannemen dat het de barakken zijn van de asielzoekers.
We wandelen nog wat door het dorp en zien ook prachtige bloemen en huizen. Dit dorp lijkt wel een soort villadorp zoals in Nederland.
De huizen keurig onderhouden, de straat laat te wensen over.
We zien opeens een enorme vlucht zwarte vogels neerstrijken in een boom gevolgd door nog meerdere zwermen.
Even later vliegen ze dan weer weg maar de boom zit werkelijk vol met deze beestjes.
Dan is het wachten op de bus , die komt iets te laat maar dat is hier niet echt vreemd.
We komen terug in Kosstad en nemen nog een lekker drankje en wandelen dan naar het hotel.
Ik maak het verslag en Len gaat alvast naar het zwembad waar het erg druk is.
Na het verslag maken ga ook ik naar het zwembad.
Dan eten we vanavond in de buurt van het hotel. Hier hebben we eerder al lekker gegeten.
We wandelen van hieruit weer richting de haven en zien de schepen weer met volle verlichting.
Er liggen weer kanjers van pleziervaartuigen van vermogende Turken en Engelsen.
Dan nog rummicub, ja de winningmood zat er vanavond gelukkig bij mij weer in 3-0 voor mij vanavond en in de totaalstand sta ik ook weer voor.
Morgen overdag naar strand en ‘s avonds naar Tigaki kijken of we de zonsondergang kunnen fotograferen.

Geschreven door TonenLenopreis