Na een lekker ontbijt in het restaurant en nog even naar onze kamer vertrokken we richting bus. Rugzak met water,brood en banaan en onze wandelstokken kwamen we om half tien aan bij de bus van Natour. Het is elke dag een heel gepuzzel om alle mensen in de goede bus te krijgen. Maar als ieder bij de goede tour zit kunnen de wandelaars naar de waterbronnen, sprookjesbos, en Het onbekende Noorden vertrekken. Het is een kleine twee uur rijden naar de startplek. Onze chaufeur Jonathan en Peter onze gids zorgen vandaag voor ons. Halen in Sante Cruz nog een dame op. Dan rijden we over de brug bij los Sauses richting Barlevento. Zien weer de vuurtoren lamp in de stolp. Vandaag is er passaatwind dus lijkt er een dikke mist te hangen boven de kloven die ook koud aan voelt, maar wij zitten nog steeds in de bus. Komen weer door de oude tunnels die vroeger met de hand zijn uitgehouwen. Er zijn ook prachtige nieuwe wegen allemaal betaald met Europees geld maar onze chaufeur Jonathan houd denk ik van de oude weg waar eigenlijk geen twee auto’s elkaar kunnen passeren.
We stoppen weer bij Bar Reyes voor een fotomoment en er stappen ook nog twee wandelaars in. Peter vertelde ook dat alle dorpjes leeglopen en dat veel dorpjes spookdorpjes zijn. De jongelui zijn naar de grote stad gegaan of naar Venezuela . Helaas gaat het daar nu ook slecht en komen ze weer terug maar gaan dan niet in dorpjes wonen.
Wij gaan met Peter onze gids mee zijn maar met z’n zessen twee Spanjaarden een Belg en drie Nederlanders. De rest is een duitse groep die veel groter is.
Het lijkt of we in jungle van het Noorden het is bijzonder de Magdalena kloof. Merk aan me zelf dat ik een beetje onzeker ben en toch bang ben om uit te glijden. Gelukkig blijft Ton in de buurt . De Kloof is prachtig er lijkt een soort orgel op de muren te staan als je goed kijkt. Ook een muurschild uit de oertijd. Ik kijk omhoog en de bomen zijn hoog en op de grond liggen zoveel bladeren of de herfst is begonnen. De vergezichten zijn prachtig. Dan lunchen in een soort kuip en de mist hangt nog steeds in de kloven. Eten gezellig ons brood op en hebben het over het programma “ik vertrek” Peter onze reisleider woont al 16 jaar op het eiland en verwonderd zich net als ons vaak over het programma. Zijn kinderen die al volwassen zijn wonen in Nederland er is te weinig werk op La Palma.
Lopen weer verder en komen de Duitse groep tegen. Lopen dan weer verder en als we bij een hoogste punt komen wachten we op de Duitse groep. Hier moet je kiezen voor de a of b route om in El Tablado te komen. De B route is een super grote kloof die erg zwaar is. En ik vind het nu al behoorlijk pittig het zweet staat nu al op mijn voorhoofd. Ton voelt zijn voet dus wij gaan nu met Duitse gids mee en Peter neemt de “berggeiten mee” .
Wij gaan weer verder en komen nog wat behoorlijk klim en daal partijen tegen. Ik houd vaak de rugzak van Ton vast en met stok lopen we zo verder het lijkt echt wel de camino van Portugal af en toe . Ook Ton glijdt weg en ligt op zijn rug met rugzak en ik val ook een beetje maar gelukkig heeft Ton geen pijn en ik ook niet. Ton zijn spreuk “kijken waar je loopt” houden we er maar in. Dan horen we de bus die ons naar de bar in El Tablado zal brengen . Heerlijk in de bus maar had te vroeg gejuicht . Na tien minuten weer uit de bus en met een steile weg naar beneden en dan zijn er eindelijk twee koude Tropical biertjes. En ook de “ berggeiten” zijn ondertussen geariveerd. Dan geven de gidsen het sein terug naar de bus. Dus de dalende steile weg nu weer omhoog.
Als iedereen zit kunnen we terug naar Los Cancajos. Ik eet mijn appel kijk wat op mijn telefoon. Kijken naar buiten naar de mooie omgeving en dan een knal en heel veel rook uit de motor van de bus en staan we stil.
De chauffeur zet gauw de motor uit doet de klep open en de rook ontsnapt. De ventilator was kapot gegaan en had ook de slangen kapot gemaakt. De busmaatschapij werd gebeld en er kwam na een goed half uur een nieuwe bus.
Jonathan in de nieuwe bus wij er ook in en zo kwamen we gelukkig allemaal veilig, moe en voldaan thuis.
Kochten pasta en broodjes hamburger in de winkel en aten dat in ons appartement op waren helemaal afgeknoedeld( zeer moe) dusgeen zin om ook nog in een restaurant te gaan eten.

Morgen onze huurauto ophalen en naar Mazo waar een boerenmarkt is.

Geschreven door TonenLenopreis