Niets doen is voor ons een kunst.
We lopen elke dag minimaal 1 keer het ommetje van de hartstichting maar daarnaast hebben we vrijwel iedere dag meer dan 10.000 stappen en we bezoeken bijna altijd wel iets.
Vandaag proberen we te gaan luieren dichtbij het hotel naar het strand te gaan bij Papa beach.
We zijn hier een keer eerder geweest en hier heb je het gemak van een toilet dichtbij zonder dat je door een restaurant moet wandelen.
We hebben een plekje met rieten dakje, 2 ligbedden en een stoel.
We hebben er heerlijk gelegen maar om drie uur gaan we naar het hotel om op ons kleine tvtje te kijken naar de Grandprix van Monza.
Het begin is spannend maar als Max eenmaal de koppositie heeft veroverd verdedigd hij die met hand en tand.
Weer punten in de knip voor het wereldkampioenschap.
We halen bij de pizzatent Mama Rosa pastasalades welke heerlijk smaken.
Dan de avondwandeling waarbij we merken dat er wel minder toeristen zijn dan vorige dagen ook in de restaurants is het rustiger.
We zoeken een restaurant op voor morgenavond en gaan rummicubben.
Mijn belofte om er tegenaan te gaan kan ik helaas niet waarmaken. Ik verlies met 2-1 en mijn achterstand is 7 punten groter geworden.
Alle partijen waren partijen met nipte overwinningen.
Helaas voor mij was ik 2 keer ook uit gegaan bij de volgende beurt.
Morgen nog een kans om de achterstand van 86 punten goed te maken.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Geschreven door TonenLenopreis