Vanochtend na het ontbijt het verslag gemaakt en dan de bestelde fietsen ophalen.
Dat gaat voortvarend en voor we het weten zijn we op weg naar Tigaki.
Het eerste stuk, het lange fietspad door Kos gaat makkelijk maar dan.
We komen langs de kust te rijden op een fietspad maar de wind is nog steviger dan gisteren. De golven slaan op de stenen uiteen en op een aantal plekken worden we beneveld door het zeewater.
We stoppen een paar keer om weer op adem te komen.
Op een gegeven moment is het fietspad teneinde en racen de auto’s maar vooral quads ons voorbij.
Er was een quad met Nederlander die midden in een bocht waren gestopt om foto’s te maken. De idioten keken maar raar op dat we er wat van te zeggen hadden.
Je ziet mensen de meest vreemde capriolen op de fiets uit halen. Zo zat een vrouw op een elektrische fiets steeds maar te slingeren omdat ze een van de apparaten op haar fiets wilde instellen en niet wist hoe dat moest en steeds aan haar man vroeg wat ze doen moest. Levensgevaarlijk mensen voor de eerste op een elektrische of gewone fiets.
We rijden langs resorts en hele mooie resorts maar wel van God en alleman verlaten.
Enfin we arriveren in Tigaki en rijden het dorpje door en we keren maar weer terug want dit was het.
We zoeken een café op en rusten uit onder het genot van een drankje.
We kijken op Google maps en zien dat het zoutmeer waar we ook naar onderweg zijn vlakbij ligt.
Na de rustpauze lopen we nog wat door het dorpje en kopen nog een magneetje voor op de ijskast.
We pakken de fiets en vertrekken naar het zoutmeer dat op ongeveer 5 minuten fietsen ligt.
Door het extreem warme weer is het meer geheel opgedroogd, de bovenlaag is nog wel zacht maar je kunt er op fietsen tot een bepaald moment want dan wordt het drassig. Je ziet wel een roze gloed over het meer liggen maar de flamingo’s, die er in het voor en najaar zijn, zijn in geen velden of wegen te zien. Dus dan maar weer terug naar Kosstad.
Het eerste stuk hebben we een beetje wind van achteren maar de rest de wind vol van opzij. Dus weer behoorlijk trappen.
We komen een soort mini kerkje tegen en rusten daar wat.
Gelukkig komen we na een paar schitterende resorts weer in de bewoonde wereld en het fietspad door Kosstad. Wat een verademing zowat geen wind meer.
We kopen nog water en gaan dan naar het hotel en het zwembad.
Na verloop van tijd ga ik naar boven om de reportage van de Vuelta te kijken.
Het is heel spannend maar als climax valt Roglic tientalle meters voor de finish. Ook Evenepoel had een pechdag hij had op minder dan 3 km een lekke band dus dan is het verlies in tijd te overzien.
We gaan na het opfrissen de stad in en kopen in een aromaterie (soort parfumwinkel) 2 luchtjes.
Dan gaan we eten langs de haven.
Bij het uitserveren wenst de ober Lenneke succes met het eten. Het is volgens hem te veel voor een vrouw.
Na het diner complimenteert een andere ober dat ze toch nog veel heeft opgegeten.
Dan wandelen we naar het hotel terug en spelen nog rummicub, maar 2 spelletjes en Lenneke wint met 2-0.
Dan nog even voetbal kijken op Ziggosport het switch programma tussen de diverse Europacup wedstrijden en zie in korte tijd 3 doelpunten gemaakt worden bij de diverse wedstrijden.
Dan als laatste zie ik dat de Nederlandse vrouwen naar het WK gaan na een laat doelpunt.
Dan ga ik slapen. Welterusten.

Geschreven door TonenLenopreis